خدایا دیگه خسته ام......
از حرفهای پر از طعنه ی بعضی ها.....
خدایا از تو گلایه ای نسیت هیچی واسم کم نزاشتی....
اما این مردم نمیزارند روحیه ام شاد شه وهمه ی اتفاق های بد رو از یاد ببرم.....
واقعا بهم صبر وطاقت دادی ...
خدایا اما حرفهای این مردم وچیکار کنم .....
یعنی کسی وجدان نداره حقیقتا درکم کنه.....
دلم نمیخواد زیاد کسی رو ببینم چون هر دفعه یکی پیدا میشه
که حرفای تلخی بهم بزنه.....
نمیدونم از روی دلسوزیه یا اینکه نمیخوان ....
یادمه یکیشون میگفت دلم میسوزه برات چی میکشی خوبه من پیشت نیستم که حرف کشیدناتو داغونیتوببینم ...
خدایاخیلی خسته ام خیلی.....
بگذریم حرف دلم بود که سنگینی میکرد.این روزها نیز بگذرد.....
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط farimah
