نوشته اصلی توسط
aydan7
27 سالمه و از تنهایی رنج میبرم
کمک میخام
من از لحاظ تحصیلات ,تیپ و قیافه کم ندارم ولی کسی بهم توجهی نمیکنه .نمیدونم چرا اینطوریه ؟دارم اذیت میشم از تنهایی هم رنج میبرم .بنا بر عرف ایران نمیشه حتی با یه پسرم دوست شد
چند ماه پیش دو نفر فقط برام اومدن از هیچکدومش خوشم نیومد خصوصا مورد دوم که قول وقرار میزاشت و شب ,خاستگاری رو کنسل میکرد و منم مجبور شدم مورد دومم حذف کنم .برای اینکه انگار هیچ اهمیتی نداشتم براش .حتی احساس کردم که از خانوادم بدش میاد .
با یه پسر آشنا شدم بعد این موارد بهم قول ازدواج داد بهش اعتماد کردم زد زیرش و بهم خیانت کرد
با یه پسر تو دانشگاه آشنا شدم بعد 1 سال ارتباط فهمیدم که با یکی دیگه هست . و وقتی باهاشون روبرو شدم .فرداش تو دانشگاه بهم گفت عین خواهرمی نظر دیگه ای روت ندارم یعنی یک سال منو بازی داد بعد یک سالم منو پیچوند
به هر کی اعتماد کردم یه جوری منو تنها گذاشت
از طرفی خانوادم میگن ازدواج نکن و بچسب به درس و هنرت .ولی نمیدونم با احساس تنهایی چکار کنم بعضی شبا از بغض و گریه احساس خفگی میگیرم خصوصا اینکه انرژی جنسیمم بیدار شده و مجبور شدم به خود ارضایی .از 19 سالگی بر حسب حرفای بین دوستام این انرژی بیدار شد تا الان .خسته شدم .طوری شده که اصلا خود ارضایی رو گناه نمیبینم
خسته شدم از زندگی
دلم میخاد از این مملکت فرار کنم .چرا فرهنگ ما اینطوریه که اگه دختر ازدواج کنه خوبه اگه نه بدبخت و ترشیدست؟از طرفی زخم زبونهی فامیلم به کناررر آدمو روانی میکنه .تو رو خدا کمکم کنید .فقط میدونم که تنهام خیلی هم تنهام . وهیچ کس حتی خاستگارام منو جدی نگرفتن !
چند روز پیش به یه پسر خودم پیشنهاد ازدواج دادم حتی اونم دست رد به سینم زد .......نمیدونم اصلا نمیدونم چرااااااااااا کسی به من فکر نمیکنه نسبت به دخترای دیگه هم هیچ عیبی ندارم .این فکر افتاده توی سرم که تا آخر عمر مجرد میمونم .
یکی بهم کمک کنه چکارکنم این همه استرس و تنهایی و گریه و ناراحتی رو از خودم دور کنم ؟؟؟؟؟