آره واقعا خیلی
منم مانتوی صورتی دارم
ولی راستش قرمز رو چون یه مقدار رنگش محرکه رو برای مانتو نپوشیدم تا حالا ولی جدیدا میخوام امتحان کنم
اما برای لباسای خونه و مجلسی میپوشم
رنگای روشن همشون خوبن تقریبا
یه بار مسافرت رفته بودیم تو بازار رد میشدیم یه مانتوی آبی روشن ملایم بود به رنگ آسمان، من دیدمش نظرمو جلب کرد
حالا خیلی هم عجله داشتیم، منو داداشم با هم راه میرفتیم بعد گفتم یه دیقه وایسا اینو ببینم
بعد نگاش کردم خوشم اومد داداشم گفت خب بپوش ببین اگه دوس داری بخریمش
حالا من پول زیاد همراهم نبود گفتم نه بابا قصد مانتو خریدن نداشتم همینجوری خواستم نگاهش کنم خلاصه داداشم و فروشنده اصرار کردن بپوشم
منم پوشیدمش دیدم همونیه که دوس داشتم، گفتم من این خوشم میاد میخوامش، داداشمم با خوشحالی گفت من برات میخرم
به خصوص اینکه داداشم حساب کرد دیگه خیلی بهم چسبید
بعد بقیه میگفتن این رنگ لباس پرستارهاست هر وقت میپوشیدم پرستار صدام میکردن
یه بار هم تو بیمارستان که اون مانتو تنم بود منو با پرستار اشتباه گرفته بودن و کلا داستان شد
من بخوام هر چیزی بخرم یا مادرم وسیله ای بخواد بخره وقتی از من نظر میخواد به فروشنده میگم صورتیش رو دارید!؟
نمیدونم چرا این رنگ رو هر وسیله و هر چیزی باشه منو به سمت خودش میکشه
نگاه کردن به بعضی رنگ ها به خصوص صورتی خیلی آرامش بهم میده، البته رنگ های ملایم رو همه رو دوس دارم ولی حساب صورتی یه مقدار جدا هستش
حالا اون خانومه هم با لفظ شوخی می گفت، آره واقعا یه جاهایی سن ملاک و محدودیت نباید باشه و جلوی شادی آدم رو بگیره
از نظر روانشناسی هم رنگ های شاد روی روحیه ی آدم موثر هستن و متقابلا رنگ های تیره و مشکی باعث ایجاد ناراحتی تو روحیه میشن
البته سلیقه ها متفاوته و بعضی ها ممکنه از زنگ تیره و مشکی آرامش بگیرن
همه ی رنگ ها جدابیت و زیبایی خاص خودشونو دارن.
یه سری هم اردوی راهیان نور رفته بودیم منم برای احتیاط یه پلیور زرد همرام بردم بعد وقتایی که سردم بود میپوشیدم
دوستام جوجه اردک صدام میکردن.
حالا فکر کن اکثر بچه ها رنگای تیره و عموما چادر داشتن من با پلیور زرد خیلی وقت ها هم چادرم چون تو دست و پا گم میشد رو برمیداشتم
ولی هیشکی هم بهم تذکر نداد ، خوبیش هم این بود تو چند صد نفر دوستام راحت میتونستن پیدام کنن.