گفتن گذشته به شوهر در عقد

[nazanin.jk]

سلام.من 22 ساله هستم و تازه عقد کردم.
تو منطقه ما عقد به عنوان آشنایی و نامزدیه بعد عروسی به عنوان ازدواج کامل هست.من قبلا به علت نیاز جنسی بالایی که داشتم با دو مرد رابطه جنسی داشتم.ولی هر کاری کردم خواستگاری نیومدن و ولم کردن من حالم خیلی بد بود تا اینکه تصمیم گرفتم قید ازدواج رو بزنم و داروهای اود کننده میل جنسی مصرف کنم و این کار رو کردم یه مدت افسرده بودم تا اینکه پسر دختر عمم اومد خواستگاری.خیلی پسر خوب و مومنیه و تقریبا یقین دارم حتی دوستی هم قبلا نداشته.من اولش به خاطر آبروریزی خانوادم و اینکه خانوادم جریانمو نفهمن مخالفت کردم ولی خانوادم زیاد اصرار کردن تا اینکه قبول کردم.من با نامزدم مشکلی ندارم و تو این چند ملاقات احساس میکنم دوسش دارم.به نظر شما من چکار کنم اگه گذشتمو بگم به احتمال زیاد ولم میکنه و ابرومونم میره و اگه نگم عذاب وجدان دارم و فکر میکنم حقش نیست.از یه طرف دیگه هر روز بهش علاقه مند تر و وابسته تر میشم.اگه با خودم عهد کنم و قسم بخورم بهش وفادار بمونم آیا بازم لازمه گذشتمو بگم؟به نظر شما دوستان چکار کنم؟

[Experience]

سلام

بهشون راستشو بگین اگه واقعاً دوستتون داشته باشه درک میکنه و اگرم دوستتون نداشته باشه یا جنبه شنیدن حرف راستو نداشته باشه همون بهتر از زندگیتون بره بیرون.

[dehghan]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
گذشته هر فردی مربوط به خودش می باشد مگر اینکه در زمان فعلی هنوز رابطه ای وجود داشته باشد و یا تاثیری بر روند زندگی شما با همسرتان بگذارد در هرصورت ایشان با بیان این موارد ممکن است دیدگاه مثبتی نسبت به شما در ذهنشان شکل نگیرد و حتی اعتمادشان به شما نیز از بین برود بهتر است این موضوع را مربوط به گذشته بدانید و سعی کنید از آنها به عنوان ک تجربه استفاده کنید و زندگی فعلالیتان را بسازید در صورتی که فکر می کنید امکان آگاه شدن ایشان در آینده وجود دارد می توانید بسیار جزئئ در این مورد با ایشان صحبت کنید البته به همه موارد گفته شده دقت کنید . اگر پرده بکارت شما در این روابط آسیب دیده است قضیه مقداری فرق می کند و ممکن است نیاز باشد که موضوعات را تا حدودی با ایشان در میان بگذارید .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
02122354783

[sam127]

سلام چند درصد ممکنه بعد ازدواجتون اون 2 آقا برگردن به زندگیتون؟؟؟

[nazanin.jk]

سلام چند درصد ممکنه بعد ازدواجتون اون 2 آقا برگردن به زندگیتون؟؟؟

احتمالش صفر است چون من ازشون متنفرم و البته اینکه اونا هم میدونن من ازشون متنفرم. در ضمن شوهر خودم خیلی از هر نظر بهتره. بنابراین دلیلی برا برگشتن اون دوتا نامرد نیست.

[daryak]

سلام
ببنید آدما باهم متفاوتن یکی گذشته براش مهمه یکی نه .وبااین توصیفاتی که از همسرتون داشتید احتمالا ایشون جزوکسایین که براشون مهم باشه البته میگم احتمالا .وبه نظرم اینو الان بهشون بگید بهتره تا بعد عروسی بفهمن حالا یا باهاش کنار میان وباهاتون ادامه میدن یا اینکه ازهم جدا میشید.

[miss eli vrn]

سلام
دوست عزیز
گذشته اگر ادامه دار نباشه و اثری در حال و آینده نداشته باشه گفتنش لزومی نداره این رو هم فقط خودتون میتونید تشخیص بدید
شما با اون 2 آقا رابطه ی کامل جنسی داشتید ؟
چقدر احتمال اینکه اون 2 آقا بخواهند در زندگی شما خلل وارد کنند تهدیدی کنند هست ؟
چقدر احتمال داره شما به قول خودتون وفادار نباشید و بعد از یه مدت اگر از لحاظ جنسی تامین نشدید به همسرتون خیانت کنید ؟
ببین اگر به خودت مطمئنی و میخوای تغییر کنی و گفتنت هیچ تاثیری به جز پاشیده شدن زندگیت نداره نگو

[YAshin.SAhAkiyAn]

ضمن عرض سلام و احترام
این واقعا جالبه که اکثر عزیزان میخوان بدونن چقدر احتمال داره اون گذشته در آینده برملا بشه...یا اینکه چقدر ممکنه تهدیدی درکار باشه...یا اینکه فقط به پاشیده شدن زندگیه یک نفر فکر میکنن...نه اون بنده خدایی که قراره شوهرش بشه و مخاطبه دوم هست توی این قضیه...چقدر جالب واقعا...
انگار نه انگار که اینجا یه شخص دومی هم هست که قراره یک عمر زندگیه صادقانه و پاک و عاشقانه داشته باشه...انگار نه انگار که طرف حق انتخاب و آزادیه کامل رو باید داشته باشه برای دونستن حقیقت و بعد تصمیم گیری در موردش...کلا هیچی به هیچی...همینطور از پیش خودتون چپ و راست هم واسه خودتون هم واسه یکی دیگه هر نسخه ای که میخواین رو به اسم مصلحت میپیچین و دیگه بقیه هم آدم حساب نمیشن اینجا...اونا حس جنسی نداشتن مثلا...یا اونا فرضا اگه تمام زندگی خودشون رو نگه داشتن و سمت این کارها نرفتن پس کار شاقی نکردن و هیچ حق و حقوقی ندارن و اصلا نباید بدونن که قراره یه عمر با کی زندگی کنن ؟ آیا ما داریم جامعه رو به این سمت میبریم ؟ سوال اصلی که شما باید از خودت بپرسی اینه که : آیا ما انسانها واقعا انقدر پست و حقیر شدیم که به خاطر یک لحظه لذت و یا یک کیس خوب و مناسب و فرضا بهم نریختنه زندگیه خودمون و از دست ندادنه فرصتمون بیایم اونقدر خودخواه و ذلیل بشیم که حق دونستن و آگاهیه کامل حقیقت رو از طرف مقابلمون بگیریم و نذاریم بدونه و آزادانه با اختیار کامل انتخاب کنه ؟ فقط و فقط برای خودمون ؟؟؟ آیا واقعا همچین موجودی هستیم؟
ضمن اینکه متنی بنده بصورت کامل قبلا در تاپیک زیر نوشتم که مطمئنا به درد شما و بقیه ی عزیزان با این مشکلات هم میخوره...صفحه ی 2 پست 24 : کلیک کنید :
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید [replacer_a]]

[Experience]

ضمن عرض سلام و احترام
این واقعا جالبه که اکثر عزیزان میخوان بدونن چقدر احتمال داره اون گذشته در آینده برملا بشه...یا اینکه چقدر ممکنه تهدیدی درکار باشه...یا اینکه فقط به پاشیده شدن زندگیه یک نفر فکر میکنن...نه اون بنده خدایی که قراره شوهرش بشه و مخاطبه دوم هست توی این قضیه...چقدر جالب واقعا...
انگار نه انگار که اینجا یه شخص دومی هم هست که قراره یک عمر زندگیه صادقانه و پاک و عاشقانه داشته باشه...انگار نه انگار که طرف حق انتخاب و آزادیه کامل رو باید داشته باشه برای دونستن حقیقت و بعد تصمیم گیری در موردش...کلا هیچی به هیچی...همینطور از پیش خودتون چپ و راست هم واسه خودتون هم واسه یکی دیگه هر نسخه ای که میخواین رو به اسم مصلحت میپیچین و دیگه بقیه هم آدم حساب نمیشن اینجا...اونا حس جنسی نداشتن مثلا...یا اونا فرضا اگه تمام زندگی خودشون رو نگه داشتن و سمت این کارها نرفتن پس کار شاقی نکردن و هیچ حق و حقوقی ندارن و اصلا نباید بدونن که قراره یه عمر با کی زندگی کنن ؟ آیا ما داریم جامعه رو به این سمت میبریم ؟ سوال اصلی که شما باید از خودت بپرسی اینه که : آیا ما انسانها واقعا انقدر پست و حقیر شدیم که به خاطر یک لحظه لذت و یا یک کیس خوب و مناسب و فرضا بهم نریختنه زندگیه خودمون و از دست ندادنه فرصتمون بیایم اونقدر خودخواه و ذلیل بشیم که حق دونستن و آگاهیه کامل حقیقت رو از طرف مقابلمون بگیریم و نذاریم بدونه و آزادانه با اختیار کامل انتخاب کنه ؟ فقط و فقط برای خودمون ؟؟؟ آیا واقعا همچین موجودی هستیم؟
ضمن اینکه متنی بنده بصورت کامل قبلا در تاپیک زیر نوشتم که مطمئنا به درد شما و بقیه ی عزیزان با این مشکلات هم میخوره...صفحه ی 2 پست 24 : کلیک کنید :
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید [replacer_a]]

درسته دونستن حقیقت حق هر کسیه ولی وقتی با گفتن حقیقت شروع میکنن به بی آبرو کردن گوینده، اینجوری میشه که دیگه کسی حقیقتو نمیگه. وقتی یه نفر توقع شنیدن حقیقت رو داره باید جنبه درک حقیقت و گذشت کردنو در خودش پرورش بده و سعی کنه احساساتی نباشه و ببینه اگه طرف واقعاً از کارش پشیمونه دیگه حرفی از اون قضیه هیچوقت پیش نکشه، این میشه یه واکنش منصفانه و منطقی.

کسی که سراغ روابط نامشروع نرفته برا پاک موندن خودش نرفته، شاید توان صبر کردنو داشته، شاید نیازش مثل بقیه نبوده، در این مورد نباید توقعی از دیگران داشته باشه، بهرحال در این زمونه که فاصله سن بلوغ تا ازدواج معمولاً 10 سال هست مشخصه که بعضیا دچار لغزش میشن، اینکه طرف بیاد حقیقتو بگه و با واکنش تند مواجه بشه، ارزش پاک موندن از بین میره، اگه پاک بودن ارزشه، حفظ آبروی یه انسان پشیمانم ارزشه.