کاش زندگیم اینطوری نبود

[gata]

خیلی وقته حالم از زندگیم به هم میخوره هیچی کاری نمیکنم برای خودم، پدر ومادرم ازم راضی نیستن ، امسال کارنامه دی ماهمو کند زدم من میبینم که دوستام یواکی دارن به نمرات من میخندن و مسخرم میکنن، نا امید بب انگیزه شدم وهی به خودم میگم کاش میمردی راحت میشدی تو این چهارماه از وقتی وارد دبیرستان شدم پنج ششتا از موهام سفید شدن ، از خودم بدم میاد دلم یه هم صحبت میخواد اما هیچ کس نیست هیچ کس انگار توی ی چهار دیواری محبوسم کردن،15 سالمه اما فک کنم الاناز پیرزنای80ساله هم بیشتر غم دارم، همش پای گوشیم و معتاد گوشی پارسال هم پای گوشی بودم وای کمتر ، امسال وقتی کتابو جلوی خودم میزارم اصلا رغبت درس خوندن ندارم پارسال هیچ وقت نمره زیر 18 نمیگرفتم امسال حتی تکم ‌رفتم، یکی از دوستام توی مدرسمون خیلی شاخه به فول خودش تو نمونه شاخ بودن کار هرکسی نیست اما من انگار نمیتونم باشم با این که هیچ فرغی با هم نداریم فکر میکنم من هوش بیشتری از اون داشته باشم اخه خیلی سر چیزای ساده از من سوال میپرسه کارنامشو شد 19.5 ومن هم نگم براتون خیلی افتضاح شدم ،مامانم منو با اون مقایسه میکنه هی کیگه فلانی چند شد اگه همینطوری ادتمه بدم قطعا از مدرسه اخراجم میکنن ، منی که پارسال از دیوارای خونه بالا میرفتم الان یدختر عصبی شدم که تو اتاقش میشنه زارزار گریه مبکنه و هی به خودش بابت درس نخوندنش فحش میده، همه سایتای روشناسی رو حفظم چه حارجی چه ایرانی به هر دری زدم تا حالم بهتر شه یکم اما نشد، هی گفتم از فردا اما نشد که نشد ،خستم از خودم از زندگیم از دوست بیشعورم که هی به من فخر میفروشه از معلما که هی بد نگام میکنن از مدیر که بم هشدار میده، از نگاه های مامانم ، خسته شدم از حرف های کلیشه ای، واقعا کمک میخوام دسترسی به مشاور ندارم یعنی نمیتونم اصلا اگه داشته باشمم انقد خجالتیم که نمیشه ، این بودم اینم داستانم اگه میتونید بهم کمک کنید ممنون میشم و واقعا به کمک و تجربه هاتون احتیاج دارم اگه اینطوری پیش بره همه نامید میشن ازم و گند میزنم به ایندم ،خیلی ممنون که به دردل هام رو خوندین ،قبلا هم یپست گذاشتم ولی انگار کسی براش اهمیت نداشت، احتمالا جای مناسبی نذاشته بودم ، ممنون میشم از نظراتتون هرچند کوچک برای خودتون اما شاید دلگرمی ونصیحت خوبی برای من باشه!

[Experience]

سلام

شما سردیتون شده، باید خرما، عسل، شیره انگور، انجیر، کُندُر و روغن زیتون بخورید، اینا چون طبع گرم دارن باعث میشن حالتون بهتر بشه.

همینطور باید از عطرهای طبیعی مثل عطر گل محمدی و گلاب استفاده کنید، این عطرها مغز رو گرم میکنن و باعث میشن حالت افسردگی از بین بره.

اگه به موهاتون روغن زیتون بزنید سفیدیاش رفع میشه چون همون سفید شدن موها از سردیه و روغن زیتون گرمه.

مهمتر از همه اینا همونطور که خودتونم گفتین باید یه دوست خوب برا حرف زدن پیدا کنید ولی خب فعلاً اون موارد تغذیه رو انجام بدید، انشاءالله یه دوست خوبم پیدا میشه براتون.

سعی کنید تو خودتون نباشید و به تو فکر و خیال فرو نرید، هر قدر فکر و خیال کنید حالتون بدتر میشه، بجاش سعی کنید حتی شده با آواز خوندن افکار منفی رو دور کنید، حالت درونگرایی پیدا کردن روحیه رو خراب میکنه پس سعی کنید حالتهای برونگرایی داشته باشید.

زندگیتون طوریش نیست که فقط این مواردو اگه رعایت کنید براحتی روال طبیعیو بدست میارید.

[daryak]

خیلی وقته حالم از زندگیم به هم میخوره هیچی کاری نمیکنم برای خودم، پدر ومادرم ازم راضی نیستن ، امسال کارنامه دی ماهمو کند زدم من میبینم که دوستام یواکی دارن به نمرات من میخندن و مسخرم میکنن، نا امید بب انگیزه شدم وهی به خودم میگم کاش میمردی راحت میشدی تو این چهارماه از وقتی وارد دبیرستان شدم پنج ششتا از موهام سفید شدن ، از خودم بدم میاد دلم یه هم صحبت میخواد اما هیچ کس نیست هیچ کس انگار توی ی چهار دیواری محبوسم کردن،15 سالمه اما فک کنم الاناز پیرزنای80ساله هم بیشتر غم دارم، همش پای گوشیم و معتاد گوشی پارسال هم پای گوشی بودم وای کمتر ، امسال وقتی کتابو جلوی خودم میزارم اصلا رغبت درس خوندن ندارم پارسال هیچ وقت نمره زیر 18 نمیگرفتم امسال حتی تکم ‌رفتم، یکی از دوستام توی مدرسمون خیلی شاخه به فول خودش تو نمونه شاخ بودن کار هرکسی نیست اما من انگار نمیتونم باشم با این که هیچ فرغی با هم نداریم فکر میکنم من هوش بیشتری از اون داشته باشم اخه خیلی سر چیزای ساده از من سوال میپرسه کارنامشو شد 19.5 ومن هم نگم براتون خیلی افتضاح شدم ،مامانم منو با اون مقایسه میکنه هی کیگه فلانی چند شد اگه همینطوری ادتمه بدم قطعا از مدرسه اخراجم میکنن ، منی که پارسال از دیوارای خونه بالا میرفتم الان یدختر عصبی شدم که تو اتاقش میشنه زارزار گریه مبکنه و هی به خودش بابت درس نخوندنش فحش میده، همه سایتای روشناسی رو حفظم چه حارجی چه ایرانی به هر دری زدم تا حالم بهتر شه یکم اما نشد، هی گفتم از فردا اما نشد که نشد ،خستم از خودم از زندگیم از دوست بیشعورم که هی به من فخر میفروشه از معلما که هی بد نگام میکنن از مدیر که بم هشدار میده، از نگاه های مامانم ، خسته شدم از حرف های کلیشه ای، واقعا کمک میخوام دسترسی به مشاور ندارم یعنی نمیتونم اصلا اگه داشته باشمم انقد خجالتیم که نمیشه ، این بودم اینم داستانم اگه میتونید بهم کمک کنید ممنون میشم و واقعا به کمک و تجربه هاتون احتیاج دارم اگه اینطوری پیش بره همه نامید میشن ازم و گند میزنم به ایندم ،خیلی ممنون که به دردل هام رو خوندین ،قبلا هم یپست گذاشتم ولی انگار کسی براش اهمیت نداشت، احتمالا جای مناسبی نذاشته بودم ، ممنون میشم از نظراتتون هرچند کوچک برای خودتون اما شاید دلگرمی ونصیحت خوبی برای من باشه!

سلام
منم باآقای تجربه موافقم احتمالا بیشتر مشکلتون از سردی باشه که با تغذیه مناسب حل میشن.البته بهتره بری یه چکاب کامل هم دکتر برات بنویسه تااگه کم خونی ویا مشکل دیگه ای داری مشخص بشه.

اما درمورد نمراتت باید بگم که این کم شدن نمرات ممکنه برای هر کسی تو هر مقطعی بیش بیاد مخصوصا که تو الان سال اولته که وارد دبیرستان شدی و بهتره برای چیزی که گذشته غصه نخوری چون هیچ فایده ای نداره عوضش به خودت قول بده ازالان شروع کنی وبقیه سال رو باموفقیت طی کنی .اینکه بقیه چی می گن یا کی چی شده نباید برات مهم باشه مهم خودتی وخودت .

حتما حتما تایم استفاده از گوشی رو کم کن وبهتره یه دوست خوب وقابل اعتماد پیدا کنی تا بتونی باهاش درد ودل کنی واینم بگم هر حرفی رو نباید به هر کسی گفت حتی صمیمی ترین دوست آدم وبهتره تازمانی که بتونی یه دوست خوب پیدا کنی حرفاتو رو یه کاغذ بنویسی اینجوری از اون فشاری که روت هست کاسته میشه وتو سبک میشی.واینکه روزانه یه تایمی رو به ورزش اختصاص بده حتما ورزش کن ،روحیتو عوض میکنه وهرازچندی همراه با خانواده یا دوستی چیزی برو بیرون وگردش کن محیط آروم وتمیزی باشه خیلی بهتره مثل کوه .

[ravanshenas-therapy]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
گاهی در دوران نوجوانی ممکن است برای مدتی فرد از درس های خود عقب افتد و دچار دگانگی و بی انگیزگی شود اما بهتر است به این موضوع دقت کنی که پشت همه این بی انگیزگی ها یک دلیل وجود دارد که بهتر است با کمک یک روانشناس به صورت حضوری آن را پیدا کنید و برطرف کنید . دقت کنید که برنامه ریزی مفید است اما بدون پشتکار و تلاش داشتن بهترین برنامه نیز کمکی به شما نمی کند سعی کنید یک هرف برای خودتان قرار دهید مثلا قبول با بهترین نمره در ترم آینده و بعد این را به هدف کوچک تر تقسیم کنید مثلا گرفتن نمربه خوب در امتحان فلان که نزدیک است مثلا هفته آینده می باشد و بعد سعی کنید یک برنامه ریزی منسجم داشته باشید و هر روز آن را انجام بدهید در هنگام در خواندن گوشی خود را به داخل هال یا اتاق دیگری بگذارید و یک برگ نیز کنار دستتان قرار بدهید و اگر فکر به ذهنتان آمد ان را بر روی برگ یاداشت کن و بگو بعد از اتمام برنامه درسی بهش فکر می کنم و سعی کن با هر سختی که هست برنامه را ادامه بدهید وقتی اولین نتیجه موفقیت خود را مشاهده کنی انگیزه خودت برای ادامه دادن برنامه بیشتر می شود و اعتماد خانواده و اولیای مدرسه نیز به سمت تو بازگشت میابد دقت کن که برنامه ها را از همین امروز شروع کنی نه از فردا در کنار برنامه درسی بهتر است ورزش و تغذیه مناسب را نیز قرار بدهید تا نتایج بهتری در این مورد کسب کنید . دقت کنید که هرکسی که تلاش خود را انجام بدهد می تواند به خواسته های خود به مرور زمان با پشتکار دست پیدا کند پس منتظر معجزه نباشید.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
02122354783
شاد باشید

[Tarah2019]

سلام
والا بوخودا نگرانی برا درس و نگرانی اینکه بقیه ازت راضین یا نه ارزش این همه گریه زاری و خودخوری رو نداره
والا به خدا
بزار یه حقیقتی رو بهت بگم که حاصل تفکر 12 ساله من بوده البته من الان دانشگاه هستم و جنبش فرق میکنه
از سال اول ابتدایی تا اخر دبیرستان همه رو قبول میکنن چه اونی که تک بگیره ، چه اونی که بیست باشه همشون قبول میشن
این وسط معلما یه سری احساسات ترس وارد دانش آموز میکنن که مثلا باید درس خون باشی ، نخونی اخراجت میکنیم و این حرفا
آخرش هم همه رو از دم قبول میکنن چون اصن خودشون حوصله اینکه دوباره مباحث رو توضیح بدن ندارن ...
بس کن دختر از جوونیت لذت ببر موهاتو بابت نگرانی از مسائلی مثل درس خوندن سفید نکن ...
درباره اون دوست الدنگت که گفتی فخر میفروشه چه بسیار کسایی بودن که درسشون خوب بود هرزه یا معتاد شدن یا اخرش میشن کهنه شور بچه
و چه بسیار کسایی مث خودم و خودت که با تک ماده قبول میشن و میشن استاد استادا و مهندس مهندساااااا
والا بوخودااا
شاد باش و بیخیال ...
زندگی را زندگی کن ...