من 21سالمه و دخترم . از اواخر نوجونی احساس میکنم غیر عادیم از بچگی روابط اجتماعیم ضعیفه و نمیتونم دوست پیدا کنم با اینکه هوشم متوسطه و دبیرستان سمپاد بودم اما در ظاهر خیلی دست و پا چلفتی و خنگم ، بارها در روز دست و پا و سرم به وسایل میخوره ،نمیتونم خوب منظورم رو به بقیه بگم کلمات رو خوب تلفظ نمیکنم و نمیتونم خوب جمله بسازم موقع حرف زدن، کلمه به کلمه حرف میزنم و بقیه بهم میگن مثل ربات حرف میزنم اعداد رو بیشتر وقتا برعکس میخونم ،علایق متفاوت و عجیبی دارم خیلی سوتی میدم و به خاطر اینا مسخره ام میکنن. بهم میگن ساده ام ،حتی متوجه نیش و کنایه و مسخره شدن هم گاها نمیشم خیلی از آدما ازم بدشون میاد اما بعضیا اولش ازم خوششون میاد و فکر میکنن باهوشم و باهام دوست میشن اما بعدش متوجه مشکلم میشن و ازم فاصله میگیرن یا کلا تنهام میذارن ،تو خوابگاه و دانشگاه دوست صمیمی ندارم احساس تنهایی میکنم بیشتر وقتا . تو اوایل نوجوونی متوجه تفاوتم شدم اما هنوز به غیر عادی بودنم پی نبرده بودم سعی کردم مثل بقیه رفتار کنم اما بدتر شدم و تو مدرسه بهم گفتن ناسازگارم خیلی وقتا از خودم بدم میاد گاهی اوقات سعی میکنم عادیشم گاهی هم دلم میخواد خودم باشم
نمیدونم چه مشکلی دقیقا دارم و برا حل کردنش چیکار کنم به نظرتون لازمه برم پیش پزشک؟.
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط yasamanH
