در برابر زن بد اخلاق و بددهن چه باید کرد. فرار یا ماندن؟

[جلال ک]

با سلام
مردی 45 ساله هستم و همسرم دو سال از من بزرگتره.
بعد از 23 سال زندگی مشترک، همسر من همچنان به من شک داره و اگر مدرک محکمی پیدا نکرده علتشو زرنگی من میدونه. البته تماسهایی که با همکارانم میگیرم یا پیغامهایی که رد و بدل میشه بین من و همکاران (مربوط به کار) از نظر اون یه ارتباط ناسالمه و دلیل خیانت. همسرم افسردگی شدید داره و از اول ازدواج و قبل از من هم تحت درمان بوده.
به هر حال این وضعیت به شدت به رابطه ما آسیب زده، رابطه زناشویی ما سالهاست کاملا قطعه و حتی مراجعه مکرر به مشاورها هم مشکل ما رو حل نکرد چون ایشون خودشو بالاتر از همه مشاورا میدونه!
به شدت بددهن، بداخلاق و خودشیفته هست و رفتارهای خودشو همیشه تایید میکنه. گفتن بدترین توهین ها رو حق خودش میدونه و در برابر کوچکترین توهین من شدیدترین برخوردها و آبروریزیها رو میکنه. معمولا من از ترس آّبروریزیهای که سابقه شو دیدم ازش عقب نشینی میکنم!
این ارتباط روی رفتار دختر 16 سالم تاثیر گذاشته و اونو به شدت دچار افسردگی کرده.
همسرم تنها کاری که میکنه اینه که هر روز اونو به یه روانشناس جدید میبره و هر کدوم هم یه داروی جدید آزمایش میکنن
وضعیت دخترم الان خطرناک شده و در معرض خطر خودکشی هست. اینو از روی نوشته هاش یا پروفایلهای شبکه های اجتماعیش راحت میشه فهمید. از مادرش به خاطر رفتارهاش متنفره و چند جلسه هم که پیش مشاور بردم به اون هم این تنفرو گفته. و البته رابطه ش با من خیلی خوبه.
حالا سوال اینه:
1- آیا من باید در این زندگی بمونم و بجنگم به امید اینکه اوضاع خوب بشه که در این صورت چه راهی رو پیشنهاد میکنید؟
2- یا اینکه جدا بشم و ریسک آسیبهای کودک طلاق رو بپزیرم. اگرچه دخترم با طلاق خیلی موافقه آیا این کار باعث آسیب بیشتر در آینده نمیشه؟
3- یک بار من قهر کردم و یک هفته خونه نرفتم. روز ششم اظهارنامه رسمی برام فرستاد که تو یک ماهه از خونه رفتی و نفقه و خرج زندگی من و بچه رو نمیدی. (وضع درآمد من متوسط رو به بالا هست و تمام درآمدم صرف زندگی میشه که کامل در جریان هست). اجازه نمیده مخارج خونه رو به حسابش بریزم که مدرکی وجود نداشته باشه برای دادن خرجی خونه. که بعدا بتونه بگه خرجی نمیده. برای این موضوع هم خوشحال میشم راه حلی پیشنهاد کنید.
اگر راه حل دیگه ای سراغ دارید ممنون میشم بگید.
ببخشد که سوالاتم زیاد شد!!
با تشکر

[ravanshenas-therapy]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به توضیحات شما و سابقه مشکلات روحی ایشان بهتر است دقت کنید که اینگونه افراد اگر خودشیفتگی برای ایشان تشخیص گذاری شده باشد ممکن است هیچ فردی جز خودشان را مورد قبول قرار ندهند اما اینکه شما رد زندگی مشترک بمانید یا طلاق بگیرید بستگی زیادی به شما دارد که آیا می خواهید زندگی به همین روال را ادامه بدهید یا خیر .
در مورد دخترتان نیز او در سن حساس نوجوانی قرار دارد و درگیری های مداوم بین شما و برخوردهای همسرتان می تواند از نظر روحی او را در شرایط سختی قرار بدهد و اگر علایم خودکشی را در او مشاهده می کنید چون او در سن نوجوانی قرار دارد و رسیک ‍\ذیری بالا می باشد بهتر است این موضوع را جدی بگیرید و خودتان در این مسیر با یک روانشاس همراه شوید و مداوم روانشناس او را همراه کنید روانشاس برای فردی دارو تجویز نمی کند و در صورت مشکلات شدید و نیاز به دارو برای کنترل مشکلات به روان \زشک برای تجویز دارو فرزندتان ارجاع داده می شود اما حتی اگر این اتفاق نیز رخ داد بهتره است دوره های مشاوره و دارو درمانی با یکدیگر همراه باشد تا نتابج بهتری بدست آورید.
در مورد همسرتان نیز بهتر است در زمان مناسبی که فرزندتان حضور ندارد با ایشان در مورد مشکلات زندگی و اینکه چه تصمیم و هدفی برای زندگی مشترکتان دارید صحبت کنید تا بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید.
ادامه این زندگی به سبک فعلی برای شما امکان دارد؟

[جلال ک]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به توضیحات شما و سابقه مشکلات روحی ایشان بهتر است دقت کنید که اینگونه افراد اگر خودشیفتگی برای ایشان تشخیص گذاری شده باشد ممکن است هیچ فردی جز خودشان را مورد قبول قرار ندهند اما اینکه شما رد زندگی مشترک بمانید یا طلاق بگیرید بستگی زیادی به شما دارد که آیا می خواهید زندگی به همین روال را ادامه بدهید یا خیر .
در مورد دخترتان نیز او در سن حساس نوجوانی قرار دارد و درگیری های مداوم بین شما و برخوردهای همسرتان می تواند از نظر روحی او را در شرایط سختی قرار بدهد و اگر علایم خودکشی را در او مشاهده می کنید چون او در سن نوجوانی قرار دارد و رسیک ‍\ذیری بالا می باشد بهتر است این موضوع را جدی بگیرید و خودتان در این مسیر با یک روانشاس همراه شوید و مداوم روانشناس او را همراه کنید روانشاس برای فردی دارو تجویز نمی کند و در صورت مشکلات شدید و نیاز به دارو برای کنترل مشکلات به روان \زشک برای تجویز دارو فرزندتان ارجاع داده می شود اما حتی اگر این اتفاق نیز رخ داد بهتره است دوره های مشاوره و دارو درمانی با یکدیگر همراه باشد تا نتابج بهتری بدست آورید.
در مورد همسرتان نیز بهتر است در زمان مناسبی که فرزندتان حضور ندارد با ایشان در مورد مشکلات زندگی و اینکه چه تصمیم و هدفی برای زندگی مشترکتان دارید صحبت کنید تا بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید.
ادامه این زندگی به سبک فعلی برای شما امکان دارد؟

ضمن تشکر
ادامه زندگی حتما برام خیلی سخته. همیشه به خاطر بچه و نگرانی از اینکه ممکنه آینده بعد از طلاق چه آسیبهایی ممکنه بهش بزنه تحمل کردم و کوتاه اومدم
ولی الان ترسم اینه که ادامه این زندگی بیشتر از طلاق به دخترم آسیب بزنه
ضمن اینکه تجربه این سالها نشون داده که صحبت کردن هیچ فایده ای نداره.
خودشیفتگی تشخیص روانشناسی بود که به اصرار بردمش ، ظاهرا همین خودشیفتگی باعث میشه که بحثهای ما بی نتیجه بمونه. چون اساسا خودش رو برحق میدونه و توی رفتارش ایرادی نمیبینه. از نطر اون اگر هم ایرادی هست به خاطرکارهای منه. و کلا من تنها کاری که باید بکنم موافقت کردن و بله چشم گفتنه که البته با وجود اینکه آدم صبوری هستم با این حال باز هم کم می ارم مخصوصا که کم کم سنم داره بالاتر میره.
الان بیشتر من نگران تاثیر طلاق روی زندگی یه دختر 16 - 17 ساله م. آیا ادامه همین وضع براش بهتره یا جدایی والدینش؟