آیا سلامت روان در دبستان فرزندتان جدی گرفته می‌شود؟
سلام به همه‌ی والدین عزیز،
این روزها وقتی صحبت از مدرسه و آموزش می‌شه، همه‌مون سریع ذهن‌مون می‌ره سمت کلاس‌های ریاضی، زبان، استعداد تحلیلی یا آزمون‌های تیزهوشان. ولی چیزی که خیلی‌هامون ناخواسته فراموش می‌کنیم، «سلامت روان بچه‌هامونه». مخصوصاً در مقطع دبستان که بچه‌ها تازه دارن با مفاهیمی مثل نظم، رقابت، جمع دوستانه و جدایی از خانواده آشنا می‌شن.
من خودم به‌تازگی برای پسرم دنبال دبستان غیردولتی خوب در منطقه ۱ تهران می‌گشتم و یه نکته‌ی خیلی مهم برام پررنگ شد: اینکه چطور بعضی از دبستان‌ها واقعاً برای سلامت روانی بچه‌ها برنامه دارن، مشاور دارن، محیط مدرسه‌شون آرومه، و معلم‌ها آموزش دیده‌ان برای برخورد مناسب با روحیه‌ی بچه‌ها. ولی بعضی دیگه فقط ظاهر شیک دارن و پشتش خبری از این چیزها نیست.
چرا سلامت روان مهمه؟
وقتی بچه احساس امنیت، آرامش و دوست‌داشتنی بودن می‌کنه، بهتر یاد می‌گیره. با همکلاسی‌هاش رابطه‌ی خوب‌تری داره، از مدرسه نمی‌ترسه و وقتی اشتباه می‌کنه، نمی‌شکنه. ولی وقتی تحت فشار باشه، یا مدام سرکوفت بشنوه، یا محیط مدرسه براش استرس‌زا باشه، ممکنه کم‌کم خودش رو ببازه. این رو خودم در مورد یکی از بچه‌های فامیل دیدم که بعد از تغییر مدرسه از یه محیط خشک به مدرسه‌ای با فضای شاد و مشاور خوب، کاملاً از نظر روحی جون گرفت!
مدارس خوب چیکار می‌کنن؟
تو تحقیقاتی که داشتم، دیدم که بهترین دبستان‌های پسرانه غیردولتی منطقه ۱ چند تا ویژگی مشترک دارن:
- مشاور و روان‌شناس کودک تو مدرسه حضور داره.
- بچه‌ها فقط درس نمی‌خونن، بلکه بازی، کار گروهی، نمایش خلاق و نقاشی هم دارن.
- آموزش مهارت‌های زندگی مثل کنترل خشم، دوست‌یابی، حل مسئله تو برنامه‌شونه.
- معلم‌ها با بچه‌ها دوست هستن نه فقط ناظر سختگیر.
- ارتباط خوبی بین والدین و مدرسه برقرار می‌کنن.
این‌جور جاها، کودک هم احساس تعلق می‌کنه، هم شادتره و هم موفق‌تره. به نظرم بهتره والدین تو جلسات اولیاء مربیان حتماً درباره‌ی برنامه‌های مدرسه برای سلامت روان بپرسن.
چه نشونه‌هایی نگران‌کننده هست؟
اگر دیدید بچه‌تون از مدرسه می‌ترسه، زیاد پرخاش می‌کنه، خوابش مختل شده، یا درباره‌ی خودش جملات منفی می‌گه (مثل: من هیچ‌وقت نمی‌تونم موفق بشم)، حتماً جدی بگیرید. این‌ها ممکنه نشونه‌هایی از فشار روحی یا اضطراب باشه که نباید نادیده گرفته بشه.
ما والدین چیکار کنیم؟
ما هم باید کمتر روی نمره و رتبه تمرکز کنیم و بیشتر به احساس بچه‌هامون توجه کنیم. وقتی یه اشتباه می‌کنن، به جای سرزنش، باید کمک‌شون کنیم از اشتباهشون یاد بگیرن. بچه‌ای که احساس ارزشمندی کنه، عزت‌نفس پیدا می‌کنه و در آینده موفق‌تره.
جمع‌بندی:
اگر دنبال مدرسه‌ی خوب هستید، فقط به ظاهر، تبلیغات یا تعداد کلاس‌های فوق برنامه نگاه نکنید. بپرسید برنامه‌شون برای رشد روانی و عاطفی بچه‌ها چیه؟ آیا مشاور دارن؟ چطور با اضطراب یا استرس بچه‌ها کنار میان؟
سلامت روان چیزی نیست که بذاریم برای بعداً؛ پایه‌ی تمام موفقیت‌ها از همین حالا گذاشته می‌شه.
شما چه تجربه‌ای از مدارس فرزندتون دارید؟ آیا مدرسه‌ای می‌شناسید که واقعاً به سلامت روان اهمیت بده؟ دوست دارم نظرات و تجربیاتتون رو بشنوم.
نظرت چیه؟