ازدواج موقت

[jayran]

...

[YAshin.SAhAkiyAn]

ضمن عرض سلام و احترام
بنده تا حدودی تاپیکهای قبلیه شمارو هم خوندم و آشنا هستم با مشکلاتتون...بهتره اینطور بگم که دیگه از شما گذشته بخواین به اینجور دغدغه ها فکر کنید...یعنی خیلی دیگه گذشته...
شما دیگه نباید شرایط خودتون رو با یک دختر نوجوون و جوونه دَم بخت مقایسه کنید و انتظارات اون مدلی داشته باشید...زندگیه شما دیگه مدتهاست که وارد مرحله جدیدتر و پخته تری شده...
و بیاین با خودتون رو راست باشید...از شما و اون آقا گذشته که با همچین افکار و سنتهای قدیمی ای آرامش خودتون رو بهم بزنید..چون دیگه سن و سالی گذشته و نیروی باقیمونده بزودی از دست میره
پس اگر در انتخابتون مطمئن هستید و واقعا انسان خوبی هستند و قلبا بهشون علاقه دارید...فارق از هرگونه کوته فکری و سنتهای قدیمی از لحظه لحظه ی باقی مونده ی زندگیتون لذت ببرید...
به معنای واقعیه کلمه...تا زمانیکه هنوز وقتش و توانش رو دارید...رسم و رسومات و افکار اشتباه رو دور بریزید...هر اونچه که آرامشتون رو بهم میزنه رو دور بریزید...دیگه از یکی با سن و سال و شرایط شما گذشته که بخواد تحت تاثیر یا سلطه و دخالت والدینش باشه...شما مختارید برای خودتون تصمیم بگیرید و در حال حاضر هم بهتره که فرزندانتون رو درگیر این ماجرا نکنید...بزارید فکر و تمرکزشون روی اهداف خودشون باشه...
زندگی به خودیه خود تو این دنیا داره سخت میگذره...حالا ما میتونیم یک عمر با سختی و بدبختی و عذاب فکری و روح و روان آسیب دیده زندگی رو بگذرونیم و هیچی ازش نفهمیم...یا اینکه شده حتی برای یک مدت خیلی کوتاه طعم خوشبختی و آرامش حقیقی و عشق رو بچشیم...و اگر خدا خواست و شانس با ما یار بود شاید اون احساس رو تا مدت زمان خیلی بیشتری هم تجربه کردیم...همه چیز به خواست خودمون ربط داره...
در آخر اینرو بدونید که زندگی یا باید طبق خواسته ی خودمون و با آرامش و اعصاب و روان راحت و شاد باشه...یا اینکه اصلا نباشه...اگر قراره همش ناراحتی باشه به هیچ دردی نمیخوره و نخواهد خورد...
سلامت و سربلند باشید.

[ravanshenas-therapy]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
قابل درک است که شما دوست دارید فردی از جنس مخالف در کنارتان باشد و همراه مناسبی داشته باشید اما به این نکته توجه کنید که درصورتی که فرزندان شما از رابطه پنهانی شما اطلاع پیدا کنند هرچند این رابطه قانونی باشد می تواند تاثیر مخربی بر اوی آنها داشته باشد و بعد از اطلاع خود آنها نمی توانید دیدگاه مناسبی نه شما در ذهن فرزند آن آقا داشته باشید نه آن آقا می توانند در ذهن دختر شما مثبت جلو کنند و خودتان نیز از رابطه پنهانی به مرور زمان خسته می شوید و نمی توانید اعتدال بین رفتن پیش آن آقا و بودن با دخترتان را توجیح کنید و ممکن است از نظر روحی آسیب ببینید. بهتر است در این مورد برای آرامش خودتان و فرزندان در این مورد با ایشون صحبت کنید و بعد نتیجه گیری کنید.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۸۳
شاد باشید

[Experience]

با سلام خدمت همگی دوستان .ممنون میشم راهنمایی ام کنید.
من خانمی هستم 40ساله که یک دختر 18ساله و پسر15 ساله دارم . از نظر مالی مستقل هستم و خدا رو شکر مشکل خاصی در زندگیم ندارم جز تنهایی.همسرم 10سال پیش مرحوم شدن و توی این سالها منو بچه ها ناچار بودم تنهایی زندگی کنیم .البته یه نفر توی این سالها به زندگیم اومد ولی چون تکلیفش با خودش روشن نبود رهاش کردم و الان یکسال هست که ازش بی خبرم .به تازگی با مردی آشنا شدم که شش ماه پیش همسرشون مرحوم شدن و دختر و پسری دارن که دانشجو هستن .ایشون مرد با وقار و محترمی هستن و ازشون خوشم اومده.ولی مشکل اینه که با توجه به روحیه الان بچه هاش نمیتونه با من عقد رسمی کنه .منم بخاطر دخترم نمیتونم با اون و بچه هاش توی یه خونه زندگی کنم چون نگهداری دختر من و پسر اون توی یه خونه سخت میشه .البته هنوز در این موردها باهاش حرف نزدم و فقط خودم درموردش فکر کردم .ایشون پیشنهادشون اینه که بچه هامون از این موضوع بی اطلاع باشن تا ازدواج کنن و ما آرامششون رو بهم نزنیم و عقد موقت کنیم و با هم باشیم تا آینده ببینیم چی پیش میاد .ولی قصدشون موندن واسه همیشه اس و درمورد عقد دائم میگن باید زمان مناسب پیش بیاد و از الان نمیتونن زمانش رو مشخص کنن.توی خانواده ما اصلا رسم نیست کسی عقد موقت داشته باشه و اگه بخوام این کار رو بکنم نباید به خانواده ام بگم .این موضوع نگران و ناراحتم میکنه.برام سخته موضوع به این مهمی رو از پدر و مادرم مخفی کنم .اصلا نمیدونم این کار چقدر درسته .
از همفکری و راهنماییتون سپاسگزارم

سلام

شما اگه نیاز و موقعیت ازدواج رو دارید بهتر هست ازدواج کنید و تحمیل کردن تنهایی به خودتون چیزی برا بچه هاتون نداره و بهتره با بچه هاتون صحبت کنید و متقاعدشون کنید که شما هم به عنوان یه انسان نیاز دارید از تنهایی دربیاید هر چند که از لحاظ سنی از بچه هاتون بزرگتر باشید.

این حرفا که من میگم از نظر خیلیا ممکنه دور از عرف( عرف اشتباه منظورمه ) باشه، ولی چیزی که مهمه نیاز هر شخصه حتی اگه کل مردم باهاش مخالف باشن، وقتی نیاز وجود داره باید از راه درست شرعی و قانونی رفعش کنه، نه اینکه برخلاف نظر عده ای که ازدواجو بد میدونن اما بعضی دوستیها و رفتارهای ناهنجارو تایید میکنن، رفتار کنه.

[jayran]

...

[jayran]

...

[jayran]

...

[Armin_EM]

سلام
قبل از هرچیز اگر تحقیق کرده اید ک هیچ اما اگر نکردید باید در صداقت مردی ک گفتید همسرش مرحوم شدن بیشتر تحقیق کنید ک ایا واقعا همسری دارن یا نه یا شما رو بعنوان همسر دوم میخواهند ! بعد از اینکه مطمئن شدید باید با خودتون خلوت کنید و ببینید دقیقا از زندگی چی میخواهید و با توجه به حد و مرزهای شخصی یا اعتقادی تصمیم گیری کنید . چون هرکس برای خودش حد و حدود و خط قرمزهایی داره بعنوان نمونه شما گفتید پدر و مادرتون خط قرمز شماست ک درست نمی دونید چیزی ازشون مخفی بمونه ...
در کل از طرفی باید خط قرمزهاتونو در نظر بگیرید از طرفی هم باید واکنش های احتمالی پدر و مادر و اطرافیانتون ..
و نکته ای ک باید بگم این است که شما دیگر خود دو بچه دارید و حق تصمیم گیری در مورد ایندتون رو دارید اما از انجاکه نقش مادر بودن در زندگی هم ایفا میکنید چنانچه از بچه ها پنهان کنید و بعدها به طور اتفاقی فرزندانتون از قضیه مطلع بشن ممکنه ضربه روحی عاطفی ببینند و نگاهشون نسبت به شما به کلی تغییر کنه ...پس علی رغم اینکه شما حق زندگی کردن دارید و چه صیغه کردن چه ازدواج هردو امر خوبی هستن باید دیگران بخصوص فرزندانتون هم در نظر بگیرید .