با سلام خدمت دوستان و کارشناسان عزیز
من مشکلی که دارم اینکه فکر میکنم قدم کوتاهه و هنش خودمو توی خیابون و توی فامیل با دیگران مقایسه میکنم از لحاظ قدی و همش فکر میکنم که کوتاهم در صورتیکه قدم ۱۷۵ و از متوسط قدی ام بالاتره ولی نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم و همش فکر میکنم که این قد برای ازدواج خوب نیست و دخترا فقط پسر قد بلند دوست دارن لطفا راهنماییم کنید ممنون از شما
سلام
به نظرم که خودتون زیاد حساس شدید
دخترا برای ازدواج ملاک ها دیگه هم میخوان
فکر نمیکنم قد چیز خیلی خاصی باشه
البته قد شما اصلا کوتاه نیست
خودمم میدونم که حساس شدم و الکی فکرمیکنم کوتاهم ولی چیکارکنم که از این حساسیت کم بشه
به نظرم به توانایی های دیگتون توجه کنید
مطمینن افراد زیادی هستن که قدشون از شما کوتاه تره ولی اعتماد به نفس بالایی دارن
این چیزی نیست که باعث بشه شما غیر عادی باشید
اتفاقا خیلی زیاد دیدم کسایی رو که از من کوتاه ترن ولی اصلا فکر نمیکنن کوتاهن و کاملا عادی هستن
با سلام خدمت شما دوست عزیز
چند سالتونه ؟
همه آدم ها نقض هایی دارند گاهی قابل مشاهده و گاهی هم درونی است و قابل مشاهده نمی باشد و انسان کامل وجود ندارد. شما شاید دچار کمال گرایی شده اید و یا از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستید هرچند که کمال گرایی خود می تواند کاهش اعتماد به نفس را نیز به همراه داشته باشد. و این موضوع باعث می شود توجه شما به ویژگی های مثبت دیگراتان کاهش پیدا کند ، لذت و احساس آرامش را از شما سلب می کندو همچنین توانایی رشد شما را نیز ممکن است کم کند.
آیا بخاطر حساسیت بر قدتان یا ویژگی های دیگر آیا موقعیت هایی را از دست داده اید؟
آیا دوستان یا خانوادتان به شما می گویند که انتظاراتتان غیر واقعبینانه است؟
آیا ترس وحشتناکی از شکست دارید؟
هرچند برای برای راهنمایی بیشتر نیاز به بررسی بیشتر و جزئی تر می باشد.
درصورت تمایل می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
02122354783
شاد باشید
با سلام خدمت شما مشاور گرامی
من ۲۱ سالمه و فکرمیکنم دچار کمال گرایی هستم چون ویژگی های خوبی دارم که اصلا به چشم خودم نمیاد ولی اطرافیانم زیاد دربارش بهم میگن و اینکه تاحالا نشده بخاطر قدم موقعیتی رو از دست بدم از شکست نمیترسم ولی دوست دارم تا اونجایی که ممکنه شکست نخورم و خانواده بهم میگن که قدت خیلی ام خوبه ولی بازم من قبول ندارم
تا حالا کسی بوده که بت بگه قدت کوتاهه؟نوشته اصلی توسط Kash
کلا چه اشنا چه غریبه؟
با سلام مجدد خدمت شما دوست عزیز
شما می توانید با راحل های زیر تا حدودی در مقابل کما گرایی خود مبارزه کنید:
1 سعی کنید واقعیت موجود خودتان و موقعیت های اطرافتان را بپذیرید.
2. سعی کنید از مورد انتقاد قرار گرفتن نترسید و انتقادهای سازنده را بپذیرید .
3. بپذیرید انسان کامل وجود ندارد و هر فردی دارای نقض های درونی یا بیرونی می باشد .
4. اهداف واقع گرایانه داشته باشید.
5. استانداردهایتان را کمی پایین بیاورید و سعی کنید چیزهای جدید را امتحان کنید.
خواندن کتاب "چه زمانی و چگونه از کمال گرایی دست برداریم" را به شما پیشنهاد می کنم. با خواندن این کتاب تا حدودی می توانید به کاهش کمال گرایی منفی خود کمک کنید. البته اگر کمال گرایی باعث مشکلات بیشتری در شما و کارهایتان شود بهتر است به یک روانشناس هم مراجعه کنید تا فرایند تغییر برایتان تسهیل یابد.
دراین مسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید.
۰۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳
شاد باشید
سلام دوست خوبم یه چیزی میخوام بگم خوب گوش کن. یه چیزی هست شااید گفتنش خوب نباشه ولی اینکه توی ایران چه مردمای عادی و چه متاسفانه روانشتاس هاش دید و تعریف خوبی از نوجوانی و جوانی و تغییرات غیر عادی اون ندارن . من تقربا مشکل تو رو داشتم و میگفتن بهم که کمال طلبی و از این حرفا و هر کدوم یه نسخه ای میپیچیدن. و الان که تنها دارم تلاشم رو میکنم تونستم. ۲ سال پیش که همسن تو بودم همین چیزا رو داشتم حتی خودم رو با معتاد ها حتی با ادم های مشهور مقایسه مسکردم همه ادما بی اراده تو این سنین اینطوری ان. این عادیه تو این سن. ذهن تو داره بی اراده سوال این میره که چرا هستم و سهم من از دنیا چیه و تا جواب نگیرید همین فکرا ادامه پیدا میکنن. روزی میرسه درگیر این چیزایی که گفتم بشیم. یه خواهش دازم ازت. خودت رو درگیر باتلاقی نکن که برای مشکل بوجود نیامده دنبال راه حل بگردی. خودت همین عادی پیش برو و میبینی بعده یه مدت همه چی اکی میشه. تو الان کنار سکوی پرتابی ،باید تنها پرید . کمال گراییت هم به نسبت سنته و عادیه ،الکی حساس نشو،اکثر افرادی که تغییرات چشمگیری تو این دورانی که تو هستی داشتن ،تو این سن تو کمال گرایی داشتن.
یه مدت اینطوری هستی و همه چیز حتی رنگ دیوار و حتی شکل ستاره هم حساس میشی ،اگه که کنجکاو باشی هم هر کاری میکنی تا بررسیشون کنی ،از خرد کردن غرور گرفته تا شبانه روز فکر کردن.
منتطر تغییرات اساسی باش و خواهشم رو قبول کن و خودت رو تو باتلاق از این دکتر به اون دکتر ننداز . به نظر میرسه ادم با استعدادی هستی. از داشته هات ،از کمال گرایی مثبتت مراقب کن و راهت رو خودت تجربه کن و کشف کن. موفق باشی و میدونم که میشی
ویرایش توسط م.قربانی : 12-23-2018 در ساعت 03:57 AM دلیل: ببخشید غلط املایی زیاد
وقتی دنیا بدونن بودنت مفید بوده تو رو رو سرشون میگذارن . این ناامیدی از بقیه خوبه . یعنی اینکه میگی توانایی های دارم و دیده نمیشه. این یعنی سکوی پرتاب. راه ها رو عوض کن . خودت تا جایی که خطر جدی پیش نیاد تنها راه هارو بررسی کن و انتخاب کن و شکست بخور و دوباره راه رو عوض کن. خودت تجربه میکتی هم از شکست دیگه نمیترسی و عاشقش میشی و بعد این که یاد میگیری که دقیقا به خواسته هات فکر کنی و خودت رو برای رسیدن بهشون کافی ببینی . اگه میخوای بدونی چیکار کنی و چطوری تغییر کنی من بهت میگم . سرچ کن وب سایت بیگ بنگ . جواب همه ی سوالایی که داری تو مطالب مرتبطن. جواب سوالای همسنای تو هم همین مطالب مرتبطن اونا هم همینارو میخونن. ازشون عقب نیافت و اینایی که گفتم مطالعه کن . وقتی به جواب هات برسی همه چیز هر گفته ای هر فکر بد و اشتباه در موردت برات بی معنی میشه. اونقدر فکرت و عملت با ارزش باشه و خودت با ارزش باشی که هر طور هستی مردم دوست دارت باشن. زیاد به فکر ظاهر نباش. دختری که نگاه اول به قدت (که متوسطه) بگه نمیخوام بهتره نخواد. چیزی که موندنیه باطن سالم و مفید بودنه هست قد و وزن و پوست و چشم همه به مرور زمان تحلیل پذیرن و تخریب میشن(یاد جمله ای افتادم ،اگه منو دوست داری تو دوران پیریم بهم نشون بده،این دیالوگ یه فیلم بود) فقط فکرت و عملت مهم میشه . استیون هاوکینگ ،نیک وی اچیچ (که دست و پا نداره و دنیا با شنیدن حرفاش و فکرای خوبش فقط میتونن بغض کنن و گریه کن) ،استیون هاوکینگ یه مردی بود بی حرکت و حتی نمیتونست حرف بزنه ولی دید دنیا رو عوض کرد به خیلی چیزا به معنی گرایی. کسی باش که اونقدر بزرگ باشی که دنیا به یادت باشن همیشه. الان بهترین وقته برای تغییر دوست خوبم. ازدواج فقط مسیر هست ولی مقصد نیست . برو تغییرات رو شروع کن. شاید نیاز داشته باشی به تنهایی تا یکم به همه چیز فکر کنی. من سن تو که بودم اونقدر درگیر بودم که وقتی میدیدم از دست کسی کاری ساخته نیست ترجیح دادم تنها باشم و این بهترین تصمیم زندگیم بود چون تونستم به همه سوال هام جواب پیدا کنم به جز یکی که اون رو بعده مردن باید دنبالش بگردم.
ویرایش توسط م.قربانی : 12-23-2018 در ساعت 03:51 AM
درود
175 سانت هستید حس میکنید کوتاهید؟!
عجالتا ما که 158 سانت هستیم لی لی پوت هستیم پس
در اینکه دختران از پسران بلند قد خوششان میاید شکی نیست (همانطور که پسران دختران زیبارو دوست دارند) پس باید به دنبال دختری باشید که قدش از شما کوتاهتر است تا شما را قبول بکند.
ضمنا یکسری چرندیات هست میگویند دختران برایشان مهم نیست و اینطور چرندیات شاید یک در میلیون دختری چنین باشد اما در جموع چنین نیست پس:
1-سطح انتظار خود را از دوست دختر پایین بیاورید
2-شنیدیم میشود یکسری عملها کرد برای بلند شدن قد ، پیگیر آنها باشید.
پایدار باشید.
ممنونم از همه ی دوستانی که جواب دادن و با جوابای خوبشون منو خوشحال کردن.مشکل اصلی من شاید همونطور که اقای قربانی گفتن سنم باشه چون همش خودمو مقایسع میکنم با هرجور ادمی و الان نقطه ی ضعفی که جلوی چشمامه قدمه که فکر میکنم کوتاهم و فکر میکنم که اگه ۵ سانت یا ۷ سانت بلندتر بودم جذاب تر میشدم خلاصه از این فکرا و دقیقا نمیدونم چجوری باید بااین افکار برخورد کنم
یکی از دوستام قدش 204 سانته
، ولی اصلا برای دخترا جذاب نیست
نمی دونم چرا با قانون شما جور در نمیاد
من که نمیخوام ۲ متر بشم که میگم به نظرم ۱۸۰ خوبه برای من
عملا کار خاصی نمیشه کرد در این مورد. این یه حس نیاز هست به پیدا کردن راه و 2 حالت پیش میاد: 1. یا راهه رو پیدا میکنی 2. و یا راه رو پیدا نمیکنی و مثل بقیه افراد عادی جلو میری (این عادی بودنه خوب نیست) یعنی بود و نبودت تو دنیا هیچ حالی به دنیا نداره. بدی دومی اینجاست دقیقا.
با کتاب خوندن و اینا الان نمیشه به جایی رسید. هر چند میگن کتاب بخون ولی باید بگم وقتش تموم شده لااقل فعلا برای الان. کتاب اگه خونده باشی الان باید تو مرحله اخر باشی یعنی تصمیم به این که اینده چطوری باشم و چیکار کنم. اگه تو دوران نوجوونیت یعنی 14 سالگی به بعد کتاب خونده باشی پیدا کردن راه درست خیلی اسون ترمیشه.
چرا خودت رو با بقیه مقایسه میکنی؟ جواب اینه: اول اینکه این مقایسه کردن ها دست خودت نیست. دوم اینکه شما که داری بی اراده مقایسه میکنی این یعنی نیاز هست به تغییر.
دقیق از اوضاع احوالت اطلاعی ندارم که بگم کدوم راه رو برو. فقط به این جمله ام توجه کن:
بود و نبود تو چی فرقی میکنه؟ بگم تو یه روز متولد شدی و به روز هم مردی و این وسط هیچ اتفاقی نیافتاد. لااقل برای من قابل قبول نبود.
من خیلیا رو میبینم که فقط میان زندگی میکنن و فقط خوشگذرونی میکنن و میرن بدون اینکه هیچ فکر کنن چرا بوده و هستن. سناریو ای وجود نداره علنا براشون. اینا قطعا زیانشو میبینن( با این جمله که گفتم کاری ندارم ولی این گفته حقیقت داره)
تا احساس نیازه به وجود نیاد وضعیت قبلی ادامه پیدا میکنه.(قانون اول نیوتون) باید یه تغییری تو همه چی به وجود بیاری زندگیت یه اساسی تغییر کنه.
اینکه بخوای زندگیت متحول بشه نیاز داره به این که اول فکرات در مورد همه چی تغییر کنه.
بعضیا میگن تو این سن بیشتر با بقیه باش تا تبادل فکری داشته باشی و راحت تر به جواب برسی ولی من نظر خودم اینه که دست نگه دار. وضعیتی که توش هستیم وضعیت خوبی نیست بودن با بقیه احتمال زیاد موجب این میشه که بیشتر از چیزی که میخوای یعنی متحول شدن فاصله بگیری.
من اگه یادت باشه تو اون پست گفتم شاید نیاز باشه تنها باشی یه مدت تا راهت رو پیدا کنی.
اینکه میگم سعی کن خودت همه راه هارو هر چند بد تجربه کنی میدونی دلیلش چیه؟ اینه که دقیقا یه وجه تشابهی پیدا میکنی بین خیلی چیزا که اینا جزو جواب نیستن و بود و نبودشون فرقی نمیکنه پس اینجا جواب نیست.
یه مثال برات بزنم: تو میری از ادم های مختلف از کتاب های مختلف درباره این میپرسی که من چرا خودم رو مقایسه میکنم با بقیه و ..... این چیزا.
جواب هر کدوم متفاوته.خودت دیدی که اون بالا دوست مشاور گفت که تو کمال گرایی منفی داری. من هم گفتم تو بی اراده دنبال تغییر هستی و این نشون تغییره. اون یکی هم توی کتاب میگه که به خاطر نیاز به جنس مخالفه. و اون یکی میگه این یعنی احساس کمبود محبت در خانواده و اون یکی میگه تنها بودن و اون یکی میگه مشکل غذایی و ....
میبینی که جواب های متفاوت هست و تو خودت اگه تجربه کنی یعنی همشون رو امتحان کنی خودت مشکل رو دقیقا میفهمی چیه و دیگه تو اینده اگه مسایل مشابه پیش اومد بهتر میتونی راه های غلط و نظر های غلط رو بریزی دور .
الان چیزی که میتونم بگم اینه که تو سالم هستی مثل بقیه همسنات.
سعی کن بازی های فکری رو انجامش بدی.
اگه اهل بازی با کامپیوتر هستی بازی های رو انجامش بده که اخرش معلوم نباشه چی شد ولی فکری باشن.
یه بازی بود به اسم krunker.io من پارکورش رو بازی میکردم یعنی یه بازی فکری هست که باید از روی موانع بپری و با فکرت تا حد ممکنه بری جلو بازی انلاین هست ولی با گرافیک ساده و نیاز نداره سیستم و اینا قوی باشه. چیزی که من دیدم و برام سوال بود:
1. این ادم ها دارن کجا میرن؟(شاید بگی میخوان به مرحله اخر برسن) ولی من میگم هنوز هیچکسی به مرحله ی اخر نرسیده. خب برسن به مرحله ی اخر. چرا میخوان به مرحله اخر برسن.
اون بازی اینطوری بوده و هست که امکان نداره با یه بار بازی کردن مثلا به مرحله رو بتونی بری. هر مرحله برای خودش یه معمایی هست. من 45 مرحله رفتم.
سوال دوم: کی میدونه اخرین مرحله چطوریه؟ جواب فرضی که هست: طرح کننده نقشه ی این سبک از بازی.
این رو میشه به کل دنیای واقعی هم ربط داد. ولی شاید با یکم تفاوت.
میدونی چیه؟ همه ی ما بازیگر های یه سناریو هستیم. گفتم اون بازی رو انجامش بده تا بدونی چطور.
انگار یه محیطی از قبل ایجاد شده یه میدان عمل که توش قرار میگیری و تا میتونی مرحله رو میری ولی عمرت کافی نیست تا به مرحله اخر برسی . شاید بعد از مردن بتونی ادامه مراحل رو بری. برای همین گفتم من جواب یه سوالم رو بعد مردن باید دنبالش بگردم.
خیلیا هنوز نمیدونن کچا هستن و تو چه میدانی هستن و چشم بسته میرن جلو و همون اول غرق میشن و دیگه هیچوقت حتی یه مرحله هم نمیتونن جلو برن.
الان تو انگار تو مرحله ی قبل از پرش اولت هستی. یا درست میپری و میتونی مراحل رو شروع کنی و یا این که غرق بشی و هیچوقت به اخرین مرحله نرسی. میدونم چی میگم . الان خودم دارم این جمله رو مینویسم ولی خودم انگار اینچا نیستم و دارم مراحل رو ادامه میدم ولی توی زندگی واقعیم و هر لحظه دارم فکر میکنم.
همیشه به خودم میگم زندگی یه بازیه. اون بازی رو که گفتم انجامش بدی دقیقا میفهمی که دقیقا یه باریه و با کل وجودت بازی بودنش رو درک میکنی. شاید این جمله که توی قران گفته یعنی "زندگی دنیا چیزی جز بازی نیست " دقیقا همینه.
من وقتی فکرش رو میکنم که توی یه بازی ام که همه بی اراده دارن دنبال جواب میگردن و یه بازی هست که مراحلش هیچوقت تموم نمیشه احساس میکنم اصلا وجود ندارم یعنی اونقدر کوچیکم.
شاید چشمات ببینه که چقدر کوچیکی توی این دنیا ولی چشمات همه چی رو نمیبینن . باید با تمام وجودت نگاه کنی تا بدونی چقدر کوچیکی.
وقتی اون صحنه ی بازی رو میبینم و یادم میاد که همگی با هم داریم دنبال جواب میگردیم و چقدر مشابهت داره با این زندگی که هست بغض میگیره.
برای همین گفتم مال دنیا و خوشی و بقیه اش هیچ هست. چیزی که میمونه اینه که تا کدوم مرحله جلو رفتی. همه میتونن خوش بگذرونن و کیف این دوره از زندگی و یا کل زندگی رو کنن. پس باید وجه تمایزی باشه بین اونی که زندگیش رو گذاشته پای این که مرحله بیشتری بره و اونی که فقط خوشگذرانی میکنه و زندگیش رو پر کرده از لذت بردن بدون فکر کردن به معمای مراحل.
بذار بگم بهت. این که بعده مردن در چه حدی باشه رو این تعیین میکنه که چقدر تو این دنیا مراحل رو رفته باشی. یعنی میبینی که برای من زندگی یه بازی هست.یه بازی فکر واقعی. من خیلی بازی با کامپیوتر کردم اکثرا هم بازی فکری. ولی راستش این بازی زندگی یه چیز دیگه هست یه چیز دیگه. اگه که ادم کنجکاو و با فکری باشی با یکم فکر چه الان چه بعدا میفهمی چی میگم ولی اگه نباشی که امیدوارم اینطوری نباشه بعدا یه ادم میشی که میپره ولی همون مرحله اول غرق میشه و دیگه ادامه نمیتونه بده و این اخر زندگیش بود و همش از زندگی و از نداشتن پول و از نگاه بقیه و از تنهایی میترسه. بازی های مشابه بهت یاد میده که شکست خوردن یه اصل هست یه اصل لازم برای رسیدن به چیزی که میخوای . اون بازی باید هزار بار شکست بخوری تا یه مرحله رو بتونی بری. این بهت یاد میده که به شکست با یه دید متفاوت نگا کنی. میگی که من نتونستم بپرم چطوره از اون راه بپرم ببینم میشه یا نه. میپری و میبینی بازم نشد. هی میپری و هی شکست میخوری ولی اخرش میونی. اونقدر شکست میخوری تا برات عادی و لذت بخش بشه شکست خوردن. میدونم دارم چی میگم.
مالکای شرکت های بزرگ دنیا پول جمع میکردن و الان که سنشون بالا رفته با خودشون میگن من چرا این همه پول به دست اوردم؟ که چی بشه؟ الان بعده کلی زمان به این نتیجه رسیدن که این اصل قضیه نبوده و راه اصلی نبوده و پولی که بدست اوردن رو صرف نیازمندا و بقیه امور میکنن.
krunker.io بخش bhop level 6.4
اگه خواستی بگو بیشتر برات توضیح بدم و اگه خوشت نیومد هم بازم سعی کن به اینا فکر کنی.
راستش رو بخوای 99.9 درصد مردم ایران و اکثرا ادمایی که تو این دنیا هستن فقط متولد میشن تا زندگی کنن و برن ولی مرحله ای رو نمیرن و همون اول غرق میشن برای همین گفتم شاید بهتره تنها دنبال جواب بگردی.
ویرایش توسط م.قربانی : 12-30-2018 در ساعت 10:59 AM
اموجی کل زندگی اینه:
,در کل خواستم این رو بهت گفته باشم که چیزای خیلی مهمتری هستن... برای اینکه بتونی درست بپری باید پذیرش اجتماعی رو حذفش کنی و پیشرفت کنی مخصوصا تو این کشور. یعنی راهی رو بری که بقیه نرفتن. قد کم و وزن زیاد و ظاهر بد و ... اینا هیچ کدوم مانع پریدن نیستن.چون فاصله ای که بین object ها وجود داره طوریه که همه میتوننن بپرن
ویرایش توسط م.قربانی : 12-30-2018 در ساعت 10:50 AM
تفسیر جالببی بود
سلام ب قد خودت قانع باش خودتو دوست داشته باش تو ارزشمندی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
