در دنیای امروز، موفقیت تحصیلی و تربیتی دانش‌آموزان تنها به توانایی‌های آموزشی مدرسه وابسته نیست. خانواده و مدرسه، دو ستون اصلی فرآیند رشد کودک هستند که اگر در هماهنگی با یکدیگر عمل کنند، نتایج شگفت‌انگیزی در پی خواهد داشت. به‌ویژه در بهترین دبستانهای پسرانه غیردولتی منطقه 1، این هماهنگی به‌صورت یک اصل پذیرفته شده است. ارتباط میان خانه و مدرسه دیگر تنها در قالب جلسات اولیا و مربیان خلاصه نمی‌شود، بلکه به یک مشارکت فعال و هدفمند بدل شده است. در این نوشته کوتاه سعی داریم بطور مختصر ابعاد مختلف این ارتباط، از گذشته تا حال، نقش حیاتی آن را در بهترین دبستانهای پسرانه منطقه 1 تحلیل کنیم و راهکارهایی عملی برای تقویت این پیوند ارائه دهیم. بیایید ببینیم این ارتباط از کجا آغاز شده و چرا تا این حد اهمیت دارد.
ریشه‌های ارتباط میان خانه و مدرسه به تحولات آموزشی سده‌های اخیر بازمی‌گردد. از زمانی که آموزش رسمی جای آموزش سنتی در خانواده را گرفت، نیاز به هم‌فکری و همکاری میان این دو نهاد بیش از پیش احساس شد. در ایران، از دهه ۱۳۳۰ با شکل‌گیری انجمن اولیا و مربیان، نخستین گام‌های رسمی در این زمینه برداشته شد. با گذر زمان و پیچیده‌تر شدن مسائل تربیتی، این ارتباط به یک ضرورت تبدیل شد. امروز دیگر والدین نمی‌توانند تنها به پیگیری نمرات در کارنامه بسنده کنند. در دبستان‌های پسرانه منطقه ، این رابطه به‌صورت هدفمند برنامه‌ریزی شده و از طریق ابزارهای نوین و مشارکت‌محور به مرحله اجرا درآمده است. تجربه مدارس موفق نشان داده که پیوند مؤثر خانه و مدرسه، اساس اصلاح فرآیند تربیت و یادگیری است.
به یاد داشته باشید که فرزندان شما مهمترین دارای شما هستند. برای آنها وقت بگذارید و نشان دهید که برایتان مهم هستند.