بچه ی طلاق

[دیلان]

سلام.مدتیه که پدرومادرم ازهم جداشدن.من باپدرم زندگی میکنم.پدرم تاجرومدام به کشورای مختلف میره ودرگیرکارکردنه.من مجبورم اکثراخونه ی پدربزرگم بمونم.مادرم به خاطرموضوعی ازپدرم جداشدکه باعث شدمن ازش متنفربشم.مامانمودوست ندارم وازش متنفرم ولی مامانم دایما دنبال فرصتی میگرده کهمنوببینه یاباهام حرف بزنه ومن ازش فرارمیکنم.اون کاری کرده که دلیل درستی نداره که منوقانع کنه تانظرمودرباره ش عوض کنم.فکرکنم عذاب وجدان گرفته.من 18سالمه وبجزخودم یه داداش وخواهردارم.خواهرم پیش دبستانیه و داداشمم دوم راهنماییه.من حالاوضایف زیادی دارم ومسولیت هام زیادشده.خیلی ناراحتم وتنها احساس میکنم کسی منودرک نمیکنه.پدرم خیلی آدم خوبیه امامتاسفانه دایما مشغول کارکردنه و منوکمترمیبینه ومیتونه باهام حرف بزنه وپیشم باشه .همیشه تنهام این تنهایی باعث میشه توفکروخیال فروبرم.وبه گذشته وگناه مامانم فکرمیکنم نمیدونم چیکارکنم شرایط سختی رومیگذرونم.خوشحال میشم اگه راهی روپیشنهادکنیدکه بتونم بااین حالم کناربیام

[naghme]

سلام

عزیزم اینکه شما در شرایط سختی قرار داری نباید باعث بشه که احساس ناامیدی کنی...
قوی باش و برای خوشبختی خودت و خواهر برادرت نهایت تلاشتو بکن

درمورد مادرت ، هر چقدر هم گناهکار باشه و تو ازش بدت اومده باشه ، نباید نسبت بهش بی احترامی و کم توجهی کنی،
هر کسی تو زندگیش اشتباهاتی میکنه، هرچقدرم گناهش بزرگ باشه تو نباید حق مادریشو ازش بگیری
مادرت حق داره نگرانت باشه و بخواد ببینتت و بهت توجه کنه، پس ازش فرار نکن

عزیزم سعی کن موقعیت خودتو بپذیری و برای بهتر شدنش تلاش کنی
یاد و ارتباط با خدا را فراموش نکن
یادت باشه گذشته رو نمیشه تغییر داد، پس در "حال" زندگی کن
و روی اون قسمت زندگیت که میتونی تغییرش بدی و بهترش کنی تمرکز کن

امیدوارم همیشه و در هر شرایطی ، موفق و شاد باشی

[دیلان]

ممنون ازراهنماییتون.باورکنید خیلی تلاش کردم که مامانموببخشم امانمیتونم نمیشه.نمیدونم این همه اسرارش برای نزدیک شدن به من چیه؟وقتی ولم کردورفت من خیلی بهش التماس کردم اماگوش نکرد مامانم کسای دیگه ای روبه ماترجیح داد چیزای دیگه ای رو ماترجیح داد نمیدونم خیلی برام سخته قبول کنم که مامانموببخشم
نمیتونم شایدم نمیخوام ولی باورکنین نمیتونم اما کلافه م کرده اونقدرکه دنبالم میاد تودانشگاهمونم استادم شده روزایی که باهاش کلاس دارمونمیرم دانشگاه چندتاازکتاباموتاحالا افتادم به خاطراین موضوع.چندبارهم باهاش حرف زدم.مامانم یه جوری میخواد به من بفهمونه که گناهکارنیست.اما نمیتونه دلیل قانع کننده ای به من بده.نمیتونم ببخشمش

[naghme]

ممنون ازراهنماییتون.باورکنید خیلی تلاش کردم که مامانموببخشم امانمیتونم نمیشه.نمیدونم این همه اسرارش برای نزدیک شدن به من چیه؟وقتی ولم کردورفت من خیلی بهش التماس کردم اماگوش نکرد مامانم کسای دیگه ای روبه ماترجیح داد چیزای دیگه ای رو ماترجیح داد نمیدونم خیلی برام سخته قبول کنم که مامانموببخشم
نمیتونم شایدم نمیخوام ولی باورکنین نمیتونم اما کلافه م کرده اونقدرکه دنبالم میاد تودانشگاهمونم استادم شده روزایی که باهاش کلاس دارمونمیرم دانشگاه چندتاازکتاباموتاحالا افتادم به خاطراین موضوع.چندبارهم باهاش حرف زدم.مامانم یه جوری میخواد به من بفهمونه که گناهکارنیست.اما نمیتونه دلیل قانع کننده ای به من بده.نمیتونم ببخشمش

نمیگم ببخشش اما برای ادامه، اون موضوع رو باید بپذیرین و بذارین کنار عزیزم،
درموردش دیگه هیچ حرفی با مامانت نزن
به مامانت هم بگو که اگه میخواد رابطه تون مادر و دختر برقرار بمونه و بهتر بشه لطفا دیگه دست از توجیه کردن برداره و درموردش حرفی نزنه
ازش فرار نکن، اما برای ارتباطتون و اینکه چه موقع و کجا همدیگه رو ببینین و در چه مورد حرف بزنین برنامه ریزی کن، تا زندگیت به این خاطر به هم نریزه

[yahoo]

سلام
قبل از اینکه مادرتون شما رو ترک کنه رابطون با ایشون چطور بود؟
مادرتون چه کار کردن که باعث شده شما نتونید ایشون رو ببخشید؟
در حال حاضر رابطون با برادر و خواهرتون چطوره؟ اونها هم با مادرتون رابطه خوبی ندارند؟

[paryas]

به مادرت اجازه بده تا دلایلشو بهت بگه.
تنها نیستی خواهرو برادر داری که میتونن لحظات به یادموندنی رو واست بسازن

[دیلان]

نمیخوام ببینمش تابرای دیدنش برنامه ریزی کنم.رابطم باهاش خوب بودقبل ازطلاق.بابرادرخواهرم خوبم اونابجزمن کسیوندارن.خیلی بیشترازگذشته هم به من وابسته شدن.مشکل من اینه که میخوام مامانم دست ازسرم برداره ول نمیکنه.نمیتونم بگم چیکارکرده ولی حداقل ازنظرمن گناهش بخشیدنی نیست نمیتونم چشم پوشی کنم.ممنون ازراهنمایی همتون

[Taghi Titan]

همیشه ببخش تا بخشیده بشی

شما هم شک نکن تو زندگیت احتمال داره ( در آینده ) مرتکب اشتباهی بشی و اون موقع هستش که انتظار داری که دیگران تو را

ببخشن

پس ببخش ....

ایشون هم که نزدیکترین فرد به شماست از نظر خونی به حرفاش گوش کن

به هر حال اگر اشتباهی هم مرتکب شده دلایلش برای اونی که باید قانع کننده باشه ( خودش ) قانع کننده هست

و تاوان اشتباهشو هم داده با از دست دادن همسر و فرزندان . بیشتر از این شما مجازاتش نکن چون مجازات کردن مخصوص خداست و

بس .

[yahoo]

نمیخوام ببینمش تابرای دیدنش برنامه ریزی کنم.رابطم باهاش خوب بودقبل ازطلاق.بابرادرخواهرم خوبم اونابجزمن کسیوندارن.خیلی بیشترازگذشته هم به من وابسته شدن.مشکل من اینه که میخوام مامانم دست ازسرم برداره ول نمیکنه.نمیتونم بگم چیکارکرده ولی حداقل ازنظرمن گناهش بخشیدنی نیست نمیتونم چشم پوشی کنم.ممنون ازراهنمایی همتون

اون مادر شماست
درسته که ممکنه اشتباهی کرده باشه
اما به هرحال بچه اش رو دوست داره
یعنی اینقدر کارشون ناراحت کننده بوده که دیگه نمیتونید ببینیدش؟

[sania]

دوست عزیز شما دارین میگین دوتا خواهربرادر هم دارین...واسه اینکه شما به اون ها هم اهمیت میدین و این خیلی خوبه که احساس مسئولیت میکنید...پس یه کاری نکنید که خدایی نکرده در عصابنیت با مادرتون طوری برخورد کنین که ذهن خواهر بردارتون هم نسبت بهشون خراب شه...وسعی کنین بذارین حتی اگه براتون رودر روشدن باهاشون سخته بذارین توضیحشونو بدن ...ی بار هرچند هم که سخت باشه به خاطر اون روزها و شب هایی که مادرتون براتون زحمت کشیده و شما رو بزرگ کرده باهاش حرف بزنین ولی نه با دعوا با حفظ حرمت.این وسط هوای خواهر کوچیکترتون هم خیلی داشته باشین چون خیلی باتوجه به سنش روحیش حساس و لطیفه
و سعی کنین همیشه از خدا تو این موارد بیشتر کمک بخواین و توکل کنید به خدا