بی انگیزگی بعد از شکست عاطفی

[amin.t]

بی انگیزگی:
سلام دوستان عزیز.پسری 21 ساله و دانشجو هستم. پارسال علاقه زیادی به یکی از دخترهای همکلاسی پیدا کردم. این علاقه روز به روز شدیدتر شد و به مرحله جنون باری رسید.نمیدونستم باید چکار کنم.دست اخر مادرم رو جلو فرستادم تا باهاش حرف بزنه.(خواستگاری)چون واقعا اهل دوستی نبودم تا حالا. اما دختر یه جورایی پیچوند.نمیدونم چرا...خودمم خواستم صحبت کنم اصلا تمایلی نداشت. از اون موقع به بعد زندگیم عوض شده. همه ش میگم کار اشتباه و بچه گانه ای کردم. من از مدتها قبل از اشنایی با این دختر تنها بودم. حالا نمیدونم چکار کنم...انگیزه های درسی هم واقعا دیگه ندارم.کلاسای مشترکم با این دختر هم خیلی واسم سخت شده... ایراد چیه؟ مشکل کجاست؟ من ادم سر به زیری هستم.سرم به کار خودمه.اما از این وضعیت کلافه شدم.همون موقع هم میدونستم شرایط ازدواج ندارم،اما چاره دیگه ای نداشتم. واقعا نیاز به همدم دارم... از طرفی نگرانی بابت اتمام تحصیلم و کار و شغل و... بیچارم کرده.

[farokh]

خب دوست عزیز در این موارد و در خواستگاری ممکنه این اتفاقات بیفته

و نباید در این مواقع همیشه انتظار 100درصدی داشت که به نتیجه دلخواه شما برسه

در مواردی که از بی انگیزگی خودتون در درس و زندگی گفتید هم باید بصورت حضوری با مشاوری مشورت کنید

چون این حالت رکود میتونه در آینده به شما صدمات زیادی وارد کنه

[farimah]

فکرکردن به این قضیه فقط شمارو ازلذت بردن از زندگی دور میکنه
چاره ای جزاینکه فراموشش کنید ندارین
برای اینکه انگیزه پیدا کنید باید هدف ی روتو زندگیتون مشخص کنید
وبرای رسیدن به هدفتون دست ازتلاش برندارین
موفق باشی

[Helish]

عزیز خوب دیگرانم مثل شما حق انتخاب دارن شاید اونم هنوز قصد ازدواج نداره یا شاید شما با ایده آلای اون جور در نمیومدی!! هر پسری قبل از ازدواجش ممکنه چندین با بره خواستگار. دلیلی نداره که شما به خاطر 1 خواستگاریه ناموفق انقدر ناراحت بشی و زندگیتو مختل کنی!!!!! تازه خیلی خوب کاری کردی که باهاش دوست نشدی و چند سال وقت خودتو تلف نکردی خدا خیلی دوستت داشته که انقد زود جوابتو از اون دختر گرفتی!!

[amin.t]

1.ممنونم از دوستانی که در جهت مشکل من، راهنمایی های خودشون رو مطرح کردن. فکر میکنم هرچه زودتر باید حضورا مورد مشاوره قرار بگیرم.چون متاسفانه حالم روز به روز بدتر میشه. همه ش هم قضیه عشق وعاشقی نیست؛عاشق شدنم و دیدن دوباره اون دختر در ترم تحصیلی جاری، مشکلات و دغدغه ها و دلمشغولی هام رو دو چندان کرده. مثل نمک روی زخم 2.مدام فکر انصراف از دانشگاه اومده سراغم. اما... درست نیست.میدونم3.حرفهای دلم قدر یک کتاب چند صد صفحه ای هستش.نوشتنشون اینجا امکان پذیر نیست.از گفتن بعضی چیزها خجالت و از بیان کردن بعضی دلمشغولی هام هراس دارم. از بچه گی اعتماد به نفسم کم بوده،این روزها کمتر4. من عاشق سینما هستم و فیلم دیدن. تو دبیرستان هم این رشته رو خوندم.اما متاسفانه تو دانشگاه از عشق اولم دور افتادم و رفتم سراغ عشق دومم که ادبیات هستش.هرچند با تصور اولیه م خیلی فرق داشت و داره.من ادبیات داستانی دوست دارم که ما حتی دو واحد هم در این زمینه نداریم. . . .5. من تنهایی رو دوس دارم و از حضور در جمع همیشه فراری ام.این روزها بیشتر.اما مدتهاست دلم میخواد با کسی که عاشقانه دوسش دارم واز جنس من هست،تنهاییم رو قسمت کنم6.اطرافیانم بارها به من گفتندخیلی بزرگتر از سنت به نظر میرسی؛هم ظاهری هم باطنی.این شاید یکی از مشکلاتمه.چیزهایی رو میخوام که الان نمیشه به دستشون بیارم7. این روزها دوست دارم برم تو جزیره تنهاییم و فیلمهای محبوبم رو با خودم ببرم و از این دنیا جدا باشم.