خانمی 34 ساله هستم.تازگیها زود بزود جوش میاورم.مثلا وقتی میفهمم قرار است بریم خانه مادر شوهرم(البته یک درگیری شدید بتازگی با او داشتم)سرم داغ میشود دستهایم میلرزد.تا به یک مشاجره بزرگ با شوهرم ختم میشود.ممکن است خودم را بزنم.گریه میکنم و شوهرم هم به شعله ورشدن من کمک میکند.ایا من نیاز به روانپزشک دارم؟
همه ی ماها به مشاور احتیاج داریم حتی خود یه مشاور هم به مشاوره احتیاج داره تا مشاور دیگری حرفای خودشو به خودش یاداوری کنه
اما حالا اینکه شما به روانپزشک احتیاج دارید یا نه رو که ما نمیتونیم با این مشکلی که گفتید به جمع بندی برسیم که ایا شما احتیاج به روانپزشک دارید یا نه که
اما حالا نکاتی رو خدمتتون عرض میکنم شاید بهتون کمک کنه زودجوش بودن خودتون رو کنار بزارید
حقیقت اینه که خوشبختی.نداشتن مشکل نیست.توانایی کنار اومدن با اون مشکله
همه ماها تو زندگیمون مشکلاتی داریم.تقریبا همه خانم ها با مادرشوهرشون در برهه ای از زندگیشون دعواشون میشه.این که چیز عجیب یا جدیدی نیست
فراموش نکنید که عیار ادما هم تو سختی ها و مشکلاتشون هست که سنجیده میشه.اگه تو زندگی هیچ مشکلی وجود نداشت اونوقت زندگی رو به یکنواختی میرفتو
پیروزی ها هیچ شیرینی ای برامون نداشت
در هر حال هر وقت بارون میاد بالاخره بند میاد.هر وقت ضربه ای میخورید بالاخره خوب میشید.بعد از تاریکی ها همیشه روشنی است
پس این که الان با مادرشوهرتون هم خوب نیستید و حرفتون شده هم چیزیه که موقتیه و بالاخره با هم خوب میشید
وقتی چیزهای منفی دور و برتون رو میگیره مثبت باشید.وقتی دیگران میخوان باعث ناراحتیتون بشن لبخند بزنید.این بهترین و ساده ترین راه برای حفظ انگیزه و تمرکزتون
هست که میتونه کمکتون کنه که انقدر زود جوش نیارید.وقتی دیگران باهاتون بدرفتاری میکنن خودتون باشید.هیچ وقت اجازه ندید تلخی یک نفر شخصیتتون رو تغییر بده.
هیچ چیز رو به خودتون نگیرید حتی اگه دقیقا منظور طرفتون خودتون باشید و مهمتر از همه این ها هیچ وقت به خاطر اینکه کسی گفته به اندازه کافی خوب نیستید.خودتون رو تغییر
ندید.زمانی تغییر کنید که بدونید ادم بهتری میشید و اینده درخشان تری خواهید داشت.
هر کاری که بکنید چه درست و چه غلط.ادم ها پشت سرتون حرف میزنن(مادر شوهر و خواهر شوهر و جاری و...)پس قبل از اینکه نگران چیزی باشید که دیگران در موردتون میگن
نگران کارهایی باشید که میکنید
موفق باشید
همه ما آدما نياز به دردل داريم پس چه بهتر كه بافردي كه بهتر ميتونه درك كنه صحبت كنيم و مشورت بگيريمنوشته اصلی توسط امیرفرزاد
به گفته شما به تازگي زود جوش شده ايد يعني قبلا زود جوش نبوده ايد خب اتفاقي كه باعث اين حالت در شما شده رو پيدا و حلش كنيد شما آرامش قبليتان بدست مياريد
من این پست و پست های دیگه شما رو خوندم، فکر کنم در شرایط بدی قرار دارید، راستش من هم یه دوره بحران رو پشت سر گذاشتم، وقتی آدم سر خودش رو خیلی شلوغ میکنه و توی بعضی تصمیم گیری هاش سر دو راهی میمونه، ممکنه از نظر روحی آسیب پذیر تر بشه، پس خوبه که با یه مشاور صحبت کنید، اگر نیاز به روانپزشک باشه خود مشاور شما رو بیشتر راهنمایی میکنه.
مسلما" هر بیماری ریشه ای داره و ریشه این رفتار شما روابط تیره با خانواده همسره ....
در این مورد تا این مشکل حل نشه شما برای ملاقاتشون دچار استرس و در نهایت عصبی شدن خواهید شد
بهتره اول از همه با شوهرتون در این مورد صحبت کنید تا بتونه شرایط رو درک کنه و در این مواقع لاقل فقط شنونده خوبی باشه
تا شما آروم بشید ....
خـــــدانـگهــــــدار
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟