نبض‌گیری جز در مواردی خاص غالبا از طریق قرار دادن انگشت روی محلی که شریان خون از نزدیک سطح پوست و روی استخوان عبور می‌کند، انجام می‌شود.
در امدادرسانی به مصدومان حوادث مختلف بررسی ضربان قلب و نبض‌گیری از مهم‌ترین اقداماتی است که باید انجام داد، اما گاهی در غیاب امدادگران این شهروندان هستند که باید این کار را انجام دهند. امری که به نظر می‌رسد عده‌ای آشنایی چندانی با آن نداشته باشند.
نبض فشاری است که قلب با هر بار ضربان به دیوار رگ‌ها وارد می‌کند و به عبارتی تعداد ضربان قلب در دقیقه را از طریق نبض‌گیری می‌توان محاسبه کرد.
نبض‌گیری جز در مواردی خاص غالبا از طریق قرار دادن انگشت روی محلی که شریان خون از نزدیک سطح پوست و روی استخوان عبور می‌کند، انجام می‌شود.
از رایج‌ترین نبض‌ها می‌توان به کاروتید یا گردنی و رادیال یا مچی اشاره کرد.
در شیوه کاروتید دو انگشت سبابه و میانی روی رگ‌گردن قرار داده می‌شود و در شیوه رادیال نیز دو این انگشت به روی قسمت داخلی مچ دست گذاشته می‌شود.
همچنین در بدن نوزادان نیز با توجه به اینکه ممکن است امکان نبض‌گیری در گردن یا مچ دست وجود نداشته باشد، از شیوه نبض براکیال یا بازویی استفاده می‌کنند که در آن دو انگشت سبابه و میانی روی رگی که از قسمت داخلی موضوع عبور می‌کند، قرار داده می‌شود.
نظرت چیه؟