شاید باید کامل تر توضیح میدادم
بله قبول دارم این رفتار همسرم قابل تحسینه اما بشرطی ک هرکس و هرچیز در جایگاه خودش باشه
حد و حدود رعایت شه
شاید اگر شما هم جای من بودین واکنش نشون میدادین
مثلا یکبار ک با خوانوادش مسافرت رفته بودیم همسرم منو ساعت 10 شب در حالی ک داشتم باهش صحبت میکردم تنها کنار ماشین گذاشت تا خودش همراه خواهرش تا سوپر مارکت برن در صورتی ک خواهرش میتونست با همسرش بره
بعد از چند دقیقه منم تصمیم گرفتم ک بهشون ملحق شم اما وقتی بهشون رسیدم چون از حرکتش ناراحت بودم تصمیم گرفتم برگردم توی ماشین
فکر میکردم همسرم یا همراهیم میکنه یا بگه صبر کن اما هیچی نگفت منم تنها برگشتم
خب من اندازه خواهرش ارزش نداشتم
این وضعیت از اول تا اخر سفرمون ادامه داشت من مدام تنها بودم تا همسرم مراقب خواهر و مادرش باشه
حداقل ب من نمیگفت توام بیا میگفت صبر کن تا ما بیایم
خب این اولین سفر ما بود من ب امید همسرم با اونا راهی شده بودم