تیم علمی بر این باور است یک رویکرد همکاری‌گونه دارای بیشترین تاثیر است و آن‌ها در حال طراحی و آزمایش سیستمی برای نظارت بر رفتار بیمار و شناسایی مشکلات مرتبط هستند، به طوری که مددکاران، کارشناسان و خود بیماران می‌توانند در درمان به شیوه‌ای زمانبند مشارکت کنند.



اسکیزوفرنی یک بیماری ذهنی ناتوان‌کننده است که بر فرایندهای فکری، درک، زبان و حس فرد از خود تاثیر می‌گذارد. در سطح جهانی از هر هزار نفر، هفت تن تحت تاثیر این بیماری قرار می‌گیرند و هم‌اکنون 24 میلیون مبتلا به این عارضه در سراسر جهان وجود دارد.

مولفه‌های مهم خطر این بیماری در مردها مشکلات جدی در طول تولد و هیپوکسی جنینی است، در حالی که اندازه افزایش‌یافته بطن مغزی در هر دوران طفولیت و بزرگسالی به دلیل نارسایی‌های جنینی می‌تواند زمینه این شرایط در بیماران دیگر باشد. با این حال، اسکیزوفرنی بیماری چندوجهی است که معمولا از طریق ترکیب مولفه‌های زیستی و شرایط اقتصادی اجتماعی مانند تجارب تروماتیک رشدی در کودکی رخ می‌دهد.
دانشمند هندی حاضر در این مطالعه به همراه فرهاد دانشگر از دانشگاه بانکوک تایلند در مقاله جدید خود رویکرد مدیریتی همکاری‌گونه‌ و ابزار تحلیلی مرتبط موسوم به مدل «شبکه اطلاعات آگاهی» (AIN) را برای کمک به حفظ توانایی‌های هوشیاری در میان افراد مختلفی اعمال کردند که در مدیریت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مشارکت دارند.
گرچه این بیماری با داروهای مدرن قابل‌درمان است، بازگشت آن و خروج از درمان معمول است و خطر خودکشی در میان افراد مبتلا بالاتر از اشخاص معمول است. با این حال، چنانچه از همان اوایل کودکی بر علائم و شرایط بیماران نظارت و اسکیزوفرنی به درستی درمان شود، آن‌ها قابلیت دریافت توانبخشی را دارند. به ویژه، چنانچه نشانه‌های هشدار زودهنگام در خصوص علائم در حال ظهور خطر برای بیماران و دیگران از طریق مدیریت قابل‌کشف دریافت شود، می‌توان از بسیاری از مشکلات اجتناب کرد یا اثر آن‌ها را کاهش داد.

تیم علمی بر این باور است یک رویکرد همکاری‌گونه دارای بیشترین تاثیر است و آن‌ها در حال طراحی و آزمایش سیستمی برای نظارت بر رفتار بیمار و شناسایی مشکلات مرتبط هستند، به طوری که مددکاران، کارشناسان و خود بیماران می‌توانند در درمان به شیوه‌ای زمانبند مشارکت کنند.
هدف نهایی مطالعه حاضر طراحی بنیادهای مفهومی برای سیستم مدیریتی خودکار در مدیریت همکاری‌گونه اسکیزوفرنی است.
اسکیزوفرنی می‌تواند وضعیت اجتماعی اقتصادی یک شخص بیمار و رخداد آن را فلج کند و این بیماری تقریبا با وجود آسیب‌پذیری‌های قوی غیرقابل‌اجتناب است. تیم علمی معتقد است رویکرد مدلبندی کمکی آن‌ها نه تنها به خود بیماران کمک می‌کند، بلکه هوشیاری جامعه در خصوص بیماری ذهنی ناتوان‌کننده را افزایش می‌دهد و به دیگران برای برخورد با شرایطی که در نتیجه اسکیزوفرنی پدید می‌آید، کمک می‌کند. جزئیات این مطالعه در مجله International Journal of Advanced Intelligence Paradigms منتشر شد.