سلام دوستان
شاید بعضی هاتون تاپیک قبلی من رو خونده باشین اما میخوام واسه اونایی که نخوندن هم یه توضیح مختصر بدم.
من تا همین یکی دو ماه پیش با آقایی بودم که واقعا بهش علاقه داشتم اما به دلایلی این رابطه شکست خورد..
الان شاید یک یا دوماه گذشته باشه که من باهاش در ارتباط نیستم و حالا یک از آشنایان واسه خواستگاری با پدرم صحبت کردن.
من الان اصلا آمادگیش رو ندارم و حداقل تا یکی دو سال دیگه نمیتونم به کسی فکر کنم چون هنوز این شکست برام حل نشده..
اما چون این فرد شرایط مناسبی داره و آشنا و قابل اعتماد هستن واسه خانوادم..باعث شده که اصرار کنن من جواب مثبت به ایشون بدم
من نمیخوام آیندمو خراب کنم و نمیتونم با یه روحیه خراب به ازدواج فکر کنم و از طرفی میدونم که نباید شانس های ازدواجم رو از دست بدم
و چیز دیگه ای هم که هست نمیدونم این آقا منو دوسم داره یا نه..خودش که اینطور میگه...
من بخاطر شکستی که خوردم میخوام با کسی ازدواج کنم که واقعا دوسم داشته باشه و عاشقم باشه که خیلی راحت ازم نگذره
انتخاب خیلی برام سخت شده..
از کجا بفهمم که واقعا خودمو دوس داره و قصدش صرفا تشکیل خانواده نیس؟؟
چطوری احساسمو نسبت به عشقی که شکست خورد از یاد ببرم؟؟؟
چطوری میتونم تو این شرایط به کس دیگه ای دل بدم؟؟؟
آیا لازمه به ایشون از رابطه قبلیم بگم؟؟؟
لطفا کمکم کنید که اشتباه نکنم.