اتش نمی سوزاند ابراهیم را...
و دریایی غرق نمی کند موسی را...
مادری کودک دلبندش را به دست موج های خروشان نیل می سپارد...
تا برسد به خانه فرعون تشنه به خونش...
دیگری را برادرانش به چاه می اندازند...
سر از خانه عزیز مصر در می اورد...
مکر زلیخا زندانیش می کند...
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند...
از این قصص قرانی هنوز هم نیاموختی؟!
که اگر همه عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند...
و خدا نخواهد...
نمی توانند...
.
.
.
.
.
او که یگانه تکیه گاه من و توست!