هر سکوتی نشان ضعف نیست

[خليلي]

ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :
ﯾﮑﯽ ﺍﺯﺩﮐﺘﺮﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺎﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻩ،
ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﻭﻣﺎﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ
ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ !…
.
.
.
ﺗﺎﺍﯾﻨﮑﻪ
ﺑﺮﺍﻣﻮﻥ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ
ﺍﻭﻥ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻨﻬﺎﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻮﺩﻩ
ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻮ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ..
ﺩﻟﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻣﯿﮑﺸﺪ،ﺍﻣﺎﺩﻡ ﻧﻤﯿﺰﻧﺪ ..
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﮑﻮﺕ ،ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮﻋﺪﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﺷﺨﺺ ﺑﺮﺟﻮﺍﺏ
ﺩﺍﺩﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ،
ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺭﺍﺟﺮﯾﺤﻪ ﺩﺍﺭ ﻧﮑﻨﻨﺪ ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎﻫﺴﺘﻨﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﻣﯿﮑﻨﻨﺪ .. ،
ﭼﻮﻥ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﺣﺮﻑ ﺯﺩﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﯿﺸﺘﺮﻣﯿﮑﻨﺪ ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎﻫﺴﺘﻨﺪﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﺭﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﻗﻊ
ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﻣﯿﮑﻨﻨﺪﺗﺎ کسی ﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖ ﻧﺪﻫﻨﺪ


دوستان اگه مطالب مشابه دارن بگم تا بهم يادآوري كنيم...
ممنون ك مطلبمو خونديد

[رزمریم]

[رزمریم]

[خليلي]

سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره
همون بهتر که ساکت باشه این دل
جدا از این ضوابط باشه این دل
از این بدتر نشه رسواییه ما
که تنها تر نشه تنهاییه ما
که کار ما گذشته از شکایت، هنوزم پایبندیم در رفاقت
میریزه تو خودش دل غصه هاشو، آخه هیچکس نمی خواد قصه هاشو
کسی جرمی نکرده گر به ما این روزها عشقی نمی ورزه
بهایی داشت این دل پیشترها که در این روزها نمی ارزه
کسی جرمی نکرده گر به ما این روزها عشقی نمی ورزه
بهایی داشت این دل پیشترها که در این روزها نمی ارزه
سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره
سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره
که کار ما گذشته از شکایت، هنوزم پایبندیم در رفاقت
میریزه تو خودش دل غصه هاشو، آخه هیچکس نمی خواد قصه هاشو
کسی جرمی نکرده گر به ما این روزها عشقی نمی ورزه
بهایی داشت این دل پیشترها که در این روزها نمی ارزه
کسی جرمی نکرده گر به ما این روزها عشقی نمی ورزه
بهایی داشت این دل پیشترها که در این روزها نمی ارزه
سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره
سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره
سکوتم از رضایت نیست، دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره، خودش گیره گرفتاره

خونديدن؟قشنگ بود؟ميخواستم بگم منم ميدونم دنيا نامرده و بهتره مثبت انديش باشيم

[رزمریم]

سکوتم را نکن باور

من آن سیه ابر پیش از قهر طوفانم...

من آن بمبم و آن انبار باروتم !!

که با آهنگ یک شعله جهانی را به خاکستر کنم یکسر

سکوتم را نکن باور

من آن دردم که در پستوی لبخندی شده مستور

من آن مردم که با شمشیر نامردی شده مقهور

سکوتم را نکن باور

منم آن پینه که بر دست کشاورزی زده بوسه

که دست رنجش به یغما رفته و اکنون در این فکر است

که بشورد بر شب تیره...

بشورد بر درد مدفون بر لب سینه

من آن دستم که میکوبد بر آن دستی

که میکارد برای کودک شهرم

نفاقو بغضو عقده و کینه

سکوتم را نکن باور

من آن بغضم که میگیرد گلوی نوجوانی را

که میبیند امیدش را که میریزد به کام شهردار شهر نامردش

من آن مشتم که میکوبد بر آن بامی

که جاهل نو کیسه نادانی بدان بام بر ارث پدر میبالد

و خرد یتیم همسایه اش بر خانه ی بی بامش مینالد

و آن اشکم که میبارد ز چشم طفلی پیر

و آن بانگی که میغرد های طفل پیر بسته پای...

نک زمان تمام شد...آسوده بمیر !!

سکوتم را... بکن باور...

من آن مردم که افتاده به تیغ دشنه ای کهنه

زخم دارد ز تیغ تیز دشنه ی تبعیض

من آن آرامش ننگین تاریخم که میمیرم

من آن دادم که بی دادم...

و آن طوفان که خاموشم...

سکوتم را بکن باور !!

هرچند که ننگین است ،

ولی...به چشم مردم دنیادار آبرو دارد در این دنیا...

شاعر: یدالله طاهری