پرخـاشگـری در زندگـی زنـاشـویی

[R e z a]

پرخاشگری تمایل یه شرکت در اعمال آسیب‌زای فیزیکی و روان شناختی برای کنترل اعمال دیگران است. در ایران یکی از عمده ترین علت‌های مرگ و میر جوانان پرخاشگری آن‌ها به یکدیگر است.

بی تردید خشم و عصبانیت زمینه ساز ایجاد حس تنهایی و در نتیجه افسردگی و مختل شدن نظام زندگی خصوصا زندگی زناشویی است. افرادی كه جنبه خودكنترلی آنها تا حدودی كم است می بایست مسئولیت این جبهه گیری ها را بر عهده گرفته و............
پرخاشگری از هدف آسیب رساندن سرچشمه می‌گیرد. بر اساس تعریف عملیاتی ارائه شده، پرخاشگری تمایل یه شرکت در اعمال آسیب‌زای فیزیکی و روان شناختی برای کنترل اعمال دیگران است. در ایران یکی از عمده ترین علت‌های مرگ و میر جوانان پرخاشگری آن‌ها به یکدیگر است. نگاهی کوتاه به اطراف نشان خواهد داد که همان‌گونه که الیوت ارونسون گفته است عصر ما عصر پرخاشگری است.

عوامل خانوادگی پرخاشگری

خانواده می‌تواند از جهات مختلف موجب بروز یا تشدید پرخاشگری شود که مهمترین این عوامل عبارتند از:-نحوه برخورد والدین با نیازهای کودک- وجود الگوهای نامناسب- تاثیر رفتار پرخاشگرایانه- تنبیه والدین و مربیان
عوامل محیطی

عواملی که در پیرامون انسان هستند می توانند در بروز یا تشدید پرخاشگری یا تعدیل آن اثر گذار باشد که برخی از اینگونه عوامل عبارتند از:زندگی در ارتفاع خیلی بلند تغذیه ناقص الگوهای اجتماعی رسانه های گروهی و بازیهای ویدیوئی و زندگی در محیط های شلوغ پرازدحام و پر سر و صدا.با این مقدمه احتمالا متوجه شده اید که بی تردید خشم و عصبانیت زمینه ساز ایجاد حس تنهایی و در نتیجه افسردگی و مختل شدن نظام زندگی خصوصا زندگی زناشویی است. افرادی كه جنبه خودكنترلی آنها تا حدودی كم است می بایست مسئولیت این جبهه گیری ها را بر عهده گرفته و برای درمان خود از انجام توصیه های مشاورین امر غفلت نورزند چرا که ادامه دار شدن این پرخاشگری در کانون خانواده خصوصا در قبال همسر می تواند موجبات تزلزل نظام خانواده را ایجاد کند.لذا در ادامه به خانمهایی که دارای همسر عصبانی و پرخاشگر هستند این توصیه ها را ارایه می دهیم:* ابتدا باید مطمئن شوید كه مشكل ساز اصلی خودتان نیستید. باید یقین كنید كه اشتباه نمی كنید. سپس می توانید مطمئن باشید كه طغیان شوهر پرخاشگر، ریشه در مشكلات خودش دارد و رفتار شما سبب پرخاشگری وی نیست.* اگر مطمئن شوید كه بددهنی شریك زندگیتان ریشه در زندگی سخت گذشته ی او دارد و یا به مسایل ژنتیكی و وراثتی مربوط است، آرامش بیشتری خواهید یافت و آگاهی شما به اینكه عامل به وجود آمدن پرخاشگری همسرتان نبوده اید، سبب آرامش شما خواهد شد.* آگاهی دقیق از میزان و زمان بددهنی همسرتان، به شما كمك می كند از تهاجم او آسیب كمتری ببینید.* فردى كه از همسرش توجه، عاطفه و محبت مى خواهد باید توجه داشته باشد كه دیگرى نیز این حق را دارد كه چنین انتظارى داشته باشد. از سوى دیگر، درك نیازهاى واقعى و طبیعى همسر به دور از اینكه به آن اعتقاد داشته باشد یا نه، برآورده كردن آن موجب رضایت از زندگى مى شود و بى توجهى به آن خودخواهى است.* با قاطعیتی آمیخته با احترام، از او بخواهید عادت خویش در به كار بردن زور و قدرت مردانه را ترك كند، لازم است به او بگویید تا خواسته های شما را دقیقا ندانم نمی توانم كاری برای شما بكنم. خوب است تا در این مورد وارد مذاكره شویم و با مصالحه پیش ببریم. لذا وقتی كه احساس پرخاشگری دارد بایستی به خودش زمان بدهد، قدم بزند تا بتواند ناراحتی حقیقی و گله هایی را كه با شما دارد؛ از عصبانیت ناشی از مشكلاتی مانند مسائل مربوط به كارش را تشخیص داده و با هم قاطی نكند. آنگاه گفتگو را از سر بگیرد. حتی امكان دارد بخواهد به اتاقی دیگر برود و به بالش ضربه بزند.(اطاقش را خالی كند) تازمانی كه از رفتار خود پشیمان شود و بتواند ناراحتی های بیرون از منزل را درمان كند. به او اجازه بدهید بداند علی رغم اینكه از او حمایت می كنید تا خودش را از شر خشم كهنه پاكسازی كند، نباید آن را به شما منتقل كند.* همسر پرخاشگر شما، نیاز دارد از كمكهای تخصصی بهره مند شود تا خشم خود را بشناسد و درمان كند. شوهر شما وقتی با شما قهر می كند و یا احتمالا الفاظ ركیك به كار می برد به احتمال زیاد از خودش متنفر می شود، اما چون راه و روش دیگری نمی شناسد و نمی داند چطور باید عمل كند این گونه عمل می كند. شما می توانید به متخصص خبره ای مراجعه كنید تا همسرتان مدیریت خشم را فرا بگیرد و منشا اولیه عصبانیت او پیدا شود.* ضمن اینكه در مقابل شوهر خود كه وجودش در زندگی شما مهم و مۆثر است، باید از موضع خود حمایت كنید برای تغییر اوضاع نیز باید طوری عمل كنید و قدم پیش بگذارید كه پایه های اصلی زندگی تان استحكام خود را از دست ندهد. یكی از این راه ها، جلب حمایت اطرافیان است.
می توانید برای تسكین احساسات برانگیخته ی خود:

-به دوستان دیگرتان توجه بیشتری كنید.-برای انجام امور روزمره وقت بیشتری صرف كنید.-در فعالیت اجتماعی شركت كنید و بدین ترتیب برای به دست آوردن فرصت های طلایی و چگونگی بهبود بخشیدن به روابط خود با دیگران تلاش كنید.

منبع: بیتوته

[R e z a]

مراقب کلام خود باشيد. تحقير، توهين، تهديد، سرزنش و پرخاشگري نکنيد. دقت کنيد اگر صدايتان بلندتر شده، به تندي و يا با پرخاشگري صحبت مي کنيد کمي مکث کنيد تا آرام شويد.

خشم، هيجاني طبيعي است که همه ما آن را در زندگي تجربه مي کنيم، اما زماني که به دفعات اتفاق بيفتد و نحوه ابراز آن مناسب نباشد مي تواند به يک حس مخرب و ويرانگر تبديل شود و پيامدهاي ناگواري را براي فرد و اطرافيان رقم زند. خشم اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتار ناشايست ديگران بروز مي کند. خشم مي تواند يک رنجش و ناراحتي جزئي باشد و يا در نوع حاد، واکنشي جنون آميز باشد. واکنش افراد مختلف در مقابل احساس خشم متفاوت است. برخي ازافراد خشم خود را فرو مي خورند و نمي خواهند کسي متوجه شود آن ها تا چه حد عصباني و ناراحت هستند. آن ها به شدت رفتار خود را کنترل مي کنند و هيچ نشاني از عصبانيت را بروز نمي دهند.
برخي از افراد هنگام احساس خشم رفتارهاي پرخاشگرانه از خود نشان مي دهند. با صداي بلند داد مي زنند، ناسزا مي گويند، ديگران را کتک مي زنند، آن ها را مسخره مي کنند، به صحبت ديگران گوش نمي دهد و حقوق ديگران را ناديده مي گيرند. برخي ديگر در زمان احساس خشم آرام ولي محکم صحبت مي کنند، صحبت ديگران را قطع نمي کنند، بدون اين که به حقوق ديگران تجاوز کنند، احساسات خود را شفاف و محترمانه بيان مي کنند. به اين رفتارها رفتارهاي "جرات مندانه" مي گويند.

فرد با کمک رفتار جرات مندانه مي تواند بدون پرخاشگري و "خودخوري" به ديگران نشان دهد که عصباني و ناراحت شده است. با توجه به تاثيرات مخرب رفتارهاي پرخاشگرانه در خانواده و به خصوص رابطه زوجين در ادامه راهکارهايي براي مديريت خشم ارائه مي شود:

آيا واقعا اهميت دارد. قبل از اين که جر و بحثي را باهمسرتان شروع کنيد، با خود فکر کنيد آيا موضوع واقعا ارزشش را دارد که شما را عصباني کند؟ يا مي توانيد به سادگي از آن بگذريد؟ و يا طور ديگري رفتار کنيد.

به نشانه هاي بروز خشم دقت کنيد. در هنگام خشم ابتدا نشانه هاي آغازين و هشدار دهنده خشم بروز مي کند. با شناخت اين نشانه ها و کنترل آن ها مي توان از شدت يافتن خشم جلوگيري کرد. تغييرات بدني همچون افزايش ضربان قلب، افزايش فشارخون، منقبض شدن عضلات، تغيير تنفس، مشت شدن دست ها و به هم فشردن دندان ها از نشانه هاي فيزيولو‍ژيک خشم است.

احساس منفي خود را بيان کنيد. گاهي اوقات زوجين هنگام اختلاف و بروز مشکل به جاي بيان ناراحتي و خشم خود، آن احساس را به نمايش مي گذارند مثلا اخم مي کنند، حرف نمي زنند، داد و فرياد مي کنند و... نکته مهم اين است که اگر ناراحتي خود را به زبان نياوريد همسرتان متوجه نمي شود که شما چه احساسي داريد. به جاي خشم و پرخاشگري، با استفاده از کلمات مناسب احساس خود را بيان کنيد. مثلا بيان کنيد "زماني که به قولت عمل نمي کني، ناراحت مي شوم". با بيان احساسات خود، زمينه مناسبي را براي حل مشکلي که چنين احساساتي را به وجود آورده است، فراهم مي کنيد.

مراقب کلام خود باشيد. تحقير، توهين، تهديد، سرزنش و پرخاشگري نکنيد. دقت کنيد اگر صدايتان بلندتر شده، به تندي و يا با پرخاشگري صحبت مي کنيد کمي مکث کنيد تا آرام شويد.

موقعيت را ترک کنيد. زماني که فکر مي کنيد در صورت ادامه بحث ديگر نمي توانيد خشم خود را کنترل کنيد ادامه صحبت تان را به زمان ديگري موکول کنيد، با اين کار به خود و همسرتان فرصت مي دهيد تا از عصبانيت و خشم فاصله بگيريد و رفتار مناسب تري داشته باشيد. براي اين منظور مي توانيد بگوييد:" الان شرايط روحي مناسبي نداريم، ممکن است حرف هايي بزنيم که هر دو بعدا پشيمان شويم اجازه بده در شرايط بهتري با يکديگر صحبت کنيم" و يا اين که:"من الان عصبانيم، بعد درباره اين موضوع صحبت خواهيم کرد".

خود را آرام کنيد. روش هايي مانند تنفس عميق، شست و شوي دست و صورت، نوشيدن آب و پياده روي در کاهش خشم و عصبانيت موثر است. ريلکسيشن(آرام سازي) نيز يکي از روش هاي موثر براي کاهش خشم و اضطراب است. ريلکسيشن به معناي آرام کردن عضلات منقبض بدن است. وقتي فرد خشمگين مي شود، بدن حالت انقباض پيدا مي کند، اما وقتي بدن در حالت ريلکس قرار مي گيرد، ديگر تنش و انقباضي در بدن وجود ندارد و ذهن فرد نيز آرام مي شود. براي يادگيري دقيق آرام سازي مي توانيد از کتاب ها و سي دي هاي آموزشي استفاده کنيد.

مسائل و مشکلات خود راحل کنيد. گاهي زوجين به اين دليل دچار خشم و عصبانيت مي شوند که به دنبال حل مسئله نيستند براي خروج از بن بست عصبانيت، به حل مشکلاتي که موجب خشم و عصبانيت مي شود، بينديشيد. بدين منظور نخست مشکل را به طور دقيق تعريف کنيد، سپس راه حل هايي براي آن انتخاب کنيد، آن گاه نکات مثبت و منفي هر راه حل را بررسي کنيد و در پايان بهترين راه حل را انتخاب کنيد.

گذشت کنيد. گذشت به معناي فراموش کردن مسئله نيست، بلکه گذشت به معناي رها کردن خود از خشم است. گذشت نشانه کنترل شما بر احساساتتان است نه نشانه ضعف.

از عذرخواهي نترسيد. اگر متوجه شديد رفتار شما باعث ناراحتي و عصبانيت همسرتان شده است عذرخواهي کنيد. اين امر براي ترميم رابطه و کاهش آثار زيانبار پرخاشگري ضروري است.

[شادى]

age tamome rahkarha natone aromam kone va niaz be takhlie rohi dashte basham chi