تفاوت وابستگی ودوست داشتن
وین دایر میگوید: وابستگی به افراد از مشکل ترین وابستگی هاست و تا زمانی که پیروزی بر ان را یاد نگیریم مشکلات زیادی برای ما بوجود خواهد امد.منطورم این نیست که علاقه داشتن به دیگران کار درستی نیست بلکه انسان نیازمندرابطه با جنس دیگری است. اگر در زندگی خود بدون قید و شرط به دیگران عشق بورزیم نتایج مثبتی برای ما بهمراه خواهد داشت اما مسیله این است که خواستن و تمایل به دیگری در صورتی که ان فرد طبق میل و خواسته شما رفتار نکندمنجر به افسردگی و صدمه دیدن شما خواهد شد. در وابستگی به افراددر واقع ما خود را محکوم میکنیم. دیگری را برخود مسلط کرده وتحت سلطه قرار میگیریم با پذیرفتن بی چون و چرای درخواستها از خود واقعیمان دور میشویم. فرد وابسته به خاطر نرنجاندن کسی که دوستش دارد هرگونه خواستی را میپذیرد ولو برخلاف میل باطنی
شخصی را که وابسته او باشیم کوچکترین کج خلقی و بی مهریش ما را رنجیده خاطر کرده و باعث ناراحتی و افسردگی روحی و بهم ریختگی روانی برای ما خواهد شد یا اگر او مطابق میل و اراده ما رفتار نکند اشک و ناله هایمان سر به اسمان خواهد برد.
با دوست داشتن باید از وابستگی رها شد. دوست داشتن به این معنی است که طرف مقابل در تصمیمات و انتخابهای خود مختار است.روابط بدون وابستگی این است که طرف مقابل خود را در قالب خود بپذیرید نه در قالب سلیقه ایی که خود داریدچون شما او را به همان صورتی که هست پذیرفته اید.
از نشانه های بارز وابستگی نداشتن احساس ارزشمندی است. در وابستگی ارزش,لیاقت و شایستگی فرد وابسته را دیگران تایید میکنند. مفهوم این جمله این است که در صورت ازدست دادن ان عامل یا رابطه ,عدم تایید و تحسین طرف مقابل,احساساتی مانند حقارت ونداشتن ارزش فرد وابسته تسخیر میکند.
فردی که وابسته است توانایی های خود را باور ندارد و در تمام مدت رابطه در هراس و نامیدی است.شخصی که .وابسته است همیشه در ترس از دست دادن است.کنترل افراطی و محدود کردن ازادی از دیگر علایم وابستگی است و وابستگی افتی است که هر رابطه ایی را به نابودی میکشاند.رابطه دو فرد وابسته بسیار شکننده بوده و با تلنگری میشکند چون اساس محکمی ندارد.
اما در یک رابطه بدون وابستگی دو فرد در کنار هم زندگی را تجربه میکنندو ریسمانی محکم ان دو را به هم متصل نگاه میدارد .افراد در پی تحقق شایستگی های خود بوده و ممانعتی برای پیشرفت یکدیگر بوجود نخواهند اورد. به انتخابها و تصمیمات همدیگر احترام میگذارند و با بررسی کردن ان به نتیجه میرسند و بر این باور ایمان دارند که عشق موجب پیشرفت و رشد و شکوفا شدن فرد خواهد شد.
از دید تحلیل رفتار متقابل اریک برن رابطه سالم رابطه ایی است که دو نفرعین استقلال و اگاهی با هم رابطه داشته باشند و بتوانند به صمیمیت دست یابند.
در یک رابطه صمیمی و بدون وابستگی ساختار شخصیتی هر دو طرف کاملا حفظ میشود و با هم تبادلاتی سالم و بدون بازی روانی دارند و با کسب اگاهی به استقلال و ازادی میرسند .
نظرت چیه؟