از بچگی خجالتی بودم همیشه وقتی خونه کسی می رفتیم سرم پایین بود و حرف نمیزدم اینقدر خجالتی هستم که تا چند سال پیش حتی بانک هم نمیرفتم خیلی سخت با بقیه گرم میگیرم خیلی افسرده شدم جوری که بعضی وقتا تا 1 هفته بیرون نمیرم خیلی تلاش کردم خودمو درست کنم ولی تا یه حدی شد مثلا خودمو تو موقعیت هایی که باعث میشد خجالت بکشم قرار میدادم تا عادت کردم, کسیو هم ندارم تا راجع به مشکلم باهاش حرف بزنم مثلا هروقت با خانوادم راجع به این موضوع حرف میزنم فک میکنن شوخی میکنم و باورشون نمیشه چون تو خونه برعکس بیرون آدم خیلی شوخی هستم و با همه شوخی میکنم بیشتر از همه از دخترا خجالت میکشم نمیدونم چرا !!! من 20 سالمه ولی از یه دختر 14 یا 15 ساله خجالت میکشم خنده داره نه ؟ یا هروقت میخوام با یه دختر حرف بزنم دست و پامو گم میکنم دوست دارم نرمال باشم و راحت با بقیه حرف بزنم خیلی سخته که میبینم هم سن و سالای من اینجوری نیستن و من اینقدر داغونم تنها دختری که باهاش راحت بودم خواهرم بود که اونم ازدواج کرد و رفت اینقدر افسرده شدم که چند بار میخواستم خودکشی کنم ولی هربار که میخوام اینکارو کنم بخاطر مادرم بیخیالش میشم تنها اون باعث میشه اینکار و نکنم از خودم خسته شدم