نقاشی آدمک گودیناف

[R e z a]

مهمترین هدف آزمون ، تعیین درجه هوشمندی سن عقلی و بهره هوشی کودک است . همچنین این آزمون را زمانی به کار می بریم که آزمونهای هوشی دیگر مقدور نیست و می خواهیم هر چه سریعتر درباره درجه هوشی کودک به نتیجه برسیم . علاوه بر این ، اطفالی که زبان نمی دانند و قادر به سخن گفتن نیستند بهترین ابزار سنجش این آزمون می باشند.

” آزمون آدمک گودیناف “

استفاده از ترسیم برای نشان دادن عملکرد‌های هوشمندانه از آغاز قرن بیستم شروع شد. در همان موقع بود که نهضتی به‌نام روان‌سنجی پدید آمد. آلفرد بینه و تئودور سیمون (کسانی که اولین آزمون هوشی را ابداع کردند) اعتقاد داشتند که بین سن عقلی کودکان و رسد ترسیمی همبستگی بالایی وجود دارد. این نظر مورد استقبال روان‌شناسان آن زمان قرار گرفت، و از این شیوه برای ارزیابی توانایی‌های هوشی کودکان استفاده کردند. خانم فلورانس گودیناف نیز با تبعیت از همین الگو آزمون ترسیم یک آدم را برای سنجش هوش کودکان و نوجوانان زیر ۱۶ سال ابداع کرد.
این آزمون مورد استقبال روان‌شناسان بالینی و روانپزشکان قرار گرفته به صورت گسترده در کلینیک‌های روان‌شناسی و روانپزشکی مورد استفاده قرار گرفت.
امروزه از این آزمون (آزمون آدمک) چه به صورت مستقل و چه به صورت مکمل آزمون‌های وکسلر و استنفردبینه بکار گرفته می‌شود. در کشور ما نیز از این آزمون به صورت مکمل آزمون‌های وکسلر (کودکان و نوجوانان) ولایتر در مراکز سنجش کودکان استفاده می‌شود.
آزمون ترسیم آدمک یکی از آسانترین ، عملی ترین وجهانی ترین آزمونهای تصویری است. این آزمون به وسیله عده زیادی کد گذاری شده است که مهمترین آنها کار خانم آمریکائی فلورانس گودینافFlorence Goodenoughاست که در سال ۱۹۲۰ در ایالت نیوجرسی آمریکا روی چهار هزار کودک آن را آزمایش نمود . در فرانسه نیز دکتر فایFay در این زمینه کار کرده است.
هدف:

مهمترین هدف آزمون ، تعیین درجه هوشمندی سن عقلی و بهره هوشی کودک است . همچنین این آزمون را زمانی به کار می بریم که آزمونهای هوشی دیگر مقدور نیست و می خواهیم هر چه سریعتر درباره درجه هوشی کودک به نتیجه برسیم . علاوه بر این ، اطفالی که زبان نمی دانند و قادر به سخن گفتن نیستند بهترین ابزار سنجش این آزمون می باشند.

دستور اجرا:

اجرای آزمون ساده است . به کودک گفته می شود:” یک آدم ترسیم کن و هر چه می توانی آنرا زیبا و خوب بکِش ” ، اضافه می نمائیم زمان این کار هر چقدر طول بکشد اشکالی ندارد.
نکاتی که در عمل و ارزیابی باید رعایت کرد:
۱٫ برای ترسیم بهتراست یک مداد سیاه یا یک خودکار راحت و روان دراختیار کودک بگذاریم . با مداد رنگی به دشواری می توان رسم کرد و اجزاء را تشخیص داد.
۲٫ اگر نقاشی با مداد رنگی کشیده شود ، شرایط دیگری برای ارزیابی لازم است که باید رعایت شود.
۳٫ کاغذ برای رسم نقاشی کودک باید حداقل ۳۰ × ۲۱ باشد.
۴٫ اجازه بدهید کودک چند تصویر بکشد ، سپس بهترین و کاملترین را برای نمره گذاری انتخاب کنید.
۵٫ اگر نتایج چند بار کشیدن آدمک با یکدیگر فرق داشت نشان ناراحتی های دیگری در کودک است که باید به متخصص مسائل روانی یا روان درمانی مراجعه کرد.
روش نمره گذاری:

الف: برای هر یک ازاجزا آدمک در صورتی که توسط کودک ترسیم شده باشد یک نمره منظور فرمائید. به شرح ذیل:

جدول نمره گذاری آزمون نقاشی آدمک گودیناف

ردیف	موارد	نتیجه	ردیف	موارد	نتیجه
۱	سر		۲۷	کف دست
۲	پا		۲۸	محل های الحاق بازوها
۳	دست		۲۹	محل الحاق ران ها
۴	تنه		۳۰	تناسب اندازه سرنسبت به تنه۱دوم تا۱دهم
۵	درازای تنه بلندترازپهنای آن باشد .		۳۱	تناسب اندازه دست ها نسبت به تنه
۶	شانه ها بوضوح دیده شوند .		۳۲	نسبت اندازه پاها
۷	دستها و پاها به نقطه ای از تنه چسبیده باشند .		۳۳	اندازه کف پاها
۸	دستها و پاها به محل مناسب تنه چسبیده باشند .		۳۴	دست ها و پاها دو بعدی
۹	گردن کشیده باشد .		۳۵	پاشنه پا یا پاشنه کفش
۱۰	حدود گردن		۳۶	هکاهنگی حدود کلی
۱۱	چشم ها کشیبده شده باشد .		۳۷	هماهنگی حدود کلی و خطوط جزئی
۱۲	بینی کشیبده شده باشد .		۳۸	هماهنگی ، تناسب و تقارن خطوط دور سر
۱۳	دهان کشیبده شده باشد .		۳۹	هماهنگی ، تناسب و تقارن دو طرف تنه
۱۴	بینی و دهان دو بعدی کشیبده شده باشد .		۴۰	هماهنگی ، تناسب و تقارن دو طرف صورت
۱۵	سوراخ های بینی کشیبده شده باشد .		۴۱	تناسب اندازه دست ها با پاها
۱۶	موها کشیبده شده باشد .		۴۲	گوشها وجود داشته باشند .
۱۷	موها سر جای خودشان باشند .		۴۳	تناسب اندازه گوشها
۱۸	لباسها کشیبده شده باشد .		۴۴	اجزاء چشم ها ( ابروها یا مژه ها )
۱۹	دو تکه از لباسها کشیبده شده باشد .		۴۵	مردمک چشم ها
۲۰	۴ تکه از لباس بخوبی قابل تشخیص باشد .		۴۶	نسبت اندازه چشم ها
۲۱	لباسها کامل باشد .		۴۷	نگاه(جهت نگاه به درستی ترسیم شده باشد(
۲۲	لباس کار یا یونیفرم کامل و بی نقص باشد.		۴۸	چا نه و پیشانی
۲۳	انگشت ها		۴۹	بر آمدگی چا نه
۲۴	تعداد انگشت ها درست باشند .		۵۰	نیمرخ با یک خطا
۲۵	شکل و قواره انگشتان درست باشد .		۵۱	نیمرخ بدون خطا
۲۶	جای مناسب انگشت شست		نمره کل

۱٫ نمرات داده شده را باهم جمع کنید . ( مجموع از ۵۱ بیشتر تجاوز نمی کند)

۲٫ با استفاده از جدول مخصوص ( جدول شماره ۱) نمره خام ، تبدیل به سن عقلی می شود .



۳٫ اگر نمره خام آزمونی بر فرض مثال ۴۰ باشد در جدول تبدیل نمرات ، ( جدول شماره ۱ ) نمره خام را پیدا کرده و سن عقلی کودک را که ۱۳ می باشد، استخراج می کنیم. ( این نمره سن عقلی کودک است) سپس ۱۳ ( که سن عقلی کودک است) را در عدد ۱۲ ( ماه) ضرب می کنیم. ( هر سال ۱۲ ماه دارد)
سپس سن تقویمی آزمونی را محاسبه می کنیم . اگر آزمودنی به عنوان مثال ۱۰ سال و ۳ ماه داشته باشد ۱۰ را ضربدر ۱۲( هر سال ۱۲ ماه دارد) بعلاوه ۳ ( ماه) می کنیم نمره بدست آمده سن تقویمی کودک می باشد. حاصلضرب صورت و مخرج را در هم تقسیم کرده وضربدر ۱۰۰ کرده و بهره هوشی آزمودنی بدست می آید. بدین صورت:
IQ = ۱۳ * ۱۲ * ۱۰۰ = ۱۲۶
۳+۱۲*۱۰
۴٫ سپس نمره به دست آمده را در طبقه بندی هوشی ( جدول شماره ۲) پیدا کنید ، بهره هوشی کودک مشخص می گردد.

” جدول تبدیل نمرات خام به سن عقلی “

جدول شماره ۱

نمره خام	سن عقلی	نمره خام	سن عقلی	نمره خام	سن عقلی	نمره خام	سن عقلی
۱	۳-۳	۱۱	۹-۵	۲۱	۳-۸	۳۱	۹-۱۰
۲	۶-۳	۱۲	۰-۶	۲۲	۶-۸	۳۲	۰-۱۱
۳	۹-۲	۱۳	۳-۶	۲۳	۹-۸	۳۳	۳-۱۱
۴	۰-۴	۱۴	۶-۶	۲۴	۰-۹	۳۴	۶-۱۱
۵	۳-۴	۱۵	۹-۶	۲۵	۳-۹	۳۵	۹-۱۱
۶	۶-۴	۱۶	۰-۷	۲۶	۶-۹	۳۶	۰-۱۲
۷	۹-۴	۱۷	۳-۷	۲۷	۹-۹	۳۷	۳-۱۲
۸	۰-۵	۱۸	۶-۷	۲۸	۰-۱۰	۳۸	۶-۱۲
۹	۳-۵	۱۹	۹-۷	۲۹	۳-۱۰	۳۹	۹-۱۲
۱۰	۶-۵	۲۰	۰-۸	۳۰	۶-۱۰	۴۰	-۱۳
						۵۱	بالاتر از ۱۳ سال

” جدول شماره ۲ “

طبقه بندی از لحاظ هوش	معادل هوش
نابغه	۱۸۹-۱۷۰
تیز هوش	۱۶۹-۱۵۰
پر هوش	۱۴۹-۱۳۰
باهوش	۱۲۹-۱۱۰
متوسط	۱۰۹-۹۰
مرزی	۸۹-۸۰
مرزی ضعیف	۷۹-۷۰
کودن	۶۹-۵۰
کالیو	۴۹-۲۵
کانا	۲۵-۰

[R e z a]

خطوط پیرامون بدن کودکان را همان طور که به پشت یا به رو، دراز کشیده، روی کاغذ بکشید. کاغذ را در جایی روی کف اتاق به صورت ثابت نگهدارید. از کودکان بخواهید قسمت های مختلف بدن خود را روی طرح ترسیم کند. بینی، چشم ها، دهان، ناخن ها، انگشتان، دندان ها، مو، یا ناف.

کودکانی که خود را خوب و خواستنی نمی دانند و از اعتماد به نفس منفی برخوردار هستند، معمولاً کمتر ابراز وجود می کنند و از خودنمایی و تعریف از خود، علی رغم میل درونی شان، اجتناب می کنند. این فعالیت طرحی است که امکان ابراز وجود و تعریف از خود را به کودکان داده و آن ها ضمن احترام به نقاشی خود از طریق تزئین، نصب آن در مکانی که دیده می شود، ذکر قابلیت ها و توانمندی هایشان و ... قابلیت دیده شدن به شکلی بارز را، پیدا می کنند.
•خطوط پیرامون بدن کودکان را همان طور که به پشت یا به رو، دراز کشیده، روی کاغذ بکشید. کاغذ را در جایی روی کف اتاق به صورت ثابت نگهدارید. از کودکان بخواهید قسمت های مختلف بدن خود را روی طرح ترسیم کند. بینی، چشم ها، دهان، ناخن ها، انگشتان، دندان ها، مو، یا ناف.
•آرنج ها، کاسه های زانو، چانه، و پاشنه های پا، قسمتهای مشکل تری هستند که انتظار داریم کودکان بزرگتر قادر به کشیدن و نامگذاری آن باشند.
•پس از کشیدن نقاشی، از کودکان بخواهید درباره ی نقاشی خود صحبت کنند.
•اگر این فعالیت را با چندین کودک انجام می دهید، می توانید نقاشی ها را کنار هم بگذارید و در مورد تفاوت ها و ضرورت احترام گذاشتن به همدیگر صحبت کنید.
•از آن ها بخواهید در مورد ویژگیهای مثبت خود و مواردی که به داشتن آن افتخار می کنند با سایر افراد دیگر حرف بزنند.
•به آن ها توضیح دهید که چون این تصویرها شکل هر یک از ماست، بهتر است به آن ها احترام بگذاریم.
•پیشنهادهای کودکان مبنی بر چگونگی این احترام گذاشتن به خود را شنیده و از آنها بخواهید آن را نقاشی کنند. مثلاً: نقاشی را قاب بگیرند ـ به دیوار نصب کنند ـ دور نقاشی را گل بکشند و ...