قابلیت همکاری و واکنش و پاسخ مثبت دادن جزو ویژگی های مثبت و تهاجمی و پرخاشگر بودن (قلدری)، ریاست و برتری طلبی و انعطاف ناپذیری و یک دندگی ویژگی های منفی تلقی می شوند.






اگر کودک خردسالی، امکان برقراری ارتباط با دیگران را نداشته باشد، نمی تواند بیاموزد که چه طور در اجتماع رفتار کند.


به او مهارت های اجتماعی را بیاموزید و هنگامی که دوستی اش خاتمه یافت یا احساس بروز مشکل کرد، به او کمک کنید. برای زمان بازی خردسالان و کودکان پیش از سنین مدرسه برنامه ریزی کنید. روی اولین تجارب کودکان نظارت کنید و آماده باشید تا با دخالت در کارشان بازی آنها را آسان کنید.

اصولا تمامی کودکان برای تصمیم گیری در مورد دوست شدن یا نشدن با کودکی دیگر در ضمیر و ناخودآگاه خود پاسخی برای پرسش های اساسی زیر پیدا می کنند:

۱ آیا بودن با این کودک مایه خوشحالی و شادی خواهد بود؟ شوخ طبعی، خوش رویی، داشتن مهارت و توانایی های خاص، تمایل و قابلیت مشارکت و همکاری ویژگی های مثبت و پرخاشگری و حالت تهاجمی داشتن، رفتار دخالت گرانه، بدجنسی، برتری طلبی، حالت تدافعی و گوشه گیری، خجالت و قدرت ادراک پایین ویژگی های منفی برای این سوال به شمار می رود.

۲ آیا او قابل اعتماد هست؟ اطمینان، صداقت، راستگویی، رازداری و وفاداری پاسخ های مثبت به این سوال هستند و حالت تهاجمی و پرخاشگری داشتن، دروغ، فاش کردن راز وسر ویژگی های دفع کننده خواهند بود.

۳ آیا او در رسیدن به اهدافم کمک خواهد بود یا سد است؟ مشارکت و کمک کردن (جذب)، دخالت گری و حساس و انفجاری بودن(دفع)


۴ آیا به نحوی که من دوست دارم بر همدیگر تاثیرگذار هستیم؟ قابلیت همکاری و واکنش و پاسخ مثبت دادن جزو ویژگی های مثبت و تهاجمی و پرخاشگر بودن (قلدری)، ریاست و برتری طلبی و انعطاف ناپذیری و یک دندگی ویژگی های منفی تلقی می شوند.



۵ آیا با او بودن باعث می شود تا حس خوبی نسبت به خود پیدا کنم؟ کمک کردن، مهربانی، ابراز محبت و دوستی کردن و پاسخ وواکنش مناسب نشان دادن از امتیازات مثبت بوده و توهین و بدجنسی کردن، عدم پاسخ دهی و واکنش نشان دادن و بی مهری کردن از امتیازات منفی کودک خواهند بود.


۶ آیا او شبیه من است؟ علایق و ارزش های مشابه، احترام به عهد و پیمان های درون گروهی، هم سن، هم جنس و هم نژاد بودن جزو ویژگی های جذب کننده و برعکس آنها و نیز معلولیت جزو موارد دفع کننده به حساب می آیند.


پاسخ سوالات فوق نه تنها بر روابط کودکان بلکه بر سایر اشکال روابط از جمله والدین با فرزند، بزرگسالی و ازدواج نیز اثرات عمیق و مهمی دارد. در گروه های سنی مختلف جایگاه و ارزش هریک از معیارها و عوامل فوق متفاوت است. برای مثال در سنین پیش دبستانی و کلاس اول و دوم، پاسخ سوال اول (خوش و شاد بودن باهم) و در سنین بالاتر و خصوصا در دوران نوجوانی قابل اعتماد بودن (رازداری و وفاداری) حائز اهمیت ویژه ای است.


برخی از ویژگی های مثبت و منفی فوق به تنهایی نقش تعیین کننده در جذب یا دفع کودک توسط دیگر همسالان ندارد، بلکه مجموع ویژگی ها و شخصیت کلی کودک است که مهم است. برای مثال اگر کودکی گاهی رفتار برتری طلبی و رهبری داشته باشد، ولی در عین حال شوخ طبع و دارای برخی مهارت های خاص (خصوصا در ورزش) باشد و گاهی کاملا کمک کننده یا مهربان باشد، توسط دیگران پذیرفته خواهد شد. اما بر عکس اگر همین کودک رفتارهای مثبت کمی داشته باشد توسط دیگران دفع و طرد خواهد شد.