نمایش نتایج: از 1 به 9 از 9

موضوع: هیــپـنوتیـزم درمــــــانی

2866
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    هیــپـنوتیـزم درمــــــانی

    می توان به هیپنوتیزم شونده تلقین کرد که دچار خواب آلودگی است، اما کلمه خواب در اینجا جنبه استعاره دارد، چون به هیپنوتیزم شونده گفته می شود که واقعا به خواب نخواهد رفت و همچنان به صدای هیپنوتیزم کننده گوش فرا خواهد داد.




    سال ها پیش وقتی واژه وارداتی هیپنوتیزم سر زبان ها افتاد، بی آن که معنای دقیقی برایش آورده شود، بسیاری از افراد دنبال ساعت جیبی یا یک گردن بند بلند می گشتند به صورت آونگ مقابل چشمان تکان دهند: « حالا با شمارش من به خوابی عمیق فرو می روی و با خواست من از این خواب بیدار می شوی.»


    کمتر کسی بود که حاضر شود خودش را در مقابل این فن تازه وارد به آزمون بگذارد. از شایعاتی که کوچه به کوچه می گذشت تا تصویری که رسانه ها از این شیوه به نمایش می گذاشتند، همه چیز دست به دست هم داد تا موج بی اعتمادی به این درمان روان شناختی ـ هیپنوتیزم ـ ایجاد شود. برخی آن را شیوه ای خرافی و وهم آلود می دانستند و عده ای به آن تردستی می گفتند، اما حالا بعد از گذشت سال ها، متخصصان توانسته اند فاصله این شیوه درمان و بیماران را کوتاه تر کنند و درمان علمی از طریق هیپنوتیزم را به عنوان یکی از شیوه های معتبر برای از میان بردن بسیاری از بیماری های روانی یا حتی جسمی معرفی و اجرا کنند.


    ● ایجاد هیپنوتیزم


    در هیپنوتیزم، فردی که علاقه مند و آماده همکاری است (تنها چنین افرادی در بیشتر موقعیت ها قابل هیپنوتیزم شدن هستند) بخشی از کنترلی را که بر رفتار خود دارد به هیپنوتیزم کننده واگذار می کند و تحریفاتی را در واقعیت می پذیرد. برای ایجاد این حالت، هیپنوتیزم کننده از روش های مختلفی استفاده می کند. برای مثال، ممکن است از هیپنوتیزم شونده بخواهد در حالی که بتدریج آرامش می یابد تمام افکار خود را بر شیء معینی (مثلا پونزی روی دیوار) متمرکز کند. می توان به هیپنوتیزم شونده تلقین کرد که دچار خواب آلودگی است، اما کلمه خواب در اینجا جنبه استعاره دارد، چون به هیپنوتیزم شونده گفته می شود که واقعا به خواب نخواهد رفت و همچنان به صدای هیپنوتیزم کننده گوش فرا خواهد داد.


    ● ویژگی های هیپنوتیزم شدن

    این تغییرات از مشخصات هیپنوتیزم است:
    برنامه ریزی متوقف می شود. فردی که عمیقا هیپنوتیزم شده، مایل نیست خودش دست به فعالیتی بزند و ترجیح می دهد صبر کند تا آنچه هیپنوتیزم کننده به او تلقین می کند، انجام دهد.
    توجه، گزینشی تر از معمول می شود. هیپنوتیزم شونده که به او گفته شده است تنها به صدای هیپنوتیزم کننده گوش فرا دهد، صداهای دیگر را نشنیده می گیرد.
    تخیلات غنی به آسانی برانگیخته می شود. هیپنوتیزم شونده ممکن است بدون جابه جایی، در زمان و مکانی دیگر سرگرم تجربه های لذت بخش شود.
    واقعیت آزمایی کاهش می یابد و تحریف واقعیت پذیرفته می شود. شخص هیپنوتیزم شده ممکن است بی چون و چرا تجربه های موهومی را بپذیرد. البته پذیرش این تجربه های موهوم تنها در صورتی اتفاق می افتد که خارج از اصول اخلاقی فرد نباشد.
    فردی که بسیار هیپنوتیزم پذیر است، با دریافت دستور، همه یا قسمت عمده وقایع جلسه هیپنوتیزم را فراموش می کند، اما با صدور علامتی که قبلا تعیین شده، همه خاطرات آن جلسه را به یاد می آورد
    تلقین پذیری، افزایش می یابد. اصولا هیپنوتیزم شدن شخص منوط به این است که تلقین پذیر باشد، اما این که تلقین پذیری در حالت هیپنوتیزم افزایش می یابد یا نه، خود نکته بحث بر انگیزی است. تحقیقات روان شناسان حاکی از افزایش مختصر در تلقین پذیری به دنبال هیپنوتیزم شدن است، اما این افزایش به اندازه ای نیست که تصور می شود.
    در بیشتر موارد فراموشی پس هیپنوتیزمی دیده می شود. فردی که بسیار هیپنوتیزم پذیر است، با دریافت دستور، همه یا قسمت عمده وقایع جلسه هیپنوتیزم را فراموش می کند، اما با صدور علامتی که قبلا تعیین شده، همه خاطرات آن جلسه را به یاد می آورد.



    ● کاربردهای هیپنوتیزم


    روی هیپنوتیزم و آثار موفقیت آمیز متفاوت آن به لحاظ بالینی مطالعه شده است. برای مثال، برخی کاربردهای متعدد آن عبارت است از:

    ۱ ـ درمان های روان شناختی، ۲ ـ کاهش وزن، ۳ ـ درمان بیماری های پوستی، ۴ ـ آرامش بخشیدن به بیماران مضطرب نیازمند جراحی، ۵ ـ کنترل درد، ۶ ـ کنترل عادت ها و روشی برای احساس آرامش، ۷ـ افزایش عملکرد ورزشی، ۸ ـ درمان های پزشکی، ۹ ـ ترک سیگار، ۱۰ ـ کاهش استرس، ۱۱ـ فیزیوتراپی و ۱۲ ـ آموزش.



    ● ۵ باور اشتباه درباره هیپنوتیزم

    ۱ ـ شخص هیپنوتیزم شده ممکن است دیگر از خواب مصنوعی که در آن فرورفته، بیرون نیاید. این یکی از باورهایی است که افراد را از انجام هیپنوتیزم می ترساند. در حالی که این چنین نیست و حتی در صورت ترک فرد هیپنوتیزم شده توسط فرد هیپنوتیزم کننده، فرد به خواب می رود و بعد از مدتی بیدار می شود.


    ۲ ـ در هیپنوتیزم، فرد هر رفتاری که به او دستور داده می شود، اجرا می کند و هر سوالی را که از او پرسیده می شود، پاسخ می دهد. این چنین نیست، فرد در هیپنوتیزم تنها رفتارهایی را انجام می دهد که با اصول اخلاقی و اعتقادی او همخوانی داشته باشد و سوالاتی را جواب می دهد که پاسخش را می داند و با اعتقادات او متضاد نیست.


    ۳ ـ همه افراد را می توان هیپنوتیزم کرد. بر اساس تحقیقات روان شناسان حدود ۵ تا ۱۰ درصد مردم را هیپنوتیزم کنندگان متبحر نمی توانند هیپنوتیزم کنند و بقیه مردم به درجات متفاوت هیپنوتیزم پذیرند.


    ۴ ـ می گویند افرادی که بسیار هیپنوتیزم پذیرند در موقعیت های اجتماعی دیگر نیز بسیار تلقین پذیر یا تسلیم پذیر هستند، اما یافته های پژوهشی نشان می دهد که چنین نیست.


    ۵ ـ از طریق هیپنوتیزم و بدون نیاز به راهبردهای درمانی می توان اختلالات روانی را درمان کرد. هیپنوتیزم تنها یک وسیله است که به روانکاوان، روان شناسان و روانپزشکان برای دستیابی به بخش ناهوشیار ذهن فرد که موجب اختلال او شده است، کمک می کند و درمان با بررسی و به چالش کشیدن این موارد که فرد از آنها آگاه نیست و ارائه راهبردهای درمانی، امکان پذیر است.




    منبع:جام جم آنلاین



  2. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    اثر هيپنوتيزم در بیماریها

    در جلسه درمان هيپنوتيزمي حتما بايد علاوه بر پزشك و بيمار فرد مورد اعتماد بيمار نيز حضور داشته باشد تا بيمار احساس راحتي كامل كند و مطمئن باشد از او سئوال بي ارتباطي بعمل نمي آيد چون وجود چنين دغدغه اي خصوصا با توجه به انبوده سوء تفاهمات در مورد هيپنوتيزم مانع ريلاكس شدن كامل بيمار است.


    چه بيماريهاي از طريق هيپنوتيزم قابل درمان مي باشد؟


    علاوه بر اعمال جراحي نظير سزارين – زايمان بدون درد – عمل فك و كشيدن دندان، مي توان اختلالات رواني، سردرد، تنگي نفس، شب ادراري، بيخوابي، لكنت زبان، سرفه هاي عصبي، نگراني و اندوه، برخي ناراحتيهاي قلبي، ترس، اضطراب، آشفتگي و ... را كه فشار رواني داشته باشد را درمان كرد.

    اثر تلقين بر روي افراد:


    حرف و تلقين مانند داروها بر روي اعضاء بدن اثر مي كند به اين ترتيب كه تلقين از راه اعصاب غدد مترشحه داخلي را تحريك كرده و در نتيجه هورمونهايي توليد مي شود كه شخص را بيمار يا معالجه مي كنند.


    اثر هيپنوتيزم در خلق و خوي و احساسات:

    جمعي از دانشمندان، آزمايشات و تحقيقات مفصلي انجام داده و تقريبا همه آنها به اين نتيجه رسيده اند كه : خلق و خوي و احساسات و عواطف اشخاص تحت تاثير هيپنوتيزم قرار گرفته و تغيير مي يابند. همانطور كه عواطف و احساسات مختلف را از طريق هيپنوتيزم مي توان در شخص بوجود آورد، همانگونه نيز عواطف و خلق و خويهاي منفي و مزاحم را مي توان بوسيله هيپنوتيزم از بين برد و اين اثرات نسبت مستقيمي با ميزان تلقين پذيري و تعداد دفعات هيپنوتيزم دارد.اثرات ناشي از تلقين نيز بستگي به طرز تلقين دارد. ممكن است خاصيت بعضي از تلقينات بنحوي باشد كه در سوژه اثر نداشته و يا كم اثر باشد، پس عبارات تلقين بايد بگونه اي انتخاب شود كه با حالات رواني خواب شونده مطابقت داشته باشد.

    بيماريهاي روان تني:


    چنانچه بخواهيم از هيپنوتيزم براي درمان بعضي بيماريها استفاده كنيم بايد در جلسه اول درمانگر ابتدا در بيمار تمركز فكر بوجود آورد و سپس رابطه بيمار را با خودش قطع كند و بعد رابطه حسنه اي بين خود و بيمار برقرار نمايد.


    روان پريشي:



    در روان پريشها دقت و حافظه و تمام پديده هاي عالي مغز كم و بيش دچار بي نظمي و پريشاني مي شود و بيمار بصورت انساني غير اجتماعي و بي اعتنا نسبت به درون و بيرون خود در مي آيد. بعضي از روان پريشيها علت عضوي دارند مانند وارد شدن ضربه اي به سر يا عفونتها، كمبودهاي غذايي و ويتامينها، مسموميتها، افراط در الكل و ... و مسلم است كه اين گونه بيماريها با هيپنوتيزم قابل معالجه نيست زيرا بيمار فاقد آگاهي و توجه و دقت است.

    نورزها:


    اين دسته از بيماريهاي رواني به عاطفه و احساس و اخلاق و عادات اجتماعي زن آسيب مي رساند و شخص را بي موازنه و نا متعادل مي كند.نورزها از جمله بيماريهاي رواني هستند كه هيپنوتيزم اثر قابل توجهي در درمان آنها دارد. هيپنوتيزم وسيله نيرومندي براي از بين بردن غم و اندوه و نگراني و ايجاد نشاط و شادماني است.هيپنوتيزم مي تواند قدرت تفكر و حافظه را تقويت كند و شخص قادر به بهره وري بيشتر از قدرت مغز مي گردد.هرگاه فردي را چند بار به مدتي طولاني بخواب هيپنوتيزم ببريم اعصاب او به اين نوع خواب عادت كرده و در دفعات بعد زودتر بخواب مي رود ولي در عوض قدرت تلقين پذيري او كمتر مي شود بهمين دليل اگر خواب كردن بقصد درمان باشد بايد بيمار را ديرتر و با فاصله بخواب برد. هرچه خواب عميق تر باشد القاء پذيري او بيشتر خواهد بود، بهمين جهت براي درمان بيماريهاي عميق روحي عامل بايد بتواند با بهره گيري از مهارت خود بيمار را بخواب خيلي عميق فرو ببرد و از طريق سايكواناليز بيماري او را كشف و درمان نمايد. از موارد ديگر استفاده از هيپنوتيزم ، فرار از پزشك و دندانپزشك بدليل ترس از درد، كنترل استرس پيش از جراحي و زايمان، كنترل شب ادراري كودكان، بهبود كارايي درسي و حافظه، بهبود كارايي ورزشي در ورزشهاي رقابتي و درمان فوبياها ( ترسهاي مرضي مثل ترس از پرواز، ترس از تاريكي، حيوانات، بلندي، بيمارستان و ...) است. در واقع هيپنوتيزم راه درمان بسياري از بيماريهاي رواني را كوتاه مي كند مشروط بر اين كه درمان بدست يك «عامل ماهر» انجام گيرد.در اولين ديدار با هيپنوتراپيست (درمانگر هيپنوتيزي) درمانگر با فرد درباره معناي هيپنوتيزم و علت مراجعه و اينكه آيا هيپنوتيزم براي حل مشكل شما كارآمد هست يا نه، بحث ميكند. اگر هم درمانگر و هم شما به اين نتيجه رسيديد كه هيپنوتيزم، براي حل مشكل شما ارزشمند است، درمانگر چند تست مختصر در مورد قابليت فرد براي هيپنوتيزم، براي حل مشكل شما ارزشمند است، درمانگر چند تست مختصر در مورد قابليت فرد براي هيپنوتيزم ، قابليت فرد براي ريلكس شدن و آرميدگي و مهارتهاي تجسمي شما بعمل مي آورد. سپس درمانگر اولين جلسه ريلكس شدن بدني كاهل (شل كردن پيشرونده عضلات) و تمرين هيپنوتيزم را اجرا مي كند.( در جلسه درمان هيپنوتيزمي حتما بايد علاوه بر پزشك و بيمار فرد مورد اعتماد بيمار نيز حضور داشته باشد تا بيمار احساس راحتي كامل كند و مطمئن باشد از او سئوال بي ارتباطي بعمل نمي آيد چون وجود چنين دغدغه اي خصوصا با توجه به انبوده سوء تفاهمات در مورد هيپنوتيزم مانع ريلاكس شدن كامل بيمار است.
    طي اولين جلسه بسته به تكنيك استفاده شده از سوي درمانگر شما ممكن است احساس سبكي بيش از مانند احساس بي وزني و شناوري يا سنگيني و شل بودن در پاها و احساس راحتي و آرميدگي كامل كنيد و همه اين احساسها به معني قرار گرفتن شما در حالت هيپنوتيزم است. درمان هيپنوتيزمي وسيله اي است كه با آن شخص مي تواند نگاه تازه اي به خود پيدا كند، به جنبه هاي مثبت زندگي توجه كند ( كه هميشه ميتوان تعدادي از آنها را يافت ) و بر اساس آنها زندگي را بنا كند. درمان موفق نياز به رضايت و همكاري بيمار دارد.

  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    تاریخچه هیپنوتیزم (نیروی درونی )

    فروید هیپنوتیزم را از شارکو آموخت و بحث ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه فروید به طرز جالبی در این مورد تئوریهایی ارائه داد که از بحث های اثاثی و پایه ای برای توجیه حالتها و پدیده های هیپنوتیزمی می باشد.


    هیپنوتیزم حالتی از تغییر طبیعی ذهن است که با تغییر در درک ، تصویر سازی ، تلقین پذیری و تمرکز همراه می باشد. آدمی در شرایطی خاص خودبخود این حالت تغییر ذهنی را می تواند تجربه کند. وقتی آنچنان محو تماشای تصویری می شوید که از اطرافتان غافل می گردید ، وقتی شنیدن نوای موسیقی دلخواهتان باعث میگردد که متوجۀ وقایعی که در اطرافتان می گذرد نمی شوید و حالاتی اینچنینی ، درواقع تجربۀ هیپنوتیزم خودبخودی هستند. در این مورد بعداَ توضیحات بیشتری خواهم داد.
    در اینجا قصد از بیان این موضوع این بوده که هیپنوتیزم را صرفاَ یک خلسۀ مصنوعی که نیاز به مکان و زمان خاص و وجود فردی به عنوان هیپنوتیزور داشته باشد ، قلمداد نکنید. بنابراین چون هیپنوتیزم ، حالت طبیعی تغییر ذهن می باشد ، قدمت آن بی تردید به هزاران سال قبل می رسد و انسان متفکر حتماَ از زمان های بسیار دور متوجۀ این پدیده شده است.
    آنچه که از متون کهن و حکایات تاریخی و شواهد موجود به دست می آید ، این عقیده را ثابت می کند که انسانها به شیوه های مختلف در جوامع گوناگون از این پدیدۀ جالب بهره می گرفتند.
    ردپای هیپنوتیزم را در مراسم جادوگری ، رقصهای خاص بومیان آفریقایی ، مراسم آیینی سرخپوستان آمریکا ، روشهای خاص شفابخشی مؤبدان زرتشتی ایران در3000 سال قبل ، آیینهای مذهبی و ...... به وضوح می توان مشاهده نمود . مصریها ، ایرانیان و هندیها اقوام پیشرو در استفادۀ علمی از این علم بوده و با توجه به قدمت تاریخ تمدن و سابقۀ درخشان علم و وجود متفکران تیزهوشی که نامشان در تاریخ جاودانه شده ، این اعتقاد تاریخی دور از ذهن نمی باشد. برای مثال می توان از مانی نام برد. مانی آنچنان مهارتی در هیپنوتیزم داشت که یکی از هیپنوتیزورهای آمریکایی ، مانی را بزرگترین هیپنوتیزوری می داند که تاریخ بخود دیده است. بسیاری از کراماتی که از مانی نقل می کنند ، شباهتی عجیب با تکنیکها و پدیده های هیپنوتیزمی دارد که امروزه هم مورد استفاده قرار می گیرد.
    خلاصه اینکه هیپنوتیزم در طی تاریخ به شکل های مختلفی جلوه گری می نمود تا اینکه در قرن هیجدهم ، در اروپا ، دکتر فرانس آنتوان مسمر در برخورد با کشیشانی که با آهنربا اقدام به شفابخشی می کردند ، به این اعتقاد رسید که مغناطیس اثر درمانی دارد و این تئوری را مطرح کرد که موجودات واجد یک انرژی مغناطیسی هستند که می تواند بر روی موجودات دیگر اثر بگذارد و این اثر می تواند جنبۀ درمانی نیز داشته باشد و درواقع مسمربنیانگزار مانیتیزم شد.
    مسمر پزشکی معروف ، خوشنام و باهوش بود. حوضی ساخت که در آب آن قطعات آهنربا قرار داده بود و به اعتقاد خود ، تصور می کرد که آن آب مغناطیسی شده است. بیمارانش بر لبۀ آن حوض می نشستند و پاهای خود را در آب قرار می دادند. دکتر مسمر با ابهت و وقار خاصی وارد صحنه می شد و عصای آهنربایی خود را ، پس از مدتی انتظار وارد آب می کرد تا آنچنان که خود عنوان می کرد جریان مغناطیس به راه بیافتد و در این زمان اغلب بیمارانی که بر لبۀ حوض نشسته بودند ، دچار حالتی از هیجان عصبی می شدند و در واقع یک فلسفۀ هیجانی را تجربه می کردند و وقتی از آن حالت بیرون می آمدند بسیاری از آنها ، احساس بهبودی می کردند و شاید هم سلامتی خود را باز می یافتند.
    وقتی شهرت و آوازۀ مسمر ، در سراسر اروپا پیچید و خیل عظیم بیماران بسوی او هجوم آوردند ، لوئی شانزدهم هیاتی را که متشکل از افرادی چون لاوازیه و فرانکلین بوده ، مأمور بررسی روش درمانی مسمر نمود. پس از بررسی دقیق ، آنها بیان داشتند که روش درمانی مسمر در بسیاری از اوقات نتیجه بخش است اما صحت علمی روش درمانی او را مورد تردید قرار داده و تأیید ننمودند و این باعث شد که مسمر از ادامۀ فعالیت باز ماند.
    مسمر عقایدی را بنیان نهاد که نمی توان آن عقاید را خیلی مقرون به واقعیت دانست ، اما در هر حال باعث گردید که نگاه ها به سوی این حالت که بعدها هیپنوتیزم نام گرفت ، جلب شود ازاین رو مسمر را می توان باعث و بانی تولد هیپنوتیزم علمی دانست و این نکته هم لازم است ذکر شود که علی رغم اینکه بیش از2000 سال قبل ، صحت علمی تئوریهای مسمر را مردود شمردند که واقعیت هم جز این نبوده اما هنوز هم عقاید مسمر طرفداران فراوانی دارد.
    در اینجا قصد ندارم مانیتیزم را یکسویه نقد کنم. بگذاریم بحث ما ادامه یابد و نتیجه گیری نهایی را ، بخصوص وقتی نگاهتان به هیپنوتیزم عوض شد ، به خودتان واگذار می کنم
    بعد از مسمر افراد دیگری چون آبه فاریا و لافونتن آمدند و کارهای مسمر را پی گرفتند تا نوبت به دکتر جیمز برید انگلیسی رسید. وی متوجه شد بعضی بیمارانی که نگاهشان به نقطه ای نورانی تثبیت می شود ، دچار تغییر حالتی خاص می شوند. او با مسمر و عقایدش آشنایی داشت. با نظم بخشیدن به مشاهداتش ، متوجه شد که این تغییر حالت درواقع یک خلسه است که سوژه یا فردی که در آن فرو می رود آرامش یافته ولی در عین حال حرف شنوی خاصی در او بروز می کند. جیمز برید نام این خلسه را هیپنوتیزم نهاد که برگرفته از نام « هیپنوز » الهۀ خواب یونان است. برید در همان زمان متوجه شد که استقرار این خلسه ربطی به مغناطیس ندارد و درواقع تغییر در تمرکز سوژه با ثابت کردن نگاه او و حرفهایی که درمانگر بیان می کند باعث استقرار آن می شود و در همان زمان هم بیان کرده بود که این حالت خواب نیست و با خواب معمولی تفاوتهای اساسی دارد و چون نام هیپنوتیزم در شنونده مفهوم « خواب » را تداعی می کند ، متوجه شد که نام مناسبی را انتخاب نکرده است. اما تا بخود بجنبد این نام آنچنان فراگیر شد که فرصت تغییر در آن را از او گرفت.
    بعد از جیمز برید که حدود 170 سال قبل ، مبدع نام هیپنوتیزم بود ، بزرگان زیادی در عرصۀ شناسایی علم هیپنوتیزم قدم به میان گذاشتند. از جملۀ اینها می توان از برنهایم ، شارکو ، فروید ، اریکسون و هیلگارد نام برد. برنهایم برای رد هیپنوتیزم دست به آزمایشات و تحقیقاتی زد ، اما نه تنها هیپنوتیزم را رد نکرد ، بلکه آنچنان به هیپنوتیزم معتقد شد که هنوز جملات جانبدارانۀ زیادی از او به یادگار مانده که در جای خود بیانشان می کنم. برنهایم اعتقاد داشت کسانیکه هیپنوتیزم نمی شوند ، مبتلا به یک نوع اختلال روانی هستند.
    شارکو ، متخصص اعصاب معروفی که در کتابهای پزشکی از او بسیار نام برده شده است ، هیپنوتیزم را نشانۀ هیستری می دانست ( هیستری یک اختلال عصبی است که امروزه در حوزۀ اختلالات تبدیلی Convertional Disorder جای می گیرد و اطلاعات بیشتر را خدمتتان ارائه خواهم داد ) و دلیل او ، هیپنوتیزم پذیری بیش از حد هیستریک ها بود. بعدها در تعاملاتی که بین این دو پیش آمد ، این نتیجه حاصل شد که « هیپنوتیزم یک تجربۀ ذهنی گذراست که بیش از 90% از مردم طبیعی جامعه قادر به تجربۀ آنند. اما هیپنوتیزم شدن نه نشانۀ سلامت روان است و نه دلیلی برای بیماری روانی ».
    فروید هیپنوتیزم را از شارکو آموخت و بحث ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه فروید به طرز جالبی در این مورد تئوریهایی ارائه داد که از بحث های اثاثی و پایه ای برای توجیه حالتها و پدیده های هیپنوتیزمی می باشد.

    فروید شرط های بعد از هیپنوتیزمی ( Post Hyphosis Response ) را نیز اول بار به طرز جالبی توصیف کرده است. بعدها که فروید به روانکاوی و روش تداعی آزاد روی آورد ، هیپنوتیزم را روش مناسبی برای روانکاوی ندید ( که گاهی از اوقات هم به دلایلی چنین است ) و او به همین دلیل از هیپنوتیزم دست کشید و این دستاویزی شد تا روانپزشکان به هیپنوتیزم بهای درخور ندهند و به طور سمبلیک در بین هیپنوتیزورها معروف است که فروید ورود هیپنوتیزم به مجامع آکادمیک را پنجاه سال به تأخیر انداخت.
    هیپنوتیزم یک تکنیک علمیست که تاریخچه ای مستقل داشته و می تواند در بسیاری از بیماری های روانی مؤثر واقع شود و در بسیاری از اختلالات روانی نیز هیچ کاربرد مؤثری ندارد و در معدودی از اختلالات روانی هم بکار بردن آن ممنوع است. این علم انحصار به هیچ گروه خاصی ، حتی گروه پزشکی ندارد و اتفاقاَ نامدارترین هیپنوتیزورهای حرفه ای ، افرادی غیرپزشک بوده اند. اما استفاده از هیپنوتیزم در امور درمانی باید منحصراَ در اختیار کسانی باشد که قانوناَ حق درمان دارند. روانپزشکان هم می توانند آنجاییکه صلاح می دانند از این علم در جهت درمان بیماران خود بهره بگیرند و مختار هستند هیچ استفاده ای از آن نکنند.

    اما مخالفت با هیپنوتیزم ، آنچه که در گوشه و کنار شاهد آنیم و برخی از روانپزشکان عزیز با استفاده از مستندات و منابع مربوط به دهها سال قبل به این امر مبادرت می کنند همانقدر پذیرفتنی نیست که تعریف و تمجیدهای بی حد و حصر عده ای که مایلند هیپنوتیزم را عملی جادویی و ساحرانه تلقی کنند. در هر صورت عقاید هر کس در جای خود محترم است. ما با تخطئۀ بی دلیل هر فرد و یا هر مکتب فکری ، موافق نیستیم و در این وبلاگ هدفم شناساندن علمی هیپنوتیزم بر اساس جدیدترین تئوریها و تحقیقات بوده و می خواهم به دور از هرگونه حاشیه پردازی بی مورد به بالندگی علمی زیبا ، شریف و مؤثری چون هیپنوتیزم اهتمام نمایم و در این راه به نقد و نظر بی پیرایه ، علمی و غیرمتعاصبۀ دوستان ، بشدت علاقمندم و هردستا را که در این راه کمکم کند به گرمی میفشارم تا به یاری خداوند ، هیپنوتیزم را در سرزمینی که مردمش از هزاران سال قبل بل آن آشنایی داشتند و عوامل مختلف باعث پیشرفت آن گردیده ، به جایگاه درخور و شایسته اش نزدیکتر سازیم.

  4. بالا | پست 4

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    درمان هیپنوتیزمی در اختلالات جنسی

    از آن‌جایی‌که اختلالات جنسی به‌صورت تکرارشونده و مداوم موجبات ناخرسندی و ناخوشنودی بیماران را فراهم می‌نمایند، آموزش تکنیک قدرتمند و کارآمد خودهیپنوتیزم، فرد را به ابزار مؤثری برای تداوم درمان مجهز می‌نماید.
    یکی از جنبه‌های مهم ازدواج که بر سایر جوانب زندگی و روابط همسران تأثیر غیرقابل‌انکاری دارد، میزان رضایت‌مندی زوجین از فعالیت جنسی است. بی‌شک یکی از معجزات خداوند، آفرینش انسان در دو جنس زن و مرد و ایجاد علاقه و جاذبه‌ی قوی بین آن‌ها است. همین جاذبه، هسته‌ی اصلی تمایل دو جنس به یکدیگر و تشکیل خانواده‌ای شاد و سالم است. همان‌طور که وجود یک رابطه‌ی جنسی سالم و موفق زوجین را به هم نزدیک‌تر و علاقمندتر می‌کند، اختلال این رابطه نیز می‌تواند موجب ناخشنودی و دوری همسران از یکدیگر گردد. متأسفانه این عدم رضایت، زمینه‌ساز اختلافات بیشتر و عمیق‌تری می‌گردد و بر تمامی جوانب زندگی فرد اثرات نامطلوبی می‌گذارد. بنابراین شناخت و درمان اختلالات جنسی در حفظ سلامت جسمی و روانی خانواده و تداوم تعاملات سالم، از اهمیت به‌سزایی برخوردار است.
    طبق تعریف، اختلال جنسی به معنی اشکال در عملکرد طبیعی جنسی است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند 31% مردان و 43% زنان در سنین جوانی و میان‌سالی حداقل به یکی از این اختلالات مبتلا می‌باشند و این آمار با افزایش سن بیشتر می‌شود. علی‌رغم درمان‌پذیری قسمت عمده‌ی اختلالات جنسی، متأسفانه به‌دلایل مختلف از جمله احساس شرم و خجالت، تنها 10% آقایان و 20% خانم‌ها برای درمان به مراکز پزشکی مراجعه می‌کنند. شایان ذکر است که آمار فوق مربوط به اروپا و امریکا است و به‌نظر می‌رسد درصد مُراجعین در کشور ما از این هم پایین‌تر باشد.
    اختلالات جنسی به چهار دسته‌ی عمده‌ی اختلال میل جنسی، اختلال برانگیختگی، اختلال اُرگاسم (اوج لذت جنسی) و مقاربت دردناک طبقه‌بندی می‌شوند. اختلال میل جنسی خود شامل دو گروهِ کاهش میل جنسی و بیزاری جنسی است. در گروه اول تمایل فرد، کاهش یافته و یا اصلاً وجود ندارد. در گروه دوم، بیمار دچار نوعی بیزاری از فعالیت جنسی است و به‌کلّی از آن پرهیز می‌کند. دسته‌ی دوم یعنی اختلال برانگیختگی در مردان عبارت از اشکال در ایجاد یا حفظ نُعوظ مناسب تا پایان فعالیت جنسی و در زنان به معنی ناتوانی در ایجاد یا حفظ پاسخ‌های معمولِ بدنی برای تسهیل فعالیت جنسی است. دسته‌ی سوم یا همان اختلال اُرگاسم در مردان اغلب به‌صورت انزال زودرس و در خانم‌ها به صورت ناتوانی در تجربه‌ی اُرگاسم بروز می‌کند. انزال زودرس شایع‌ترین اختلال جنسیِ مردان و علت حدود 35 تا 40 درصد مراجعات آنان به کلینیک‌های مربوطه است. از سوی دیگر اختلال اُرگاسم حدود 30% زنان را شامل می‌شود که از این میان به‌طور متوسط حدود 5% زنان متأهل هرگز در طول زندگی خود، اُرگاسم را تجربه نکرده‌اند. دسته‌ی چهارم اختلالات جنسی که به‌طور عمده در خانم‌ها دیده می‌شود، مقاربت دردناک است. این اختلال گاه آن‌چنان شدید است که کلاً مانع انجام فعالیت جنسی می‌گردد. در موارد بسیار شدید حتی علی‌رغم آن‌که سال‌ها از زمان ازدواج گذشته، زوجین هنوز موفق به انجام کامل مقاربت نشده‌اند. این وضعیت را ”ازدواجِ به وصال نرسیده“ می‌نامند.
    همان‌طور که پیش‌تر بیان شد اختلالات جنسی اثرات نامطلوب و مخربی بر تمامی جوانب زندگی و روابط بینِ‌فردی بیمار و همسرش می‌گذارند. در بسیاری از موارد فردِ مبتلا اعتمادبه‌نفسش را از دست می‌دهد و قادر نیست نقش خود را به‌عنوان یک مرد یا زن به‌درستی ایفا کند. ممکن است دچار نارضایتی از جنسیت خویش، اضطراب و حتی افسردگی شود. بنابراین هر برنامه‌ی درمانی که برای مداوای اختلالات جنسی به‌کار گرفته شود باید با دیدی وسیع بر تمامی آثار آن، برای هر بخش از مشکل راه‌حل مناسبی ارائه دهد.
    در این راستا درمان‌های متنوعی مانند رفتاردرمانی، شناخت‌درمانی، روان‌کاوی، دارودرمانی، استفاده از برخی دستگاه‌های ویژه و هیپنوتیزم‌درمانی به‌کار رفته‌اند. اگرچه هرکدام از درمان‌های فوق می‌تواند از شدت نشانه‌های این اختلالات بکاهد، هیپنوتیزم‌درمانی به‌دلیل استفاده از نیروهای شفابخش ذهن خودِ بیمار، بی‌ضرر بودن، بهره‌گیری از تصویرسازی‌های قویِ ذهنی، مدیریت استرس، کاهش اضطراب و توانایی افزایش قابل‌توجه و پایدار اعتمادبه‌نفس، یکی از بهترین و مؤثرترین درمان‌ها محسوب می‌شود.
    توسط تکنیک‌های هیپنوتیزمی می‌توان گذشته‌ی فرد را با رضایت و همکاری خود او بررسی کرد. درنتیجه می‌توان تعارضات موجود، احساسات حل‌نشده در مورد اتفاقات گذشته و اثرات این اتفاقات بر ضمیر ناخودآگاه فرد را کشف و درمان نمود. گاهی بیماران به‌دلایل مختلف قادر و یا مایل به بیان تجربه‌ی ناخوشایند خود در کودکی یا نوجوانی نیستند. در چنین مواردی هیپنوتیزم امنیت روانیِ مناسب برای بیان تجربه و حل‌وفصل نمودن آن فراهم می‌نماید.
    آموزش خودهیپنوتیزم می‌تواند نقش مفیدی در مدیریت استرس (فشارهای روانی) داشته باشد. در بسیاری از موارد خستگی مفرط و تنش‌های جسمی و ذهنی منجر به کاهش تمایلات و توانایی‌های جنسی می‌گردد. همه‌ی مردم نیاز به روش‌هایی دارند تا بتوانند با مدیریت فشارهای روانی، فعالیت‌های روزمره از جمله عملکرد جنسی خود را حفظ کنند. از آن‌جایی‌که اختلالات جنسی به‌صورت تکرارشونده و مداوم موجبات ناخرسندی و ناخوشنودی بیماران را فراهم می‌نمایند، آموزش تکنیک قدرتمند و کارآمد خودهیپنوتیزم، فرد را به ابزار مؤثری برای تداوم درمان مجهز می‌نماید.
    یکی از پیامدهای عمده‌ی اختلالات جنسی، احساس یأس و ناامیدی فرد در ازسرگیری تجربه‌ی جنسی است. از هیپنوتیزم می‌توان برای القای امید، افزایش اعتمادبه‌نفس و اصلاح باورهای آسیب‌دیده استفاده کرد. درک حالت خاص هیپنوتیزمی و تجربیات منحصربه‌فرد سوژه در این وضعیت، وی را نسبت به قدرت ذهنش و این‌که هیپنوتیزم قادر است به او کمک کند، مطمئن می‌سازد. صرف‌نظر از نوع اختلال جنسی، همیشه این اختلال می‌تواند موجب تیرگی رابطه‌ی بیمار با همسرش گردد. از سوی دیگر وجود روابط خانوادگی نامناسب و مخدوش، به خودیِ‌خود باعث بروز یا تشدید اختلالات جنسی می‌شود. درواقع عملکرد جنسیِ نامطلوب و روابط خانوادگیِ مخدوش، چرخه‌ی معیوبی را ایجاد می‌کنند که درصورت عدم درمان به‌موقع، به‌طور فزاینده‌ای موجب وخامت بیشتر اوضاع می‌گردند.
    مبتلایان به اختلالات جنسی به‌خوبی می‌دانند که در مواقع استرس و در شرایط اضطرابی، اختلال‌شان به‌صورت شدیدتری بروز می‌کند. از سوی دیگر بروز شدیدتر اختلال، باعث استرس و تنش‌های بیشتری می‌گردد. این بیماران در ابتدای هر تجربه‌ی جنسی، دچار نگرانی و تشویش ناشی از انتظار تکرار ناکامی‌های جنسی گذشته می‌شوند. همین نگرانی و اضطراب احتمال ناکامی را افزایش می‌دهد. بدین ترتیب چرخه‌ی معیوبی ایجاد می‌شود که به‌طور مستمر بر شدت اختلال می‌افزاید. هیپنوتیزم با مدیریت استرس، ایجاد آرامش و هم‌چنین کنترل نگرانی‌ها و هیجانات ناخوشایند، این چرخه‌ی معیوب را قطع و نشانه‌ها را به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بهبود می‌بخشد.
    از سوی دیگر می‌دانیم که ذهن و بدن اثرات غیرقابل‌انکاری بر هم دارند و تمامی فرایندهای ذهنی و بدنی متأثر از یکدیگرند. یکی از دلایل ایجاد و یا تشدید اختلالات جنسی، مخدوش شدن ارتباط سالم و طبیعی ذهن و بدن است. در این حالت پیام‌های ارسالیِ مغز، اثرات جسمی مورد انتظار را ایجاد نمی‌کند. توسط هیپنوتیزم می‌توان ذهن را برای ارتباطی سالم‌تر با بدن برنامه‌ریزی نمود و بدین ترتیب فرد حتی بدون آن‌که آگاهانه تلاش نماید، در اعماق ذهن ناخودآگاهِ خویش اثرات درمانی را دریافت می‌دارد.

  5. بالا | پست 5

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    درمان مؤثر اضطراب با هیپنوتیزم

    هراس عبارت است از ترسی مقاوم و شدید از شئ یا موقعیتی که یا اصلاً خطرناک نیست و یا میزان این ترس بسیار شدیدتر از خطر احتمالی آن است. با آن‌که غالباً افراد می‌دانند این ترس، غیرمنطقی است ولی قادر به کنترل خویش نیستند و از رویارویی با موقعیت مورد نظر اجتناب می‌کنند.


    آیا شما نیز وقتی در جمعی حضور می‌یابید، احساس می‌کنید همه شما را زیر نظر گرفته و ارزیابی می‌کنند؟ و هنگام صحبت در چنین شرایطی آیا دچار تپش قلب، احساس گُرگرفتگی و قرمزی صورت، تعریق، لرزش دست و پا و یا لرزش صدا می‌شوید؟ آیا تقریباً همیشه و بدون دلیل خاصی دچار تشویش و دل‌شوره هستید؟ آیا مرتب و به‌طور اغراق‌آمیزی نگران وقوع اتفاقات بد مثل تصادف، بیماری و حوادث ناگوارید؟ آیا تا کنون برای‌تان پیش آمده که بدون پیش‌زمینه یا دلیل خاصی ناگهان دچار حمله‌ی شدید وحشت و اضطراب شوید. به‌قدری شدید که حتی احساس کنید در شرف مرگ هستید؟ آیا وقتی یک گربه یا سگ به شما نزدیک می‌شود، دچار ترس شدید می‌شوید؟ آیا از پرواز با هواپیما وحشت دارید؟ آیا وقتی خون می‌بینید، غش می‌کنید؟ آیا به‌دلیل ترس از آسانسور ترجیح می‌دهید از پله‌ها استفاده کنید؟ و آیا از ارتفاع می‌ترسید؟
    هر یک از این حالات، نشان‌دهنده‌ی احتمال وجود یک مشکل از طیف بیماری‌هایی است که در مجموع اختلالات اضطرابی نامیده می‌شوند. اضطراب یک احساس بسیار ناخوشایند دل‌واپسی، تشویش و نگرانی است که معمولاً با نشانه‌های جسمی و شناختی همراه می‌شود. اگرچه هرگز تمامی علایم اضطراب با هم دیده نمی‌شوند ولی هر فرد بسته به شدت اختلال ممکن است یک یا چند حالت زیر را تجربه کند: تپش قلب، تنگی نفس، احساس خفگی، خشکی دهان، تعریق، احساس سرما یا داغی، لرزش دست و پا یا تمام بدن، لرزش صدا، تهوع، دل‌پیچه، نفخ شکم، اسهال، تکرر ادرار، حرکات غیرارادی، بی‌قراری، سفتی و تنش عضلانی، سردرد، لکنت زبان، اختلال در تمرکز، فراموشی، بی‌خوابی و تحریک‌پذیری.
    آیا اضطراب همیشه نامطلوب است؟
    البته نمی‌توان همه‌‌ی انواع اضطراب را مخرب و نابهنجار نامید. برخی از انواع خفیف اضطراب حتی می‌توانند مفید باشند. به‌عنوان مثال اگر اصلاً نگران نتیجه‌ی امتحان هفته‌ی آینده نباشیم، ممکن است سعی کافی برای یادگیری مطالب درسی و آمادگی مناسب برای امتحان نکنیم. و یا اگر نگران شغل و زندگی آینده‌مان نباشیم، برای به‌دست آوردن موقعیت اجتماعی بهتر، تلاش نمی‌کنیم. اما از سوی دیگر چنان‌چه این احساس از حد فراتر رود، خود به یک مشکل تبدیل خواهد شد. در این صورت نه تنها سودمندی‌اش را از دست می‌دهد بلکه موجب اختلال در عملکرد طبیعی فرد می‌شود.
    اختلالات اضطرابی
    اختلالات اضطرابی، یک اصطلاح کلی و شامل دسته‌ای از بیماری‌ها با تظاهر اصلی اضطراب می‌باشند. این دسته شامل حملات آسیمگی (پانیک)، اضطراب فراگیر و انواع هراس‌ها است.
    اختلال آسیمگی (پانیک) عبارت است از بروز غیرمنتظره‌ی حملات اضطراب بسیار شدید که طی آن بیمار احساس وحشت و یا حتی مرگ قریب‌الوقوع دارد. حمله به‌طور ناگهانی شروع می‌شود و با دامنه‌ی وسیعی از ناراحتی‌های جسمی و شناختی که در بالا اشاره شد همراه است. تعداد کمی از این بیماران در فاصله‌ی بین حملات کاملاً آرام هستند، در حالی‌که اکثر آن‌ها به دلیل پیش‌بینی وقوع حمله، همیشه حالتی از اضطراب انتظاری را تجربه می‌کنند. در اضطراب فراگیر، مسأله‌ی اصلی، اضطراب و تشویش شدید و غیرواقع‌بینانه‌ای است که به‌صورت نگرانی در مورد اتفاقات و شرایط مختلف زندگی بروز می‌کند. در این حالت میزان نگرانی بیماران به‌مراتب بیش از خطر احتمالی موقعیت مورد نظر است.
    هراس عبارت است از ترسی مقاوم و شدید از شئ یا موقعیتی که یا اصلاً خطرناک نیست و یا میزان این ترس بسیار شدیدتر از خطر احتمالی آن است. با آن‌که غالباً افراد می‌دانند این ترس، غیرمنطقی است ولی قادر به کنترل خویش نیستند و از رویارویی با موقعیت مورد نظر اجتناب می‌کنند. هراس‌ها برخلاف ترس‌های بهنجار که خصوصیت انطباقی و هشداردهنده دارند، فلج‌کننده‌اند و فعالیت‌های روزمره را با اشکال مواجه می‌سازند.
    اختلال هراس سه نوع عمده دارد که عبارتند از:
    1. هراس ساده یعنی وحشت از رویارویی با شئ یا موقعیتی که فرد آن را ترسناک ارزیابی می‌کند مانند ترس از گربه، ترس از سگ، ترس از بلندی، ترس از پرواز، ترس از آسانسور، ترس از محیط‌های بسته، ترس از بیماری، ترس از دیدن خون و غیره.
    2. هراس اجتماعی که عبارت است از اضطراب هنگام قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی و شرایطی که فرد احساس می‌کند توسط دیگران تحت ارزیابی و انتقاد است.
    3. گذر‌هراسی که فرد در صورت دوری از مکان‌های امن مثل خانه دچار اضطراب می‌شود، بنابراین از رفتن به مکان‌های شلوغ و محدود مثل فروشگاه، سینما و غیره می‌ترسد و تا حد امکان اجتناب می‌کند.
    پیش‌گیری و درمان
    مانند هر بیماری دیگر، این‌جا نیز پیش‌گیری مقدم بر درمان است. اگرچه ممکن است وجود زمینه‌ی ژنتیکی، فرد را نسبت به اختلالات اضطرابی آسیب‌پذیرتر نماید ولی بی‌شک توجه به معنویات، عدم درگیری در رقابت‌های غیرضروری و نامتناسب، آشتی با طبیعت و تقویت ارتباط‌های سالم انسانی و خانوادگی بهترین راه کاهش استرس و درنتیجه پیش‌گیری از این اختلالات است. روش‌های درمانی متنوعی مانند دارودرمانی، رفتاردرمانی، شناخت‌درمانی، خانواده‌درمانی، مشاوره، یوگا، مدیتیشن، روش‌های تن‌آرامی، هیپنوتراپی و غیره برای مداوای اضطراب به کار رفته‌اند. هیپنوتراپی که در شاخه‌های مختلف طب به‌ویژه روان‌پزشکی کاربردهای فراوانی دارد، به‌دلیل توانایی‌های متنوع و شکل خاص تکنیک‌ها، همواره مورد توجه هر دو گروه بیمار و درمانگر بوده است. باورهای غلطی مانند قدرت هیپنوتیزور، تحت سلطه قرار گرفتن سوژه، دخالت نیروهای ماوراءالطبیعه و غیره، سال‌ها مانع پیشرفت هیپنوتیزم علمی بوده‌اند. خوشبختانه طی 50 سال اخیر، پیرو توجه فزاینده به مطالعه‌ی علمی هیپنوتیزم، بسیاری از شُبَهات برطرف شده و این پدیده‌ی منحصربه‌فرد به‌عنوان درمانی مؤثر و قدرتمند مورد تایید و استفاده‌ی مراکز معتبر علمی در سطح بین‌المللی قرار گرفته است. در حال حاضر در سراسر اروپا و امریکا، تمایل مردم و درمانگران برای بهره‌گیری از فواید ارزشمند هیپنوتیزم روزبه‌روز بیشتر می‌شود و این روش درمانی محبوبیت و کاربرد افزون‌تری می‌یابد.
    خلسه‌ی هیپنوتیزمی به‌دلیل همراهی همیشگی‌اش با تن‌آرامی و آرامش عمیق، به خودی خود موجب کاهش اضطراب و تنش می‌شود. اگرچه حتی هنگام دوچرخه‌سواری می‌توان مجموعه‌ی کاملی از فرایندهای هیپنوتیزمی را تجربه نمود، اغلب جلسات هیپنوتراپی شامل حالاتی از آرامش خوشایند و لذت‌بخش نظیر احساس سبکی،‌ شناوری و آرامش عمیق جسمی و روحی است که موجب تقویت اثرات درمانی هیپنوتیزم می‌شوند. بیمار به کمک هیپنوتیزم می‌آموزد که بیش از آن‌چه تصور می‌کرده بر بدن خود کنترل دارد و می‌تواند تغییرات فیزیولوژیک بدنش را هدایت نماید. بنابراین هیپنوتیزم فرصتی است برای یادگیری اِعمال کنترل بهتر و مؤثرتر. زمانی که شخص چنین توانایی مفیدی را در خود ایجاد و تقویت نماید، اعتماد به نفس وی بیشتر می‌شود و بهتر قادر است آرامش خود را در موقعیت‌های مختلف حفظ و بر اضطرابش غلبه نماید. از سوی دیگر یک هیپنوتراپیست ماهر و باتجربه قادر است با استفاده از تکنیک‌های مؤثر هیپنوتیزمی، اختلال اضطرابی بیمار را درمان و وی را برای همیشه از دست اضطرابش نجات دهد.

  6. بالا | پست 6

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    درمان سردرد با هیپنوتیزم

    تقریباً همه‌ی ما حداقل یک بار در طول عمرمان سردرد را تجربه کرده‌ایم. حس بسیار ناخوشایندی که گاه به‌قدری شدید است که بر تمامی فعالیت‌های روزمره‌مان تأثیر نامطلوب می‌گذارد و حتی ما را مجبور به ترک موقت این فعالیت‌ها می‌کند.

    آیا شما نیز به‌طور مکرر دچار سردرد می‌شوید؟ آیا سردردتان مانند نبض، ضربان‌دار است یا مشابه زمانی که یک نوار لاستیکی به‌سفتی دور سرتان بسته شده، احساس فشار می‌کنید؟ آیا این درد در شرایط خستگی و فشار عصبی تشدید می‌شود؟ آیا متوجه ارتباطی بین بروز یا تشدید سردرد و عادت ماهانه (پریود) شده‌اید؟ آیا مصرف برخی داروها موجب شروع سردردتان می‌شود؟ آیا هنگام سردرد حالت تهوع نیز دارید و نور و صدا آزارتان می‌دهد؟ از لحاظ میزان گستردگی منطقه‌ی دردناک، کدامیک از سه حالت زیر اتفاق می‌افتد: آیا این درد تمام سر را درگیر می‌کند، فقط یک نیمه‌ی سر را شامل می‌شود و یا محل اصلی آن در محدوده‌ی یکی از چشم‌ها است؟ آیا تا کنون شده با حالتی مثل رویت یک شعاع نورانی در چشم، شروع درد را قبل از جایگزینی کامل آن متوجه شوید؟ آیا این سردرد در عرض دو تا سه ساعت برطرف می‌شود و یا گاهی حتی تا چند روز ادامه می‌یابد؟ آیا با فعالیت فیزیکی تشدید می‌شود؟ آیا استشمام یک بوی خاص یا خوردن برخی غذاها احتمال بروز آن را بیشتر می‌کند؟ شدت درد صبح‌ها بیشتر است یا عصرها؟ آیا هنگام سردرد پوست ناحیه‌ی شقیقه‌ها و پیشانی‌تان نیز حساس و لمس آن دردناک است؟ با بررسی پاسخ‌های شما به سؤالات فوق، می‌توان علت سردردتان را مشخص نمود.


    تقریباً همه‌ی ما حداقل یک بار در طول عمرمان سردرد را تجربه کرده‌ایم. حس بسیار ناخوشایندی که گاه به‌قدری شدید است که بر تمامی فعالیت‌های روزمره‌مان تأثیر نامطلوب می‌گذارد و حتی ما را مجبور به ترک موقت این فعالیت‌ها می‌کند. بعضی از سردردها، گذرا و موقتی‌اند درحالی‌که انواع دیگری وجود دارند که به‌طور مکرر اتفاق می‌افتند و حتی اگر فرد برای مدتی دچار آن نشده باشد، همواره انتظارش را می‌کشد. این گروه، سردردهای راجعه نامیده می‌شوند یعنی سردردهایی که هر از چندگاهی به سراغ‌مان می‌آیند و مدتی آزارمان می‌دهند، سپس بهبود می‌یابند و تا حمله‌ی بعدی خبری از آن‌ها نیست.

    سردردهای راجعه موجب اختلال در تمرکز، کاهش کارایی و از دست دادن ساعت‌های کاری زیادی می‌شوند، بنابراین پیشرفت‌های تحصیلی و شغلی را دشوار و کند می‌سازند. روابط بین فردی را مختل می‌کنند و واکنش‌های هیجانی فرد را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند. شخصِ دچار سردرد علی‌رغم میل باطنی‌اش، تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شود و ممکن است رفتارهایی از خود بروز دهد که بر روابط خانوادگی، اجتماعی و شغلی وی صدمات جبران‌ناپذیری وارد نمایند. متأسفانه اطرافیان نیز گاهی بدون در نظر گرفتن شرایط ویژه‌ی فرد، واکنش‌های هیجانی غیرارادی او را به شکل بدتری پاسخ می‌دهند. این شیوه‌ی تعامل، چرخه‌ی معیوبی در روابط بین فردی ایجاد می‌کند که اگر به‌موقع اصلاح نشود، می‌تواند تبدیل به یک فاجعه گردد. در موارد شدید که تعداد حملات سردرد زیاد است و به‌طور مکرر اتفاق می‌افتد، فرد احساس ناتوانی و عدم استقلال می‌کند و به دلیل انتظار دائمی بروز ناگهانی سردردهای شدید، حتی از گردهمایی‌ها و فعالیت‌های تفریحی نیز نمی‌تواند به اندازه‌ی کافی لذت ببرد.

    متأسفانه سردردهای راجعه بسیار شایع‌اند و در هر رده‌ی سنی امکان بروز دارند. در سنین 5 تا 15 سالگی 10%، بین 15 تا 19 سالگی 28% و در بزرگسالی حدود 13% مردم به یکی از انواع سردردهای راجعه مبتلا می‌باشند. در مقایسه با سایر بیماری‌ها، این واقعاً آمار بسیار بالایی محسوب می‌شود. سردردهای راجعه شامل 3 گروه اصلی سردردهای تنشی، خوشه‌ای و میگرن هستند. نوع اول، به دلیل گرفتگی (اسپاسم) عضلات سر و گردن و دو نوع دیگر به‌خاطر برخی تغییرات در قطر عروق سر اتفاق می‌افتند و به همین دلیل آن‌ها را سردردهای عروقی می‌نامند. به‌طور کلی هر نوع درد و در هر قسمت بدن علاوه بر یک حس ناخوشایند جسمی، تغییرات نامطلوب هیجانی و خُلقی نیز ایجاد می‌کند. طبیعتاً سردرد هم از این قاعده مستثنی نیست و چنان‌چه با درمان‌های مناسب کنترل نشود، کیفیت زندگی را به‌شدت پایین می‌آورد.

    در این میان، سردردهای تنشی شایع‌ترین نوع است که اغلب بعد از 20 سالگی بروز می‌کند. درد در این گروه به‌صورت احساس فشار پیرامون سر و مانند حالتی است که یک نوار لاستیکی محکم به دور سر بسته شده باشد. در بسیاری از موارد درد به‌طور عمده در پشت سر احساس می‌شود. این نوع سردرد ضربان‌دار نیست و پوست در ناحیه‌ی شقیقه‌ها حساس و دردناک است. به‌طور معمول عصرها و در شرایطی که فرد خسته یا تحت استرس (فشار روانی) است بروز می‌کند یا تشدید می‌یابد. ممکن است طی نیم ساعت خوب شود و یا حتی تا یک هفته ادامه یابد. با فعالیت‌های معمول روزمره یا نور محیط تشدید نمی‌شود و با تهوع و استفراق همراه نیست. علت اصلی سردرد تنشی، گرفتگی (اسپاسم) عضلات سر و گردن در اثر فشارها و تنش‌های عصبی و خستگی مفرط است. لذا با استفاده از روش‌هایی که موجب آرامش عصبی و جسمی فرد می‌شوند می‌توان این درد را از بین برد و هم‌چنین از بروز مجدد آن جلوگیری نمود.

    نوع دیگر سردردهای راجعه، میگرن است. این درد که شیوعش در خانم‌ها دو تا سه برابر آقایان است، در اکثر موارد قبل از 20 سالگی و حتی در دهه‌ی اول عمر شروع می‌شود. به‌طور عمده یک نیمه‌ی سر را در بر می‌گیرد، اگرچه در حالات شدیدتر ممکن است به تمام سر گسترش یابد. شدت آن بیش از سردرد تنشی است و لذا اختلال بیشتری در عملکرد فرد ایجاد می‌کند. در 10% موارد حدود نیم تا یک ساعت قبل از شروع درد، فرد تغییری در حال خود احساس می‌کند و یا شعاع نوری را در چشم می‌بیند که نشانه‌ی آغاز سردرد است. اغلب این افراد علایم هشداردهنده‌ی شروع سردرد خویش را می‌شناسند و به تجربه فهمیده‌اند که دقایقی پس از این علایم، درد آغاز می‌گردد. مانند نبض، ضربان‌دار است و با فعالیت‌های روزمره و نور و صدا تشدید می‌شود. بنابراین فرد ترجیح می‌دهد در اتاقی تاریک و ساکت بخوابد و چنان‌چه موفق به خوابیدن شود از شدت سردردش کاسته خواهد شد. از دیگر علایم آن ضعف عمومی، تهوع و استفراغ است. در مواقع فشارهای عصبی و هیجانی، گرسنگی طولانی، پریودهای ماهانه‌ی خانم‌ها، مصرف برخی داروها مانند قرص‌های پیش‌گیری از بارداری یا قرص‌های زیرزبانی مورد مصرف در بیماران قلبی، استشمام بوهای تند یا خوردن بعضی غذاها مانند پنیر کهنه و سوسیس و کالباس ممکن است سردرد میگرنی ایجاد یا تشدید شود. علت فیزیولوژیک این سردرد، گشاد شدن غیرطبیعی و گذرای برخی عروق سر است و فشار بر روی ناحیه‌ی شقیقه شدت درد را کمتر می‌کند. معمولاً بین 3 تا 24 ساعت به طول می‌انجامد و سپس به‌تدریج از شدت آن کاسته می‌شود، اگرچه در موارد نادر هر حمله‌ی میگرن ممکن است تا سه روز ادامه یابد. در اغلب موارد سابقه‌ای از میگرن در سایر اعضای خانواده وجود دارد.

    نوع سوم، سردرد خوشه‌ای نام دارد که شیوع آن در آقایان بیش از خانم‌ها است و اغلب دیرتر از میگرن یعنی بعد از 20 سالگی آغاز می‌گردد. درد گذرا ولی بسیار شدیدی ایجاد می‌کند که همیشه یک‌طرفه، بدون احساس ضربان و مکان اصلی آن در چشم و اطراف آن است. حمله‌های این سردرد که بین 15 دقیقه تا 2 ساعت طول می‌کشند، ممکن است هر چند روز یک بار و در موارد شدید حتی تا چند بار در یک روز بروز نمایند. حملات مکرر درد ممکن است از چند هفته تا چند ماه ادامه یابد و پس از پایان هر دوره و تا بروز دوره‌ی بعدی (که گاه ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد اتفاق می‌افتد)، شخص فارغ از درد است. با احتقان و آبریزش همان طرف بینی، قرمزی، احتقان و اشک‌ریزش چشم و تورم و افتادگی پلک همراه است.

    از آن‌جایی که فشارهای عصبی در تمامی انواع سردردهای راجعه نقش مهمی ایفا می‌کنند، روش‌های کنترل تنش و مدیریتِ هیجان در مداوا و تسکین آن‌ها جایگاه ویژه‌ای دارند. شیوه‌های مختلفی برای درمان این سردردها به کار رفته‌اند که از آن میان استفاده از داروها، آموزش کنترل استرس، تن‌آرامی، بیوفیدبک و هیپنوتیزم مؤثرترین درمان‌ها به‌شمار می‌روند.

    هیپنوتیزم یکی از بهترین روش‌های موجود برای درمان انواع دردهای حاد و مزمن است. در سردردهای تنشی، هیپنوتیزم با ایجاد آرامش عمیق جسمی و روانی و رفع گرفتگی عضلات سر و گردن، موجب درمان قطعی می‌گردد. هم‌چنین با توجه به تشدید حملات سردردهای خوشه‌ای و میگرن در اثر استرس، آرامش عمیق ناشی از هیپنوتیزم باعث کاهش شدت و تعداد حملات این سردردها می‌شود. از سوی دیگر ثابت شده است که هیپنوتیزم به دلیل توانایی تأثیر مستقیم بر عضلات جدار عروق و اصلاح اشکالات عروقی موجود، می‌تواند موجب کنترل مناسب و حتی درمان کامل سردردهای عروقی گردد. امروزه تأثیر هیپنوتیزم بر فیزیولوژی بدن ثابت شده و به‌خوبی می‌دانیم به‌کمک تکنیک‌های هیپنوتیزمی می‌توانیم ضربان قلب، تعداد تنفس، قطر عروق، ترشح غدد، واکنش‌های جنسی، میزان انقباض عضلات، فعالیت دستگاه گوارش، واکنش‌های پوستی … و بسیاری پدیده‌های فیزیولوژیک دیگر را کنترل و تنظیم نماییم.

    شایان ذکر است که تکنیک‌های هیپنوتیزمیِ مؤثر در مداوای هر یک از انواع سردردهای راجعه به تناسب علت اصلی و عوامل تشدیدکننده، کاملاً متفاوت‌اند و یک هیپنوتراپیست مجرب قادر است بهترین و مؤثرترین روش درمانی را برای بیمار تعیین و اجرا نماید. از طرفی آموزش تکنیک قدرتمندِ خود- هیپنوتیزم، بیمار را به ابزاری منحصربه‌فرد برای کنترل تمامی دردها و هیجانات خویش مسلح می‌نماید. با استفاده از خود- هیپنوتیزم می‌توان در مواقع تنش‌های عصبی، آرامش لازم را دوباره به‌دست آورد، هیجانات را کنترل نمود و از ابتلا به خیل عظیم بیماری‌های مرتبط با استرس در امان ماند. به این ترتیب حتی سردردهایی که مدت‌ها است امان شما را بریده نیز قابل کنترل و درمان خواهند بود. همواره شاد و تندرست باشید.


    ویرایش توسط *P s y C h e* : 09-17-2013 در ساعت 10:33 PM

  7. بالا | پست 7

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    درمان لکنت زبان با هیپنوتیزم 1

    خرید کردن ایجاد ناراحتی بزرگی برای او می کرد زیرا تصور می نمود که هنگام خرید همه مردم میاستند و به او نگاه می کنند که او چگونه با زور وفشار کلمه ای را از دهان خارج می کند و........................




    این مطلب بر گرفته از کتاب روانشناسی کابوک ترجمه فصل 35 صحفه 183 تا 186 کتاب دکتر وان پلت stammering برای دوست عزیزی که در مورد لکنت زبان به ما ایمیل زده بودند


    دکتر، اقای الروتز بمن نوشت من خوشحال می شوم ،اگر شما بتوانید کاری برای این بیمار مبتلا به لکنت زبان انجام دهید جوان خوش قیافه ای است ولی همین ناراحتی در صحبت کردنش او را در زندگی عقب انداخته است،الکنت زبانش باعث شده از تر خوردهای اجتماعی بپرهیزد و از رفتن بکار وااشتغال اجتناب کند.وقتی که الروتز شروع به بیان داستان زندگیش کرد ، معلوم شد چقدر ناراحت است زیرا که خیلی به سختی می توانست صحبت کند. تلاش وتقلای زیادی می کرد که صحبت کند ولی به همان نسبت کلمات به سحتی از دهانش خارج می شد.

    به آقای آلروتز گفتم ، که با فشار صحبت نکند ، بلکه کلمات را آرام ، آهسته، ملایم، با کشش وآهنگدار بیان کند.عملا تمام کسانی که مبتلا به لکنت زبان هستند چنانچه ملایم با تانی و آرام صحبت کنند و حروف کلمات را قدری بکشند، می توانند بدون لکنت صحبت کنند.

    بطوری که بعدا خواهیم دید علت لکنت زبان مربوط به فشار و انقباض عضلات و اعصاب دستگاه تکلم است،چنانچه این کشش وفشار از بین برود الروتز می تواند براحتی صحبت کند.

    به شکلی که اضهار می داشت ، در سراسر زندگی اش دچار لکنت زبان بوده است، بهیچوجه نمی توانست حادثه ای را که باعث لکنت زبانش شده بیاد بیاورد . فقط خاطرات بسیار زیادی داشت از اینکه لکنت زبانش موجب بدبختی های بزرگی در زندگی اش شده است.

    در مدرسه وضعیتی بدی داشت،برخی اوزگاران اورامدل شوخی و خنده فرلرمی دادندو سایر شاگردان هر یک بنوبه خود موجب اذیت و آزلرش می شدند ، خواندن کتاب در کلاس عفریتی بود که جسم و جان او را در چنگال می گرفت.

    وقتی دوران تحصل را تمام کرد،بهترین روشی که بنطرش می رسید دوری از اجتناع و اجتناب از مردم بود .

    خرید کردن ایجاد ناراحتی بزرگی برای او می کرد زیرا تصور می نمود که هنگام خرید همه مردم میاستند و به او نگاه می کنند که او چگونه با زور وفشار کلمه ای را از دهان خارج می کند و........................

    عجیب این بود که هر وقت آقای الروتز تنها بود و می خواست با سگش صحبت مند اصلا دچار لکنت نمی شد و مثل اشخاص معمولی صحبت می کرد و بعلاوه بخوبی وبه تنهایی با خودش صحبت کند یا کتاب بخواند و از این موضوع مات ومتحییر مانده بود که چرا در تنهایی یا هنگام صحبت با سگش برای مدتی لکنتش بکلی رفع می شود ولی در اجتماع ودر حضور دیگران قادر به صحبت کردن نبود .

    بهر حال برای اقای الروتز تعریف شد ، که علت اینکه چرا در تنهائی با سگش میتواند صحبت کند، ولی در اجتماع نمی تواند صحبت کند، این است که مطمئن است که سگش نمی تواند از او عیب وایراد بگیرد بنابراین هنگام صحبت با سگش خود را نمی ترساند و واز ایراد هم نمی ترسید این موضوع ،وجود مردم عامل محرکی برای لکنت زبان او شده بود ، که پاسخ این باز تاب لکنت بود ، هنگام صحبت با مردم می ترسید که دچار اکنت شود . بدین ترتیب هر وقت می خواست با مردم با تلفن صحبت کند ،بطور خودکار و انعکاسی دچار اکنت می شد .

    نکته دیگر اینکه هر چه او بیشتر و سختتر بلاش می کرد ، وضع لکنتش بدتر می شد ولی هر وقت ملایمتر وبدون فشار عضلانی صحبت میکرد ،لکنت رفع می شد.

  8. بالا | پست 8

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    درمان لکنت زبان با هیپنوتیزم 2

    اولین جلسه هیپنوتیزم-در این جلسه به آقای آلروتز تلقین وتعلیم داده شد، که بجای کنترل و فشار اوردن به خود هنگام صحبت کردن عضلات خود را شل و وانهاده کند(شما هم می توانید با خود هیپنوتیزم این کار را انجام دهید که در جلسات گذشته خود هپنوتیزم را تشریح کردیم)




    به آقای آلروتز تعلیم داده شد که هنگام صحبت کردن با مردم اهمیتی برای انها قائل نیست . در حال حاضر او فقط از این می ترسید که هنگام صحبت کردن دچار اشتباه شود و مورد تمسخر قرار گیرد و این ترس علت و ریشه ای در کذشته داشت که چه عامل وعلتی باعث شده که آقای آلروتز صحبت کردن با مردم را خطرناک بداندبخصوص ترس از اینکه دچار اشتباه شود.

    آقای آلروتز در این خصوص چیزی نمی دانست و چیزی هم از دوران کودکی بیاد نمی آورد به او گفته شد در حال حاضر احتیاجی نیست که به حافظه خود فشاری بیاورد زیرا بعد از اولین جلسه هیپنوتیزم که توانست خود را رلکس و وانهاده نماید همه چیز را بیاد خواهد آورد.

    اولین جلسه هیپنوتیزم-در این جلسه به آقای آلروتز تلقین وتعلیم داده شد، که بجای کنترل و فشار اوردن به خود هنگام صحبت کردن عضلات خود را شل و وانهاده کند(شما هم می توانید با خود هیپنوتیزم این کار را انجام دهید که در جلسات گذشته خود هپنوتیزم را تشریح کردیم)

    دومین جلسه هیپنوتیزم- در این جلسه به او تلقین شد در خلال این هفته ، خاطراتی را که برای اولین بار باعث ترس او شده بیاد بیاورد.

    سومین جلسه هیپنوتیزم- وقتی او برای سومین جلسه آمد داستان زیر را بیاد آورده بود

    زمانی که من در دوران طفولیت به سن 4 یا 5 سالگی بودم ، در همسایگی ما بچه ای به همین سن یا بیشتر زندگی می کرد این پسر بچه دچار لکنت زبان بود و قیافه ای مضحکی داشت . روزی که صحبت کرد دچار لکنت شد و من هم به او خندیدم و طرز صحبت کردن اورا تقلید کردم پدرم ناگهان بر اشفت و فریاد زد اگه یکمرتبه دیگه اینجوری صحبت کنی زبانت را می سوزانم و برای اینکه من بیشتر بترسم دستم را گرفت و سیگارش را تا نزدیکی زبانم آورد و من هم به شدت ترسیدم و از ان روز به بعد هر روز که می خواستم در نزد پدرم صحبت کنم می ترسیدم که مبادا بد صحبت کنم وپدرم زبانم را بسوزاند.

    به این ترتیب می بینیم که بزودی فشار عضلانی زبان ودستگاه صوتی بیمار شروع می شود هر چند که این تهدید احمقانه اجرا نشد اما کودک همیشه از صحبت کردن نزد پدر می ترسد و از ان روز به بعد همیشه در حضور پدر ساکت و بی صدا می ماند و روز به روز تکلم کودک بدتر می شود و با هر کس که بر خورد می کرد مثل معلمش ودیگر کسان بیاد پدرش می افتاد و زبانش دچار لکنت می شد این وضع در مدرسه بتدریج بدتر شد تا اینکه بیمار متوجه شد که عیبی در صحبت کردنش وجود داردو تصور کرد که قطعا یک نوع بیماری در دستگاه تکلمش وجود دارد.

    جلسات بعدی هیپنوتیزم –در مابقی جلسات اینگونه به او تلقین شد. که او حالا دیگر ان کودک ترسو نیست دیگر کسی نمی خواهد زبان او را بسوزاند و اگر اشتباهی کرد کسی زبانش را نمی سوزاند ودر واقع کسی توجهی ندارد به اینکه او با لکنت صحبت می کند یانه . به او تلقین شد حالا دیگه از هیچ چیز نمی ترسی و هیچ اندوه ونگرانی نداری، در حال حاضر تو می توانی آرام و خوب صحبت کنی ، عضلات تکلمت شل هستند شما همانطور که باسگتان خوب صحبت می کنی با مردم هم می توانیدخوب صحبت کنید.

    همچنین به او تلقین شد که تصور کند با کمال اعتماد و اطمینان در حال صحبت کردن با مردم است بدون اینکه دچار لکنت شود.

    پس از چند مدت آقای الروتز کاملا خوب شد


    ویرایش توسط R e z a : 10-09-2013 در ساعت 01:35 AM

  9. بالا | پست 9

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Dec 2013
    شماره عضویت
    1410
    نوشته ها
    1,884
    تشکـر
    12
    تشکر شده 314 بار در 223 پست
    میزان امتیاز
    12

    هیپنوتیزم و بیماری ام اس

    متاسفانه اغلب افراد تصور می‌کنند ام‌اس به معنای ناتوانی کامل فرد است و تنها تصویری که از مبتلایان به ام‌اس در ذهن آنها نقش می‌بندد، فردی است که روی صندلی چرخدار نشسته و توانایی حرکت ندارد.





    بیماری ام.اس یکی از بیماری های غیرقابل درمان است که سالانه نزدیک به ۸۵ هزار نفر را در کشور انگلستان به خود دچار می کند. این بیماری به آرامی به سیستم اعصاب مرکزی حمله کرده و در نهایت قربانیان خود را ناتوان کرده و به روی ویلچر می نشاند.

    در این بیماری، به دلایل خاصی سیستم ایمنی بدن انسان سلول های سالم را هدف قرار داده و به آن ها آسیب می رساند.

    مطالعات قبلی در آزمایشگاه نشان داده بود که سلول های بنیادی می توانند به سلول های دیگری تبدیل پیدا کرده و از طریق جریان خونی به سمت مغز حرکت و توسط قسمت های آسیب دیده جذب شوند.

    در نهایت دانشمندان توانستند برای اولین بار و با استفاده از سلول های مغز استخوان خود بیمار، ام.اس را درمان کنند.

    در این روش، مغز استخوان از لگن ۶ بیماری مبتلا به ام.اس خارج شد. سپس محققان این مواد را از استخوان و چربی جدا کرده و سلول های بنیادی خالص را به بازوی بیماران تزریق کردند.

    در طول یک سال بعد از انجام این کار، بیماران ام.اسی به دقت توسط پزشکان تحت نظر قرار گرفتند تا تاثیر این روش درمانی را بررسی کنند.

    آزمایشات محققان نشان داد، این روش هیچ اثر جانبی جدی به همراه ندارد و بعد از مدتی این بیماری به حالت پایدار درآمده و حتی بخشی از عصب های آسیب دیده شروع به بهبود کردند.

    مغز استخوان شامل سلول های بنیادی است که قادرند جای گزین انواع مختلف بافت ها و اعضا در بدن انسان شوند. به همین دلیل دانشمندان به سختی در حال انجام تحقیقات روی این سلول ها هستند تا بتوانند درمان های برای انواع گوناگونی از بیماری ها خصوصا بیماری های سیستم عصبی مانند ام.اس پیدا کنند.

    ام‌اس انواع مختلفی دارد



    دکتر وحید دستجردی درباره انواع مختلف بیماری ام‌اس توضیح می‌دهد: بسیاری از افرادی که دچار این مشکل هستند، هیچ وقت با علامت خاصی روبه‌رو نمی‌شوند؛ به طوری که حتی تا زمان فوت، این بیماری بروز نمی‌کند و چه‌بسا افرادی که به دلایل دیگری مانند تصادف مورد بررسی پزشکی قرار می‌گیرند و در آن زمان بیماری ام‌اس آنها که هیچ علامتی نداشته است، تشخیص داده می‌شود. درصدی از بیماران نیز فقط یک بار دچار علائم بیماری می‌شوند و این مساله دیگر هیچ وقت تکرار نمی‌شود.

    وی با تاکید بر این که عمده بیماران مبتلا به ام‌اس، هر چند ماه یک بار با علامت جدیدی روبه‌رو می‌شوند، می‌گوید: اغلب بیماران چنین وضعیتی دارند که به این نوع ام‌اس عودکننده ـ بهبودیابنده می‌گوییم. البته در گروهی از این بیماران ممکن است بیماری به شکل پیش‌رونده تغییر کند یا این که برای تعداد کمی از افراد از ابتدا ممکن است ام‌اس به شکل پیش‌رونده وجود داشته باشد که در این حالت بیماری دائم بدتر می‌شود.

    درمان بیماری ام‌اس

    بدون تردید چگونگی درمان بیماری یکی از مهم‌ترین سوالاتی است که برای مبتلایان پیش می‌آید؛ این‌که بیماری به صورت کامل درمان می‌شود یا نه؟ علائم بهبود آن چیست؟ و…

    دکتر وحید دستجردی ضمن بیان این که درمان‌های ام‌اس به سه گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌شود، توضیح می‌دهد: دسته اول درمان‌ها هنگام حملات بیماری صورت می‌گیرد که در این دوران بیمار باید در بیمارستان بستری شود. دومین دسته، درمان‌های پیشگیری است؛ در این شرایط با توجه به وضعیت بیمار از داروهای متفاوتی استفاده می‌کنند که با کمک آنها تعداد حملات بعدی کمتر می‌شود.

    به گفته این پزشک متخصص، سومین گروه درمان‌ها، مربوط به علائم بیماری است و بیماران باید بدانند عوارض بیماری مانند خستگی بیش از حد، تکرر ادرار و سفتی اندام‌ها با دارو تا حد زیادی قابل درمان است.

    ام‌اس مانع زندگی عادی نمی‌شود

    متاسفانه اغلب افراد تصور می‌کنند ام‌اس به معنای ناتوانی کامل فرد است و تنها تصویری که از مبتلایان به ام‌اس در ذهن آنها نقش می‌بندد، فردی است که روی صندلی چرخدار نشسته و توانایی حرکت ندارد. در حالی که بسیاری از بیماران می‌توانند زندگی عادی خود را بدون هیچ مشکلی ادامه ‌‌دهند.

    این پزشک متخصص در این زمینه توضیح می‌دهد: مردم معمولا از بیماری افرادی که علائم خاصی ندارند، آگاه نیستند و شاید حتی ندانند یکی از همکاران یا دوستانشان به این بیماری مبتلاست، اما درصد کمی از بیماران که شرایط بدی دارند، همیشه مورد توجه قرار می‌گیرند و به همین دلیل مردم بیماری ام‌اس را با توجه به آن نشانه‌ها می‌شناسند.

    به گفته وی، مبتلایان به ام‌اس تا جایی که خیلی خسته نشوند، می‌توانند هر فعالیتی را که در توانشان هست، انجام دهند.

    این پزشک متخصص تاکید می‌کند: بیماران مبتلا به ام‌اس نیز می‌توانند مانند سایر افراد ازدواج کنند، باردار شوند و زایمان طبیعی داشته باشند، اما از نظر اخلاقی شخص موظف است بیماری‌اش را به همسرش اطلاع دهد.

    به گفته وی برای پیشگیری از بیماری تنها کاری که می‌توان انجام داد، اجتناب از مصرف دخانیات است؛ چون عواملی که باعث بروز بیماری می‌شود مانند ژنتیک، جنسیت، ناحیه جغرافیایی و ویروس‌هایی که در سال‌های قبل فرد به آنها مبتلا شده است، هیچ کدام قابل کنترل نیست.

    به گفته این پزشک متخصص، اختلالات خلقی مانند افسردگی نیز در این بیماران شایع است که بسادگی درمان می‌شود.

    آیا امکان درمان MS با هیپنوتیزم وجود دارد؟

    بیماری MS یکی از بیماریهای صعب العلاج سیستم عصبی است که در آن میلین سلولهای عصبی دچار مشکل می شود. این بیماری در سیر پیشرفت خود فراز و نشیبهای زیادی دارد و متاسفانه در حال حاضر درمان موفقی ندارد. هیپنوتیزم نیز نقشی در درمان MS نداشته و هیچ مرجع رسمی هیپنوتیزم درمانی را برای درمان MS توصیه ننموده است. آنچه باعث این اشتباه که هیپنوتیزم می تواند MS را درمان کند می شود آن است که در بیماریهائی چون MS ، امید به بهبودی می تواند احساس بهبودی ایجاد کند ولی متاسفانه باعث بهبودی نمی شود. لذا باید توجه داشت که هرگز درمان اصلی را زیر نظر یک متخصص اعصاب داخلی به امید چنین احساس زودگذری رها نکنیم. از طرفی ثابت شده است که اضطراب ها و استرس ها باعث شدت گرفتن سیر بیماری میشود و از آنجا که این اضطراب ها و استرس ها را میشود با موفقیت توسط هیپنوتیزم برطرف کرد لذا میشود همراه با درمان اصلی برای رفع این اضطراب ها و استرس ها از هیپنوتیزم استفاده کرد تا پیشرفت بیماری به تاخیر بیفتد.

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. اختلـــال اوتیــســم
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی کودک و نوجوان
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: 09-03-2013, 12:13 AM
  2. تفاوت اختلـالـات سایکوتیک و نوروتیک (روانپریش و روان نژند)
    توسط R e z a در انجمن بیماریهای اعصاب و روان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 08-22-2013, 05:03 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد