وابستگی کودک 2ساله

[ثنا کوچولو]

کودک 2سال ونیم من تک فرزند است ووقتی به منزل پدری من می رود دیگر تمایل به برگشتن به منزل خودمان را ندارد. ایا این رفتاردر این سن اشکالی ندارد؟ چه کار کنم؟

[پریماه.]

منم یه دختر خاله یک ساله و نیم دارم و تک فرزنده

وقتی یه جای شلوغ میره دور برش ادم بگیره باهاش بازی کنن
چون حوصلش سر نمیره. و بازی کردن دوس داره
وقتی برمیگرده خونه بد خلقی میکنه

به نظر من یه چیز طبیعی. به هرحال دوس نداره تنها باشه

[naghme]

کودک 2سال ونیم من تک فرزند است ووقتی به منزل پدری من می رود دیگر تمایل به برگشتن به منزل خودمان را ندارد. ایا این رفتاردر این سن اشکالی ندارد؟ چه کار کنم؟

شاید برای شما هم پیش آمده باشد شب به مهمانی بروید و کودکتان با اصرار، التماس و گریه بخواهد شب را در خانه قوم و خویش بماند. در چنین شرایطی معمولا چه می کنید؟
به زور کودکتان را به خانه می برید یا اجازه می دهید پیش مادربزرگ، عمه یا خاله بماند؟
گفت وگوی با دکتر غزال زاهد، فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بخوانید تا در چنین مواقعی تصمیم درستی بگیرید...

یکی از سوالات بیشتر مادران این است که اگر شب به مهمانی رفتیم و کودکمان اصرار داشت در خانه میزبان بماند به او چنین اجازه ای بدهیم یا نه؟
در هر خانواده ای قوانین تعریف شده ای وجود دارد و براساس این قوانین، خانواده ها می توانند تصمیم بگیرند. مناسب ترین کار این است که قانونی تعیین کنیم براین مبنا که شب، کودک باید کنار والدین خود بماند یعنی مهمانی می رویم و حالا که موقع برگشتن است میزبان باید با مادر و پدر هماهنگ باشد و به محض آنکه کودک می خواهد التماس کند که بماند همه هماهنگ «نه» بگویند تا کودک متوجه شود باید شب در خانه پیش مادر و پدرش باشد.
این قانون به خصوص برای کودکان کم سن باید رعایت شود زیرا آنها نیازهای خاصی دارند و ممکن است نیمه شب بلند شوند و مادر خود را بخواهند یا عادت خاصی داشته باشند که تنها والدین در جریان این عادت هستند. تسلیم شدن در این موارد بی معنی است ولی برای بچه هایی که سن بالاتری دارند والدین می توانند قوانین خاصی بگذارند. مثلا تو می توانی ماهی یکبار پیش مادربزرگ بمانی البته به این شرط که از قبل هماهنگی صورت گرفته باشد و این ما هستیم که می گوییم کی می توانی بمانی.
یعنی قرار نیست کودک زمان ماندن در خانه دیگران را به مادر و پدر دیکته کند. قوانین را باید برای کودک مشخص کرد.

چند بار ماندن کودک در خانه اقوام در طول ماه مجاز است؟
این مساله به شرایط خانه مادربزرگ یا سایر اقوام، حال و حوصله و سلامت آنها، مزاج کودک و ارتباط بین کودک و آنها بستگی دارد.

اگر با کودکی قول و قرار گذاشتیم که مثلا «اگر در خانه مادربزرگ ماندی نباید شب گریه کنی وگرنه دنبال تو نمی آییم» باید حتما سر عهدمان بمانیم؟
همانطور که اشاره کردم قانون تعریف کردن برای ماندن در خانه دیگران، تنها مختص کودکانی است که والدین می دانند نیمه شب نیاز خاصی ندارند و نمی ترسند و گریه نمی کنند اما اگر پدر و مادری احتمال می دهند، کودکشان نیازهایی دارد و شب بدون آنها در خانه اقوام نمی ماند، نباید اصلا از همان ابتدا به او چنین اجازه ای بدهند.

اشاره کردید به کودکان کم سن اصلا نباید این اجازه را داد. منظورتان از کودک کم سن چندساله است؟
کودک کم سن به کودک قبل از پیش دبستان گفته می شود که قدرت و شناخت درک کامل مسایل را ندارد.
کودکان بعد از پیش دبستان معمولا می توانند متوجه قوانین شوند و درک بهتری از مسایل دارند.

اگر به کودکمان به خصوص کودک کم سن وسال اجازه ماندن در خانه اقوام را بدهیم چه اتفاقی می افتد؟
بچه ها به طور طبیعی تا پایان ۳ سال روندی را طی می کنند به نام پدیده دلبستگی. در مدتی که این پدیده شکل می گیرد کودک نیاز دارد مراقب اصلی و اولیه یا همان مادر کنار او حضور داشته باشد و هر زمان احساس نیاز کرد، مادر او را در آغوش بگیرد و نیازهایش را برطرف کند تا آرام گیرد. در صورتی که این دوره به خوبی طی شود کودک بعد از ۳ سالگی از نظر روان شناختی آمادگی دارد از محیط خانه خارج شود و با همسالان خود در محیطی مثل مهد تعامل درستی داشته باشد اما اگر این روند به خوبی طی نشود و مادر قبل از ۳ سالگی کودک را به افراد مختلف بسپارد یا در مهد بگذارد، پدیده دلبستگی دچار مشکل می شود و کودک احساس ناامنی، ترس و اضطراب می کند و این ترس به قدری در آینده شدت می یابد که کودک از رفتن به مهد سر باز می زند و لحظه ای از مادر جدا نمی شود.
این کودکان حتی در دستشویی رفتن یا حمام کردن تنها نیز دچار مشکل می شوند و به عبارتی در چنین کودکانی علایم احساس عدم امنیت دیده می شود. البته این اتفاق باز هم بستگی به حالت مزاجی کودک دارد، یعنی ممکن است کودکی قبل از ۳ سالگی از بودن همیشگی با مادر محروم باشد اما اتفاق بدی هم برای او نیفتد. مسلم است که ما پیشاپیش در مورد حالت مزاجی کودکانمان خبر نداریم و در ضمن این حق هر کودکی است که در ۳ سال اول زندگی دوره دلبستگی را به خوبی به اتمام برساند.

اما گاهی برخی مادران به دلیل شاغل بودن، مسافرت های کاری یا بیماری به شخص دیگری نیاز دارند تا هرازگاهی از کودکشان مراقبت کند. این مادران چه می توانند بکنند؟
اگر مادری به دلایل مختلف مثل شاغل بودن غیرقابل اجتناب یا بیماری یا ... از ابتدای دوره شیرخوارگی نتواند به تنهایی از فرزندش مراقبت کند، بهتر است شخص دیگری که بعد از مادر جزو مراقبان اولیه کودک تلقی می شود و کودک به او عادت دارد و دلبسته است و آن شخص به خوبی می تواند از کودک مراقبت کند، این وظیفه را برعهده گیرد ولی کودک مدام به افراد مختلف سپرده نشود.
گاهی برخی مادرها خسته، افسرده یا تحریک پذیرند و به این علت کودک را از خود دور می کنند. در این شرایط سپردن کودک به دیگری مشکل را حل نمی کند بلکه مادر باید با درمان های دارویی یا حمایتی درمان شود. این مادر باید در خانه ساعت هایی از روز را از دیگران کمک بگیرد و به کودکش برسد. به عبارتی باید شرایط بررسی شود و تا جای ممکن کودک حداقل تا پایان ۳ سالگی نزدیک به مادر بماند.

اگر با کودکمان به مهمانی رفتیم و او در انتهای شب بهانه گرفت تا وسیله ای را از خانه اقوام بردارد، با او چه رفتاری داشته باشیم؟
معمولا نباید اجازه دهیم، کودک وسیله ای را از منزل کسی خارج کند. مادر و پدربزرگ یا اقوام از روی محبتی که دارند ممکن است چیزی نگویند و در رودربایستی بمانند اما باید از قبل قوانین مهمانی رفتن را به او آموخت. مثلا به کودکتان بگویید «به مهمانی می رویم ولی حق نداری چیزی برداری». باید این توضیحات، قاطعانه به کودک داده شود. اگر کودک سن کمتری دارد و متوجه توضیحات نمی شود در این شرایط باید وسیله را از او گرفت و توجه اش را به چیز دیگری منعطف کرد. باید به بزرگ ترها هم توضیح داد که والدین قصد دارند در این رابطه کودک را تربیت کنند. متاسفانه اگر سخت گیری نکنیم و کودک یاد بگیرد از خانه مادربزرگ وسیله ای بیاورد در جاهای دیگر هم این کار را می کند.

در مورد خوراکی چطور؟
در مورد خوراکی مساله متفاوت است. اقوام باید هماهنگ باشند و مثلا مادر و پدربزرگ پیش قدم شده و به کودک بگویند می خواستم این خوراکی را به تو بدهم تا امشب ببری.
نباید اجازه داد کودک با زور و گریه خوراکی را با خود ببرد.

به طورکلی بردن کودک به مهمانی های شبانه و خانه اقوام درست است؟
در مورد مهمانی های شبانه باید گفت، خیلی توصیه نمی کنیم اگر خانواده ای عادت به مهمانی های شبانه دارد مرتب کودک خود را همراه ببرد. کودک را باید سرشب به خوابیدن عادت داد. بهتر است والدین تا زمانی که فرزندشان کوچک است تعداد مهمانی های شبانه را کم کنند و خواب کودک را در اولویت قرار دهند اما اگر مهمانی ها ضروری است و مادر می داند تا پاسی از شب طول می کشد باید برنامه ریزی کند تا بزرگ تری که از نظر عاطفی کاملا وابسته به کودک است، شب کنار کودک بماند و مادر و پدر بعد از خواباندن کودک او را تحویل یک بزرگ تر دهند. بردن بچه ها به مهمانی ها اصلا توصیه نمی شود، چون کودکی که خوابش به هم ریخته عصبی و تحریک پذیر است و مادر را خسته می کند.

منبع: روزنامه سلامت

[farokh]

کودک 2سال ونیم من تک فرزند است ووقتی به منزل پدری من می رود دیگر تمایل به برگشتن به منزل خودمان را ندارد. ایا این رفتاردر این سن اشکالی ندارد؟ چه کار کنم؟

تا وقتی که در محیط خانه پدری شما همه جوره از پس خواسته هاش برمیان

دلیلی نداره که این محل امن رو رها کنه و با شما برگرده ...

دردسرهای همیشگی همه والدین است؛ چون همه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها فکر می‌کنند که بچه‌هایشان، با روش‌های تربیتی که در پیش گرفته‌اند...

حتما نوه‌های عزیزتر از جان‌شان را می‌کُشند. این وسط، نوه‌ها، از موقعیت پیش آمده نهایت سوءاستفاده! را می‌کنند و حسابی، پنبه پدر و مادر را پیش پدربزرگ و مادربزرگ می‌زنند...


تنها راه والدین برای بهتر کردن اوضاع، نه درست کردن آن، حرف زدن است؛ آن هم با احترام، اما قاطعانه...