نمایش نتایج: از 1 به 3 از 3

موضوع: تبعیض بین فرزندان

1692
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    May 2015
    شماره عضویت
    15678
    نوشته ها
    1
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    تبعیض بین فرزندان

    به نام خدا
    با این متنی که می نویسم اصلا قصد توهین یا بدگویی از پدر ومادرم رو ندارم. اما واقعیت اینه که اونا رفتارهای عجیبی با من دارن، در مقابل دیگران جوری وانمود می کنند که انگار همه بچه هاشون رو به یه اندازه دوست دارن و کم و کاستی نمی ذارن و از طرف دیگه تو زندگی واقعی همه توجه و محبتشون معطوف به پسراشونه و انگار که برحسب وظیفه یه سری نیازهای دختراشون رو برطرف می کنن.ما دوتا دختر و دوتا پسر هستیم، بچه اول و آخر پسر و دوتا بچه وسط دختر، من فرزند سوم خانواه میشم. از بچگی پدرم همیشه می گفت که اگه بچه دومش هم پسر میشد دیگه بچه دار نمی شدن اما چون یه پسر کم بود همینطور بچه آوردن تا بشه دوتا پسر.
    البته الان که من بیست و هفت ساله شدم و خداروشکر شغل مناسبی رو پیدا کردم کمتر احساس نیاز مادی بهشون می کنم و کمتر با نه گفتناشون مواجه می شم اما هر چقدر جلوتر می رم بیشتر از قبل به محبت و توجهشون نیاز پیدا می کنم و اونا هم همینطور سردتر از قبل با من برخورد می کنن.
    همیشه وقتی مهمانی یا خریدی باشه من موظفم که یه سری کارهارو انجام بدم اما وقتی پای کار در میون میاد فقط از زحمات و خوبی های پسراشون تعریف می کنن و از اینکه من بچه خرج برداری بودم صحبت می کنن و از معصومیت و مظلومیت پسرهاشون، در صورتی که کمتراز همه بچه هاشون کلاس کنکور، خرید لباس، و چیزهای متفرقه دردسرهای کودکی داشتم و از همه هم درس خون تر بودم اما چون رشته تحصیلیم گرافیک بوده و در هنرستان درس می خوندم هیچ وقت منو جدی نگرفتن. اما من به زوره دعوا و خودزنی تونستم رضایتشونو برای رفتن به دانشگاه به دست بیارم در صورتی که پسرا از همون بچگی از زیره درس در رو بودن و به هزار زوره معلم های خصوصی و پول دادن به مدرسه دیپلم هاشونو گرفتن و بعد از 8 سال مشروطیت از دانشگاه آزاد، مدرک معادل فوق دیپلم گرفتن.
    راستی من به رشته ام و کارم خیلی علاقه دارم و بیشتر ترم های تحصیلیم رو ممتاز شدم و توی چند جشنواره و نمایشگاه شرکت داشتم و جایزه گرفتم. زمانی که لیسانسمو گرفتم و می خواستم برای فوق امتحان بدم مادرم به من گفت که دیگه نمی تونن خرج تحصیل منو بدن و می خوان برای برادرهام خونه بخرن که وقتی ازدواج کردن خونه داشته باشن و به اسم عروساشون خونه بزنن، اونا حتی پول توجیبی منو هم قطع کردن و منم برای اینکه بتونم نیازهای اولیه امو برطرف کنم از همون اواسط ترم های دانشگاه مشغول به کار شدم و خداروشکر الان راضی ام و امید به پیدا کردن شغل بهتری هم دارم. الان برادر بزرگترم ازدواج کرده و هنوز از طرف خانوادمون تامین میشه.
    جدای از اینا خیلی احساس تنهایی و دلتنگی می کنم، از یه طرف شدیدا پدر و مادرمو دوست دارم و از طرف دیگه وقتی بی مهری و بی توجهیشونو می بینم ازشون متنفر میشم. الان احساس می کنم دارم افسرده تر می شم.
    نمی دونم چیکار باید بکنم که از این حال واوضاع دربیام.
    از یه طرف دارم هر روز از اهداف زندگیم فاصله می گیرم و از طرف دیگه از خانوادم دارم دورتر میشم.
    خیلی دارم تلاش می کنم نسبت به خانواده و زندگی بی تفاوت باشم و مسیرم و هدفم رو پیش بگیرم اما وسطای راه همش کم میارم.
    من مادر پدرمو خیلی دوست دارم و نیاز به محبتشون دارم اما اونا دختراشونو دوست ندارن.

  2. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Mar 2015
    شماره عضویت
    13907
    نوشته ها
    73
    تشکـر
    149
    تشکر شده 49 بار در 29 پست
    میزان امتیاز
    10

    پاسخ : من پدر ومادرم رو دوست دارم اما اونا بین فرزندانشون تبعیض میشن

    من میگم دختر بودن خوب نیست اذیت میشیم باس تغییر جنسیت داد میگین چرا میریزین رو سرماساتید بفرمایین دیدین؟بیشتر؟

  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    May 2014
    شماره عضویت
    3710
    نوشته ها
    9,699
    تشکـر
    4,204
    تشکر شده 10,202 بار در 5,111 پست
    میزان امتیاز
    21

    پاسخ : تبعیض بین فرزندان

    خداوند در آيه ۸ سوره مبارکه مائده مي فرمايد: «عدالت داشته باشيد که به پرهيزکاري نزديک تر است و از معصيت خدا بپرهيزيد که از آن چه انجام مي دهيد باخبر است». براساس اين آيه شريفه، عدالت شرط اساسي براي هر برخورد و قضاوتي است و موجب مي شود حقوق افراد محفوظ بماند. طبيعي است که اين نکته در مورد روابط بين اعضاي خانواده اهميت بيشتري پيدا مي کند. چرا که فرزندان در خانواده عدالت و رفتار درست را از پدر و مادر و بزر گ ترهاي خود مي آموزند.بدين ترتيب مي توان ادعا کرد که عدالت در برخورد با فرزندان يکي از اصول اساسي تربيت است که در موارد گوناگون بايد از سوي والدين و بزرگ ترهاي خانواده رعايت شود تا جلوي آسيب ها و تهديدهاي احتمالي گرفته شود.
    طبق روايتي که در کتاب «مکارم الاخلاق» آمده است پيامبر گرامي اسلام(ص) فرموده اند: «بين فرزندانتان با عدالت رفتار کنيد همان طور که دوست داريد آن ها با شما به عدالت رفتار کنند».


    عدالت رفتار يک شکل نيست
    اشتباه نکنيد! رفتار عادلانه با فرزندان به اين معني نيست که همه آن ها را يک جور ببينيد و هيچ فرقي ميانشان قائل نباشيد. در واقع عدالت داشتن ميان آن ها به اين مفهوم نيست که پدر و مادر از نظر تامين نيازهاي مادي و شيوه اظهار محبت و علاقه نسبت به فرزندان خود به يک صورت رفتار کنند و به عنوان مثال تمام لوازم مورد نيازي را که براي پسر نوجوان خود فراهم کرده اند در اختيار کودک پنج، شش ساله هم قرار دهند.
    به هر حال واضح است که نيازهاي هر انسان در سنين مختلف با هم فرق دارد و نبايد نيازهاي مادي و عاطفي دوران کودکي و نوجواني را يک جور ديد و آن ها را مانند هم تامين کرد. کودک نيازهاي عاطفي پررنگ تري دارد و شيوه پاسخ دادن به آن ها بايد به گونه اي باشد که از افراط و تفريط خودداري شود اما نوجوان بيشتر از هر چيز ديگري مي خواهد از طرف خانواده و بزرگ ترها به عنوان يک شخص صاحب نظر و محترم شناخته شود.


    تاکيد پيامبر اکرم(ص) بر رعايت عدالت بين فرزندان
    روايت ها نشان مي دهد که دقت پيامبر(ص) در برخورد با کودکان و رعايت عدالت بين فرزندان تا اندازه اي بود که وقتي شخصي همراه با فرزندانش خدمت آن حضرت رسيد، حضرت به رفتارهاي او با فرزندانش توجه داشتند و نکاتي را تذکر مي دادند.

    در کتاب «وسائل الشيعه» روايتي با اين مضمون آمده است: «مردي در حضور پيامبر(ص) يکي از فرزندانش را در آغوش گرفت و او را بوسيد اما به فرزند ديگرش توجهي نکرد.پيامبر به او تذکر داد و فرمود: « چرا بين فرزندانت با عدالت رفتار نمي کني؟!» اگر پدر يا مادري در ميان فرزندان خود جانب عدالت و مساوات را رعايت نکند و با اين کار باعث شود که حق يکي به نفع ديگري پايمال شود و از بين برود يا احساس حقارت يا خود کم بيني در فرزند ايجاد شود، چنين رفتاري گناه است و پدر و مادر به دليل چنين برخوردي مسئولند.


    احساساتتان را کنترل کنيد
    امکان دارد پدر يا مادري يکي از فرزندان خود را به دليل داشتن مزيت هايي از جمله مهرباني و دلسوزي نسبت به والدين يا فضيلت هاي ديگر، بيشتر از بقيه فرزندان دوست داشته باشد. در اين خصوص بايد توجه داشت که ابراز احساسات و اظهار علاقه در ميان فرزندان و به خصوص کودکان و نوجوانان به گونه اي نباشد که روحيه حساس آن ها را تحريک کند چون کودکي و نوجواني دوران حساس و مهمي است و هر نوع احساس تفاوت داشتن با فرزند ديگر سلامت روحي کودک يا نوجوان را تهديد مي کند . البته در مواردي که يکي از فرزندان داراي ويژگي هايي است که او را بر ديگران ممتاز مي کند، بيان آن خصلت و اظهار آن در برابر بقيه فرزندان مي تواند آن ها را متوجه کند که دليل توجه والدين نسبت به او چيست.
    نقل شده است امام کاظم(ع) در مواردي امام رضا(ع) را بر فرزندان ديگرشان ترجيح مي دادند و ايشان را الگويي براي آن ها معرفي مي کردند. البته در تمامي اين موارد دليل برتري آن حضرت را مشخص مي کردند و مي فرمودند: «برادرتان دانشمند آل محمد است. درباره دين خود از او بپرسيد و هرچه مي گويد به خاطر بسپاريد.»


    دختر و پسر فرقي ندارد
    دکتر عليرضا ناصري، روان شناس نيز در گفت وگو با جام جم آنلاين در اين باره مي گويد: ميان دختر و پسر از نظر خلقت تفاوت هاي بسياري وجود دارد، اما اين دليل باعث نمي شود بين آن ها تبعيض گذاشت.در خانواده هايي که ميان دختر و پسر فرق مي گذارند، نسبت به توانايي هاي متفاوت اين دو جنس آگاهي کمي وجود دارد. در حالي که در هر زمينه اي که پسر برتر باشد دختر نيز توانايي هايي دارد که اين جاي خالي را پر مي کند.اگر شناخت والدين نسبت به توانايي هاي دو جنس کامل باشد در هيچ خانواده اي ديگر شاهد تبعيض نخواهيم بود.


    عصاي دست دوران پيري
    در برخي خانواده هاي سنتي يکي از مهم ترين علل پسر دوستي حفظ نام خانوادگي است. به عقيده آنان فرزند پسر است که نام خانوادگي را زنده نگه مي دارد و نسلشان را ادامه مي دهد.در مقابل در برخي از خانواده ها نيز دختران نور چشمي والدين به حساب مي آيند، اين در حالي است که صرف جنسيت نيست که عصاي دست دوران پيري والدين را مشخص مي کند. چه بسيار پسران و چه بسيار دختراني که در هنگام کهنسالي والدين، محبت و حمايت خود را از آنان دريغ کرده اند.


    حسادت، نتيجه بزرگ تبعيض
    از مهم ترين واکنش هايي که فرزند مورد تبعيض واقع شده از خود نشان مي دهد، حسادت نسبت به ديگر فرزندان است. در اين گونه مواقع حس انتقام جويي در فرزند شعله ور مي شود و حتي ممکن است خواهر و برادر در دوران بزرگسالي نيز رابطه خوبي با يکديگر نداشته باشند.
    کودکان مورد تبعيض، واکنش هاي متفاوتي از خود نشان مي دهند، تهديد کردن و آزار دادن يا در پيش گرفتن رفتارهاي تهاجمي به صورت پنهاني، خود را به شکل پسرها يا دخترها درآوردن، انواع ناسازگاري و آزار پدر و مادر از اين گونه رفتارها محسوب مي شود.
    ناصري در اين باره معتقد است: گاه پرخاشگري به صورت فعال ديده مي شود، مانند دعوا کردن با ديگران، اما در برخي مواقع اين پرخاشگري به صورت غيرفعال بروز مي کند. به عنوان مثال، فرد در ظاهر، انسان عصبي و بداخلاقي نيست، اما ممکن است در رفتارش با ديگران تاثير بگذارد و اطرافيانش را به شکل ديگري آزار دهد؛ مثلا فرد بدقولي شود.


    اعتراف بيش از ۳۰ درصد مادران به داشتن فرزندان نورچشمي
    يافته هاي يک پژوهش نشان داد: بيش از ۳۰ درصد مادران يکي از فرزندان خود را بيشتر دوست دارند.به گزارش ايسنا، براساس يافته هاي اين پژوهش که در سايت parentdish روي ۲۲۱۲ تن از والدين انجام شده است، ۳۴ درصد از مادران و ۲۸ درصد از پدران اذعان کرده اند که يکي از فرزندان خود را بيشتر از بقيه دوست دارند.
    امضای ایشان

    خـــــدانـگهــــــدار


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. کمکم کنید ،گیج شدم، بچه ی طلاق بودن عیبه ؟
    توسط سلماء در انجمن عوامل استرس زای شدید
    پاسخ: 11
    آخرين نوشته: 06-27-2014, 07:05 PM
  2. سرماخوردگی کودکان در ایام عید
    توسط Artin در انجمن سایر
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 03-18-2014, 08:11 PM
  3. شب عیدی خوش با همسرتان داشته باشید!
    توسط Artin در انجمن دوست داشتن همسر
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 03-16-2014, 10:59 PM
  4. معیارهای یک منزل مناسب برای سالمندان
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی میانسالی و سالمندان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 09-12-2013, 02:53 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد