عذاب وجدان در مورد فرزند

[vm1389]

سلام من یه پسره 8 ساله دارم که مثل بقیه ی مادرا بچمو خیلی دوست دارم ولی یه کارایی میکنه که مجبور میشم همش باهاش بداخلاقی کنم و دعواش کنم فقط هم منو داره پدرش فوت کرده و من دوباره ازدواج کردم همسرم مرد خوبیه و ارتباط خوبی باهم دارن ولی خب این یه حقیقته که همسرم اونقدر که دختر خودشو دوست داره پسرمو دوست نداره و سر هر چیز کوچیکی دعواش میکنه البته از حق نگذریم یه موقعهایی هم خیلی بهش توجه میکنه و براش وقت میذاره ولی من همش فکر میکنم پسرم کمبود محبت داره چون منم باهاش خیلی بدرفتاری میکنم و یک سالی هم میشه که صاحب یه دختر شدم پسرم خواهرشو خیلی خیلی دوست داره و از دوست داشتن زیاد باعث میشه زیاد بوسش کنه و ما دعواش کنیم نمیدونم باهاش چه جوری رفتار کنم همش فکر میکنم با ازدواجم بهش ظلم کردم و منو از دست داده

[e.v]

سلام
معمولاً بچه اول تو کانون محبت خانواده قرار داره و وقتی میبینه که با به دنیا اومدن فرزند جدید دیگه مثل قبل تو کانون توجه قرار نداره کمی سر خورده میشه و این طبیعیه.
البته این خیلی خوبه که پسرتون دخترتون رو دوست داره .
سعی کنید همیشه بذر مفید بودن و با ارزش بودن رو تو ذهن بچه هاتون بخصوص پسرتون بکارید. مادر برای فرزند منشا عزت نفس و پدر منشا اعتماد بنفسه که البته اهمیت عزت نفس بیشتره.
اگه پسرتون کار زشتی انجام میده سعی کنید با گفتن دلیل پسرتون رو متقاعد کنید تا براش قابل درک باشه. اگه تنبیه بدون دلیل باشه کودک فکر می کنه که کلاً دوست داشتنی نیست.

[vm1389]

مرسی که وقت گذاشتین و جوابمو دادین ولی یا من منظورمو نتونستم منتقل کنم یا شما درست متوجه نشدید پسر من فرزند اول نیست شوهرم یه دختر 12 ساله داره که تو خونمون اون کانون توجه چون همه دلشون به حال اون میسوزه چون مامانشو کم میبینه چون بابا و مامانش از هم جدا شدن ولی پسر بیچاره ی من نه بابا داره نه اینکه من بهش توجه میکنم دلم به حال پسرم میسوزه وقتی حامله بودم بیماریه پدرشو فهمیدیم و تا وقتی که یک سال و دو ماهش بود فقط همه ی توجهم به باباش بود وقتی هم که فوت کرد مجبور شدم برم سرکار و باز پسر بیچاره ی من محبتی ازم ندید بعد هم که ازدواج کردم و به خاطر دختر شوهرم که غصه نخوره که مامانش نیست باز بهش کم توجه بودم الان که بزرگ شده خیلی اذیتم میکنه و میدونم مقصر خودم بودم و به خاطر همین عذاب وجدان دارم و به خودم میگم کاش ازدواج نمیکردم حالا نمیدونم چیکار کنم دلم به حالش میسوزه

[fateme.68]

سلام
محبت کردن نعمتی هست هرچی خرجش کنی نه تنها کم نمیشه بلکه بیشترهم میشه
چرافک میکنید برای اینکه به دخترهمسرتان محبت کنید باید به پسرتون بی توجه باشید
این چه قانونی هست ک دارین اجراش میکنید
مشکل شما فقط این هست ک دارین بین بچه هاتون فرق میزارین دختربزرگه همسرتان را دختر خودتان بدانید نه اینکه محبت افراطی ازروی ترحم داشته باشین کارهای خوبی ک کرد مثه ی مادر تشویقش کنید و کارهای بدش راهم مثه ی مادرماخذه کنید و همین طور نسبت به پسرتون اینطور باشید
سه تافرزندشما هیچکدوم باهم فرق ندارن هروقت به این واقعیت رسیدین میتونید مادرخوبی باشین
نه دختربزرگتون به ترحم احتیاج داره نه پسرتون به نادیده گرفته شدن و ازخودگذشتگی کردن بخاطره شما مستحق هست همه را به ی چشم ببینید به چشم فرزندتان و گذشته را فراموش کنید

[vm1389]

من همه ی اینا رو میدونم به دختر همسرم هم اصلا ترحم نمیکنم دیگرون مثل مادربزرگ و پدرش فکر میکنن که باید بیش از اندازه بهش محبت کنن متاسفانه مشکلی که من دارم اینه که چون از بچگی برای بچم کم گذاشتم و به خاطر مشکلات اونجور که همه ی مادرا به بچه هاشون محبت میکنن نکردم الان موندم که چیکار کنم من پسرمو خیلی دوست دارم دلم میخواد یه آدم مفید خوب تو جامعه باشه ولی میترسم اونجور که همیشه دلم میخواسته بار نیاد و خودمو مقصر میدونم من تو این چند سال همه ی تلاشمو کردم که بین بچه هام فرق نذارم ولی الان یه حس خیلی بدی دارم فکر میکنم برای دختر شوهرم مادر بودمو برای بچه ی خودم زن بابا بچم به غیر از من هیچ پناهی نداره فکر میکنم الان که دتر کوچیکم اومده پسرم بیشتر تنها شده یه موقعهایی شوهرم به خاطر دخترم دعواش میکنه و من فقط میتونم غصه بخورم یه موقعهایی به سرم میزنه به خاطر پسرم جا شم ولی دختر کوچولومو چیکار کنم

[fateme.68]

جداشدن دوباره شما ضربه دیگری به پسرتون هست اگه تو گذشته حواستون بهش نبوده آینده راجبران کنید
باهاش مثه ی دوست بامحبت حرف بزنید و به همراش به پیاده روی برین و بهش عزت نفس و حس مردونه بدین بهش توجه کنید وگذشته راجبران کنید
اگه خیلی به بچه کوچیکتون توجه ومحبت میکنه با محبت بهش بگین ک بچه نوزاد اذیت میشه و اگه دوسش داری مواظبش باش مثلا شیشه شیر بچه را بدین ک اون به بچه بده یا گاخی بدین اون بچه را بخوابونه نه اینکه بابرخوردتون اونو از خواهرش بیزارکنید
بارفتار درست شما شوهرتون هم یادمیگیره چطور برخوردکنه

[e.v]

مگه چیزی از صحبت و یا رفتار های پسرتون مبنی بر اینکه کمبود محبت داره دیدید یا اینکه صرفاً احساس شماست؟
فکر نکنم اینطور باشه که پسرتون داره اذیت میشه توسط شوهرتون!

می دونی آدم نمیتونه طوری زندگی کنه بعداً حسرت بعضی از کارهای نکرده رو نداشته باشه، شما باید ازدواج می کردید و سر کار می رفتید، خب این بین بعضی چیز ها قربانی میشن، البته خداروشکر که شما فرصت دارید برای جبران. کافیه فقط مهر مادریتون رو مثل همیشه نثارش کنید مطمئن باشید کافیه اما اینطوری نباشه که بخواید برای جبران به پسرتون باج بدید، نه محبت بیش از اندازه و نه برعکسش!

[vm1389]

از همتون وتقعا ممنونم انشاا... بتونم گذشته رو براش جبران کنم و مادر خوبی برای بچم باشم