خلق متغیر

[saeedirani]

سلام...نمیدونم مشکل در سیستم باورها و اعتقاداتمه یا در هر چیز دیگه...اما احساسات متضادی رو تجربه میکنم که شانس تجربه ی یک زندگی عادی رو برای من کم کرده...جالبه بدونین روز هست 4ساعت کوه نوردی میکنم انگار فقط دو دقیقه پیاده روی کردم...روز هست نمیتونم ده دقیقه راه برم...ذهنم هر لحظه یه راه حل بهم میده...که اینم علایم وسواس فکریه...خلاصه اگه بخوام دلمو به علم خوش کنم باید غزل خداحافظیو بخونم چون هیچ راهی بهم نشون نمیده...این وسط نه دین حالمو میفهمه نه علم...! میخوام بزنم تو خط عرفان یا اصلا برم به عضویت گروهکی چیزی درام...ناامید نیستم ولی علم زده شدم...کلا زندگیم شده یه کلاف سردرگم که اصلا نمیتونم خودمو توش پیدا کنم...عجیب وضعیتی است...واقعا من چیکار کنم...

[yalda_arezou]

راستش سوال اصلی شما مشخص نیست که بشه بهش پاسخ داد
میشه بیشتر توضیح بدید که آیا اینکه میگید: "اگه بخوام دلمو به علم خوش کنم باید غزل خداحافظیو بخونم چون هیچ راهی بهم نشون نمیده" منظورتون اینه که از نظر علم پزشکی به شما جواب رد دادن؟ یعنی بیماری صعب العلاجی دارین؟
این موضوعی که بعضی روزها حتی نمیتونید 10 دقیقه راه برید به این مشکل یا بیماری جسمیتون برمیگرده؟ یا صرفا روحیه؟

[saeedirani]

راستش سوال اصلی شما مشخص نیست که بشه بهش پاسخ داد
میشه بیشتر توضیح بدید که آیا اینکه میگید: "اگه بخوام دلمو به علم خوش کنم باید غزل خداحافظیو بخونم چون هیچ راهی بهم نشون نمیده" منظورتون اینه که از نظر علم پزشکی به شما جواب رد دادن؟ یعنی بیماری صعب العلاجی دارین؟
این موضوعی که بعضی روزها حتی نمیتونید 10 دقیقه راه برید به این مشکل یا بیماری جسمیتون برمیگرده؟ یا صرفا روحیه؟

راستش پریشونم...علاوه بر تلاش خودم اینم حرکت خوبی دیدم که افکارمو به دیگران انتقال بدم ظاهرا زیاد موفق نبودم...مثل کسی شدم که حس میکنم نه راه پس داره نه راه پیش

[yalda_arezou]

اوکی متوجه شدم.
به هر کدوم از سوالای زیر که می تونی جواب بده:
1- از چی پریشونی؟
2- این پریشونی جسمیه یا روحی؟
3- چند وقته که پریشونی؟
4- آیا خودت میتونی یه حدس هایی در مورد علت پریشونیت بزنی؟ یا بگی از فلان موقع اینطوری شدم؟
5- اغلب چه کار یا فکری پریشونیتو بیشتر می کنه؟
6- آیا دارو یا ماده ی خاصی مصرف می کنی؟

به هر چنتاش که تونستی جواب بده.

[saeedirani]

اوکی متوجه شدم.
به هر کدوم از سوالای زیر که می تونی جواب بده:
1- از چی پریشونی؟
2- این پریشونی جسمیه یا روحی؟
3- چند وقته که پریشونی؟
4- آیا خودت میتونی یه حدس هایی در مورد علت پریشونیت بزنی؟ یا بگی از فلان موقع اینطوری شدم؟
5- اغلب چه کار یا فکری پریشونیتو بیشتر می کنه؟
6- آیا دارو یا ماده ی خاصی مصرف می کنی؟

به هر چنتاش که تونستی جواب بده.

عادت دارم به تنهایی و کم تحرک بودن و فکر کنم مشکلم همین باشه...مدتیه قرص دو قطبی مصرف میکنم...خیلی حساسم...اصلا تحمل یه ذره حرف کوچیک رو ندارم...انگار تو بیست سالگی پیر شدم...البته الان حالم بهتره...ولی هنوز اونجور که باید خودمو جمع نکردم

[farokh]

سلام...نمیدونم مشکل در سیستم باورها و اعتقاداتمه یا در هر چیز دیگه...اما احساسات متضادی رو تجربه میکنم که شانس تجربه ی یک زندگی عادی رو برای من کم کرده...جالبه بدونین روز هست 4ساعت کوه نوردی میکنم انگار فقط دو دقیقه پیاده روی کردم...روز هست نمیتونم ده دقیقه راه برم...ذهنم هر لحظه یه راه حل بهم میده...که اینم علایم وسواس فکریه...خلاصه اگه بخوام دلمو به علم خوش کنم باید غزل خداحافظیو بخونم چون هیچ راهی بهم نشون نمیده...این وسط نه دین حالمو میفهمه نه علم...! میخوام بزنم تو خط عرفان یا اصلا برم به عضویت گروهکی چیزی درام...ناامید نیستم ولی علم زده شدم...کلا زندگیم شده یه کلاف سردرگم که اصلا نمیتونم خودمو توش پیدا کنم...عجیب وضعیتی است...واقعا من چیکار کنم...

دوست عزیز نداشتن هدفی مشخص در زندگی باعث این همه سردرگمی میشه ...

وقتی نمیدونید چی از این دنیا میخوایت و فردا قراره چیکار کنید ؟ همه این مسایل شمارو از زندگی دور و بی انگیزه میکنه


همه ما گاهي غمگيني، دلمردگي و كسالت روحي را در زندگي تجربه مي‏كنيم و شايد يكي از رموز نهفته در نظام آفرينش، براي بهره‏مندي و لذّت بردن بيشتر از لحظات زندگي، همين تجربه‏هاي ناخوشايند و كسالت‏هاي روحي باشد.


بيماري، امري ناخوشايند براي تمام انسان‏هاست؛ امّا براي پي‏بردن به ارزش سلامتي و استفاده لذت‌بخش از تندرستي و قدرداني و سپاس‌گزاري از آفريننده همه زيبايي‏ها، تذكر بسيار مهمي براي انسان است و به عبارت ديگر، براي پي‏بردن به ارزش هر نعمتي، ابتلا به فقدان آن، بهترين هشدار و مناسب‏ترين وسيله براي بيداري انسان و استفاده بهينه از نعمت‏هاي الهي است. بنابراين، بيماري و كسالت نيز يك نعمت است و اگر نگاه ما به زندگي و حوادث آن اين‏گونه باشد، به طور كلي، همه چيز عوض خواهد شد و فشارهاي روحي و افسردگي‏ها، تبديل به نشاط و شادابي مي‏شوند.
همه ما گاهي غمگيني، دل‌مردگي و كسالت روحي را در زندگي تجربه مي‏كنيم و شايد يكي از رموز نهفته در نظام آفرينش، براي بهره‏مندي و لذّت بردن بيشتر از لحظات زندگي، همين تجربه‏هاي ناخوشايند و كسالت‏هاي روحي باشد


مشكل اساسي و محور همه پريشاني‏هايي كه بر زندگي شما سايه‏ افكنده است و همه چيز را تيره و تار و سياه مي‏بينيد، نگرش منفي به زندگي، محيط اطراف و مهم‌تر از همه، نسبت به «خود» است. شما همواره روح و روان خود را آماج تيرهاي سهمگين تفكرات منفي و منفي‏نگري‏هاي خود قرار داده‏ايد و طبيعي است كه نتيجه اين، چيزي جز تخريب روحيه و از دست دادن نشاط و ابتلا به افسردگي و پريشاني نيست. پرسش اين است كه چرا خود را بدون دليل متهم مي‏كنيد؟ چرا دنيا و زندگي در آن را براي خود، زندان تصور مي‏كنيد؟ چرا خود را سردرگم و گرفتار پيچ و خم‏هاي زندگي مي‏كنيد؟ چرا خود را در بن‏بست تفكرات منفي قرار داده، آيه يأس مي‏خوانيد؟


رفع بي حوصلگي
همه اين سردرگمي‏ها، بن‏بست‏ها، نااميدي‏ها، خستگي‏هاي روحي و بالاخره افسردگي‏ها، ناشي از همين منفي‏بافي‏هايي است كه شايد از دوران نوجواني، به صورت ناخودآگاه، به دام آن گرفتار شده‏ايد!
اگر روشهاي زير را انجام دهيد کسالت ديگر در شما معنا نخواهد داشت. امتحان کردن روش هاي زير نه تنها ضرري ندارد بلکه بسيار هم مفيد است. پس زمان را از دست ندهيد و امتحان کنيد.
براي اين که به زندگي احساس بهتري ببخشيد و حسي جديد داشته باشيد بايد روش هايي را در زندگي به کار ببنديد. اين روشها عبارتند از:


- اجتناب از تنهايي؛ بكوشيد به جز مواقعي كه ضرورت دارد، در تنهايي قرار نگيريد. البته ذکر اين نکته ضروري به نظر مي رسد که از افرادي که مدام نق مي زنند و شاکي هستند يا اين که شما را درگير مشکلات شخصي خود مي کنند، حذر کنيد. بيشتر وقت خود را با افرادي سپري کنيد که به شما از خودتان احساس خوبي بدهند يا اين که به طريقي شما را احيا کنند و نيروي تازه اي ببخشند. به عبارتي ديگر با افرادي معاشرت کنيد که موج مثبت توليد مي کنند


- با افكار منفي خود مقابله كنيد؛ يعني هر وقت اين افكار به شما هجوم آوردند، به هر صورت ممكن، خود را از چنبره آنها نجات دهيد؛ براي مثال، خود را به كاري مانند مطالعه يا هر كار ديگري كه امكان انجام آن براي شما هست، مشغول كنيد و نگذاريد ذهن شما جولانگاه افكار منفي باشد.


- به جنبه‏هاي مثبت خود فكر كنيد و بكوشيد آنها را در برگه‏اي به صورت فهرست‌وار بنويسيد.


- به جاي اين كه به كمبودها، عيب‏ها و ناكامي‏هاي خود بينديشيد، به موفقيت‏ها و آن امكاناتي كه در زندگي از آن بهرمند هستيد، فكر كنيد . به عبارت ديگر، امكانات و شرايط زندگي ما مانند يک ليواني است كه بخشي از آن پُر است و بخشي خالي؛ به آن بخش پُر فكر كنيد و از آن بهره ببريد و غصه نيمه خالي را نخوريد. فرصت‏هاي زندگي را مغتنم بشماريد و از آن چه در آينده پيش خواهد آمد، نگران نباشيد.


- با افراد شاداب، فعال، اجتماعي، متدين و در عين حال مثبت‏نگر، معاشرت كنيد و از افرادي كه وقتي با آنها مواجه مي‏شويد از زندگي شكايت مي‏كنند، دوري گزينيد.


- ورزش را جزء ضروري‏ترين فعاليت‏هاي خود قرار داده، روزي حداقل نيم تا يک ساعت ورزش كنيد.

رهايي


- هر چه مي‏توانيد قرآن بخوانيد و از دعاهاي اهل‏بيت‏عليهم السلام، بهره بگيريد؛ البته سعي کنيد قرآن را با تأني و توجه به معنا تلاوت كنيد.


- از بيكاري و بي‏برنامگي بپرهيزيد و همه اوقات خود را به صورت منطقي پر كنيد.


- براي برنامه‏ريزي اوقات شبانه‏روزي، حتماً با يک مشاور گفت ‌و گو كنيد يا از دوستان موفق خود كمک بگيريد.


- به تغذيه خود - به ويژه صبحانه - اهميت بدهيد و هيچ‏گاه بدون خوردن صبحانه، مشغول تحصيل يا مطالعه نشويد.


- هر وقت احساس دلتنگي مي‏كنيد، حدود ده دقيقه دوش آب ولرم بگيريد و در صورت امكان، شنا كنيد.


- به مسائل معنوي - به ويژه نماز اول وقت - اهميت فوق‏العاده بدهيد.


- با توسل به اهل‏بيت‏ عليهم السلام از آنها بخواهيد كه شما را كمک كنند و همواره اميدوار به لطف و رحمت خدا باشيد.


اگر از جمله افرادي هستيد كه دچار مشكل بزرگ كسالت شده‌ايد و دائما احساس بيهودگي مي‌كنيد سريعا براي درمان خود اقدام نماييد، اما اين بار نيازي نيست كه به پزشک و مشاور مراجعه كنيد

چرا كه با رعايت همين اصول ساده و در دسترس مي‌توان بر اين معضل فردي و اجتماعي غلبه نمود.