سلام و خسته نباشید به شما دوست عزیز
من خیلی خرسند شدم از مشاوره و راهنمایی شما و از این بابت خیلی از شما ممنون و متشکرم
و اما در پاسخ شما من باید بگم ما باهم قسمتی از مشکلاتمون رو سعی کردیم که حل کنیم و باهم بقول معرف کنار بیایم
اول از همه به توافق رسیدیم که باهم تا قبل از ازدواج رابطه جنسی نداشته باشیم.
دوم اینکه منم تصمیم گرفتم که خواسته های ایشون رو عملی کنم مثلا حجاب البته پیش پسرخاله و.... و نرقصیدن و همینطور قول دادم که مجلس عروسیمون مذهبی باشه
و از قول هایی که دادم ناراحت نیستم اما
متا سفانه یه احساسی دارم که وقتی نزدیکشم، فکر میکنم که ایشون به همه چی که خواسته رسیده مثلا حجاب و ... و من سرم بی کلاه مونده و نتونستم خواسته هامو بهش بگم و از همه بدتر اینکه من نمیدونم واقعا باید چه خواسته هایی ازش داشته باشم........
من فقط از ایشون تا حالا خواسته ام،این بوده که فقط و فقط ادم خوش برخورد و صبوری باشه و همه چیز رو برای خوشبختی خانواده اش بخواهد.
والبته لازم بذکر که ایشون با اینکه با من خداروشکر رفتار درستی داره اما نمیدونم چرا احساس میکنم که داره حکومت میکنه یا اینکه دیکتاتوره نمیدونم چرا این کلامات همش در ذهن منه وقتی که ایشون با من حرف میزنه یا در کنارم یا حتی بهم پیامک میده
و موضوع بعدی اینه که من خیلی زود عصبی میشم و خیلی زود همه چیز بهم بر میخوره نمیدونم چرا اینقدر زود رنج شدم البته قبلا هم اینطور بودم اما نه به این شدت کاش میتونستم کاری کنم که ظرفیتم بیشتر بشه البته قابل به ذکر که قبلا با اینکه عصبی میشدم توی خودم میریختم و فقط خودم رنج میبردم اما الان همه چیز رو باهم میزنم داغون میکنم(البته با حرف ها نه فیزیکی)من واقعا از ته قلب میخوام همه چیز عالی . پرفکت باشه
من فقط یه زندگی خوب و خوشبخت برای هر دومون و آیندمون میخوام همین
ممنون
نظرت چیه؟