آینده نامعلوم و افسردگی

[mahsa76]

سلام خدمت دوستان عزیز
دختری18 ساله هستم. و مدت زیاده ایه آینده ی نامعلومم شده ی مشغله ی ذهنی برام.. دچار افسردگی شدم ک همش هم ب این مسئله برنمیگرده.. از اون مسائل اگه فاکتور بگیریم این یکی داره منو از پا درمیاره.. بزرگترین ارزوم استقلاله و اینکه رو این مسئله خيلی حساسم.سال سوم انسانی هستم و اولای سال بدلیل علاقه ای زیاد ک در مدت کوتاهی هم شکل گرفت تصمیم گرفتم برم مهمانداری هواپیما.. ب خودم قول دادم تمام سعیمو بکنم،دعا کردم،نذر کردم و.. خلاصه ک خیلی منطقی روش فکرکردم و برنامه ریزی کردم.. و همه ایندمو رو این شغل پی ریزی کردم..ناگفته نمونه ک همه ی تلاشمم کردم خصوصا اینکه خیلی باید روخودم کار میکردم..اعتماد بنفسم خیلی پایین بود و خیلی هم ادم اجتماعی ای هم نبودم خاصه خلاصه ک نسبت ب قبل خیلی پیشرفت داشتم.. با همه ی اینا بدلایلی از رسیدن بهش ناامید شدم. و البته بگم ک از لحاظ مالی نسبتا متوسط رو ب بالا هستیم.. اما بنا ب دلایل زیادی خیلی ناامید شدم و چون همه ی ایندمو رو این شغل ساخته بودم دچار افسردگی شدیدی شدم اما خب چون عادت ندارم چیزیو بروز بدم کسی متوجه نشد.. هنوز کمی ازاین افسردگی رنج میبرم و شخصیتم جوریه ک اگه الان رو موتم باشم دوروز دیگه فراموش میکنم.. اما خودم احساس میکنم ک دچار نوعی افسردگی دوره ای هستم ک گاهگاهی بروز میکنه.. خواهش میکنم کمی منو راهنمایی کنید.

[e.v]

سلام
خوش اومدی

اعتماد بنفسم خیلی پایین بود و خیلی هم ادم اجتماعی ای هم نبودم خاصه خلاصه ک نسبت ب قبل خیلی پیشرفت داشتم..

ببین همین که هدف داشتی و برای رسیدن بهش تونستی خودت رو ارتقا بدی یعنی پیروزی!

اما خودم احساس میکنم ک دچار نوعی افسردگی دوره ای هستم که گهگاهی بروز میکنه..

دقیقا همینطوره، اینکه دچار افسردگی بشیم یا نه دست ما نیست ولی اینکه این دوره گذرا رو پشت سر بگذاریم دست خودمونه. برای رهایی از این حالت پیشنهاد میشه که طبق معمول همیشگی کارهای روزمره رو انجام بدین و سعی کنید حس شوخ طبعیتون رو برگردونید.

"وقوف رویداد دست ما نیست ولی تعبیر رویداد چرا!" نیچه
سعی کن به جنبه های مثبت قضیه فکر کنی، برای اولین بار تو یه هدف گذاری جدی خوب عمل کردی. اینکه شکست بخوری بد نیست اینکه بترسی و دوباره هدف نذاری بده!

در ضمن سعی کن فقط وابسته به هدف نباشی بلکه از مسیر رسیدن به هدف هم لذت ببری، مثال رسیدن به قله رو میزنم: اینکه فقط رسیدن به نوک قله نباید تو رو خوشحال کنه بلکه از دامنه کوه و مسیر هم باید لذت برد.

[reza1]

سلام

داشتن هدف تو زندگی خیلی مهمه به آدم انگیزه میده تلاش کنه برای زندگی

اما انتخاب هدف هم خیلی مهمه ، یک هدف باید برای همیشه زندگی باشه تا هیچ وقت از زندگی خسته نشیم ( مثل خدا ) ، یکسری هدف هم هستن که کوتاه مدت هستن م تو مسیر مارو تقویت میکنن ( مثل همین شغل ) یکسری هدف های دیگه هم هستن که لحضه ای ان ( مثل نوشتن یک متن یا درست کردن یک غذا )

هدف هرچه بزرگتر باشه اراده انگیزه آدم بیشتر ، و نیاز به تلاش بیشتر هم داره

اگه هدفی انتخاب کنیم بعد فکر کنیم که نمیتونیم بهش برسیم یا واقعاً از مسیرش منحرف شیم نباید تسلیم بشیم و براشون بیشتر تلاش کنیم ، حتی اگه نمیدونم بهشون میرسیم یا نه باید تلاشمون رو بکنیم
بعضی وقتی هم هدف هامون رو درست درک نمیکنیم و طی مسیر متوجه میشیم ، بازم نباید تسلیم شیم اونا رو به سمتی که باید برن سازمان دهی هدایت شون کنیم

در انتخاب هدف هم باید دقت کرد تا زمان رو از دست نداد
بعضی هدف ها زمانی هستن اگه زمانش رد شه نباید وقتت رو روش تلف کنی ، مثل شکاری که میاد تو تیر رس و از دستش میدی اگه رفت نباید افسوسش رو بخوری ، باید خودتو برای هدف بعدی آماده کنی

همونطور که دوست عزیزم گفتن باید از راه رسیدن به هدفمون هم لذت ببرین ، که لذتش خیلی بیشتر از خود هدفه