اعتياد همسر

[رجبيان]

باسلام ،دو سال است عقد كرديم از همون اول متوجه اعتياد همسرم به ترياك شدم . حدود 10 سال هست مصرف ميكنه . بارها و بارها قول داده كه ترك ميكنه . يعني اصلا ميگه اين چيز مهمي نيست و نيازي به رفتن به كمپ نيست خودم ميتونم كم كم ترك كنم . از نظر جنسي هيچي براش كم نذاشتم . با وجود اينكه ميدونستم معتاده اما در همه شرايط كمكش كردم . خونه خريده و ازنظر مالي تو مضيغه است و ميگه اگه بريم خونه خودمون همه چي درست ميشه. ميگه اصلا من معتاد نيستم همين جور تفريحي هفته اي يكبار ...
ديگه تصميم گرفتم بدون گريه و زاري و با صراحت باهاش حرف بزنم و بگم از اونجايي كه ميدونم اعتياد عاقبت خوبي نداره و براي آينده زندگي هر دومون دردسر سازه يا مياي ميري اساسي تو كمپ ترك ميكني و من از همه لحاظ پشتيبانت هستم . يا اينكه مجبور ميشم به خانواده ت بگم و در جريان بذارمشون . و اعتياد خط قرمز منه . من كه حتي به بوي قليون حساسم نميتونم همچين موضوعي رو قبول كنم . و تازماني كه ترك نكني پيش من نيا . و عروسي هم نميگيريم تا زماني كه مطمئن شم ترك كردي .
مشاور محترم لطفا راهنمايي كنين . آيا راه درستي است . ؟؟؟؟؟؟

[mahdianshakib]

دوست عزیز سلام.

1) اگر چیزی را دیده اید تغافل کنید و اصلاً به روی ایشان نیاورید.

2) سعی در اثبات موضوع نداشته باشید. خصوصاً اگر ایشان حتی تریاک کشیدن خود را انکار می کند

شما هرگز نخواهید که با رو کردن اسناد و مدارکی آن را اثبات کنید. وقتی شخص را در این فشار قرار می دهید

ممکن است کار به یک ناراحتی و لجبازی بکشد که صراحتاً اعلام کند فلان چیز را مصرف می کنم و دلم می خواهد.

بنابراین همیشه بگذارید زشتی عمل در ذهن طرف باقی باشد و از بروز و بیان آن شرمنده باشد.

3) گاهی به مناسبتی به همسرتان اعلام کنید که: چقدر از سیگار و... بدم می آید و تا چه اندازه خوشحالم

و احساس دلگرمی و امنیت می کنم که شما عاقلید و دور و بر این آلودگی ها نمی روید.

4) اگر احیاناً تا حدودی همسرتان روحیه ی رفیق بازی و دوستان ناباب دارد،

جاذبه های رفتاری خودتان را آنقدر در خانه زیاد کنید که تمایل شوهرتان به بیرون رفتن و بودن با دوستان حتی چند درصد هم شده کمتر شود.

5) زمینه ی ارتباط خانوادگی را با خانواده ای فراهم کنید که مرد آن خانه فردی پاک سالم و متعهد است.

چه بسا این مجاورت و معاشرت تا حدودی همسر شما را به فکر تغییر بیاندازد.

6) از بداخلاقی و ناراحتی کردن به شدت اجتناب کنید چرا که این رفتارها چنین مردی را برای مصرف تریاک یا ماده ای دیگر توجیه می کند.

7) اگر شغل و محیط شغلی شوهرتان چندان مناسب نیست، بدون انکه همکاران ایشان را زیر سوال ببرید

ایشان را غیرمستقیم به گونه ای که متوجه نشوند به تغییر شغل و البته تغییر فضای شغلی ترغیب کنید.

8)اگر از اطرافیان ایشان فردی دلسوز و البته رازدار و امانت دار را می شناسید موضوع را به

ایشان مطرح کنید و از ایشان بخواهید که با همسرتان صحبت کند.

دقت کنید که اصلاً نباید معلوم شود که شما چیزی گفته اید و ضمناً این شخص نباید کسی

از اعضای دو خانواده باشد و ترجیحاً کسی باشد که مورد قبول و اعتماد شوهر شماست.

[farokh]

باسلام ،دو سال است عقد كرديم از همون اول متوجه اعتياد همسرم به ترياك شدم . حدود 10 سال هست مصرف ميكنه . بارها و بارها قول داده كه ترك ميكنه . يعني اصلا ميگه اين چيز مهمي نيست و نيازي به رفتن به كمپ نيست خودم ميتونم كم كم ترك كنم . از نظر جنسي هيچي براش كم نذاشتم . با وجود اينكه ميدونستم معتاده اما در همه شرايط كمكش كردم . خونه خريده و ازنظر مالي تو مضيغه است و ميگه اگه بريم خونه خودمون همه چي درست ميشه. ميگه اصلا من معتاد نيستم همين جور تفريحي هفته اي يكبار ...
ديگه تصميم گرفتم بدون گريه و زاري و با صراحت باهاش حرف بزنم و بگم از اونجايي كه ميدونم اعتياد عاقبت خوبي نداره و براي آينده زندگي هر دومون دردسر سازه يا مياي ميري اساسي تو كمپ ترك ميكني و من از همه لحاظ پشتيبانت هستم . يا اينكه مجبور ميشم به خانواده ت بگم و در جريان بذارمشون . و اعتياد خط قرمز منه . من كه حتي به بوي قليون حساسم نميتونم همچين موضوعي رو قبول كنم . و تازماني كه ترك نكني پيش من نيا . و عروسي هم نميگيريم تا زماني كه مطمئن شم ترك كردي .
مشاور محترم لطفا راهنمايي كنين . آيا راه درستي است . ؟؟؟؟؟؟

برای ترک میتونید از پزشکانی که در این خصوص فعالیت دارن کمک بگیرید

طبق دستور پزشک و با مصرف داروهایی میتونن ترک کنن ولی باید بدونید که خودش باید بخواد تا تلاش شما به نتیجه برسه

[رجبيان]

با سلام و تشكر بابت راهنمايي هاي قبلي تان .
همانطور كه گفتم باهمسرم بطور جدي صحبت كردم و بهش گفتم كه ميدونم به قولت عمل نكردي و هميشه به بهانه هاي دروغ واسه مصرف مواد بيرون مي رفتي اما من هيچي نميگفتم و به روت نمي آوردم به اميد اينكه خودت بفكر ترك بيفتي ولي انگاراز سكوت و اعتماد من سوء استفاده كردي و به كارت ادامه دادي .. و اگه ميتونستي خودت ترك كني تو اين دو سال اين كار رو مي كردي و بهونه نمي آوردي .
بهش گفتم كه اگه تصميم به ترك بگيري از همه لحاظ پشتت هستم و بدون اينكه كسي بفهمه سلامتيتو بدست بياري . اگه نه مجبور ميشم به پدرت بگم چون اين حق خانوادته كه بدونن .و گفتم من اجبارت نمي كنم بخاطر من بفكر ترك بيفتي ميتوني قبول كني ميتوني نكني ، منم همون طور كه يكماهه باهات ازدواج كردم درعرض يكماه هم ازت جدا ميشم و خيالت راحت باشه هيچي ازت نميخوام .
اول كه گفت تا زماني كه نريم خونه خودمون و عروسي نگيريم نميشه ...و ناراحت شد .البته اينو بگم كه وسط حرفام گريه ام گرفت و گفتم من نميخوام چند سال ديگه با يه بچه ازت جدا شم بهتره همين الان تكليفمونو مشخص كنيم . چون من با هرچي كنار بيام با اعتيادت كنار نميام حتي اگه ده سال بگذره !
اما بعد از دو ساعت كه بينمون سكوت برقرار بود و من هيچي ديگه نگفتم خودش اومد معذرت خواهي كرد گفت منو ببخش من اين همه بدم كه تو رو اينقدر اذيت ميكنم و بهت قول ميدم كه شنبه با هم بريم كلينيك و هر چي كه تو گفتي همون كار رو انجام ميدم ..اما بعدش كم كم گفت كه بخدا اون جور كه تو فكر ميكني نيست من نيازي به بستري و كمپ رفتن ندارم من اگه خودم نخوام ديگه نميرم و با قرص حل ميشه . بهت قول ميدم كه آخرين باري باشه تنهات ميزارم و ميرم ...اينقدر التماس كرد و از اونجايي كه ميگن نبايد بهشون فشار بياري اگه نه بدتر ميشن ، گفتم باشه .. قبول ميكنم و رو قولت حساب مي كنم .الان هم چند روزي هستش كه خيلي رفتارش خوب شده و منم خيلي هواشو دارم و وانمود ميكنم كه باور كردم و....
امروز هم با يك مشاور تلفني صحبت كردم گفتن يك ماه يا دو ماه بهش فرصت بده و اصلا بهش گير نده بعد از دوماه تو يك زمان مناسب ازش بخواه كه برين آزمايش تي ال سي بده .
و تو اين مدت مثلا بهش يادآوري كن كه حواست بهش هست نه اينكه مستقيما بگي مثلا شماره مشاوره و يا كلينيكي رو بهش معرفي كن تا بدونه كه تو يادت نرفته و حواست هست .
بنظر شما چكار كنم ؟؟؟؟؟
آيا درسته كه صبر كنم تا دو ماه ديگه ؟
از آنجايي كه اكثر دوستاي صميميش اعتياد دارن و فكر ميكنم اونا دليل تمايل اون ميشن آيا درسته كه شماره يكيشون كه خيلي باهاش رابطه داره رو بردارم از تو گوشيش و بهش بگم كه اگه واقعا دوستش دارين بگين كه بخاطر زندگيش ترك كنه حالا كه زنت كنار نمياد با اين موضوع ؟ يا بهشون بگم تا ميتونين جواب تلفن و قرارايي كه باهاتون ميذاره رو ندين ؟
يا اينكه موضوع رو به پدرش بگم و ازش بخوام كه بيشتر هواشو داشته باشه از نظر مالي و بقيه نظرها تا تشويق بشه به ترك . اماپدرت به روش نياره كه ميدونه و من گفتم ..يعني بين خودمون باشه ..
تو رو خدا راهنماييم كنين .
اجرتون با خدا

[رجبيان]

در ضمن ميدونم كه پدرش به يه چيزايي پي برده اما دقيق نميدونه كه به چي اعتياد داره .
پدرش مرد خوبيه . فكر كنم اگه بهش بگم هم خيال من راحت ميشه كه كسي از من دفاع ميكنه و باهام موافقه هم فكر ميكنم واسه همسرمم بهتره كه ديگه نگراني قسطاش و ... كمتر ميشه وقتي پدرش هواشو بيشتر داشته باشه .
مطمئنم اگه بين من و پدرش ميمونه و اون متوجه نميشه كه به پدرش گفتم .
آخه كسي رو نميشناسم كه بخواد تشويقش كنه به ترك ..

[رجبيان]

با سلام و تشكر بابت راهنمايي هاي قبلي تان .
همانطور كه گفتم باهمسرم بطور جدي صحبت كردم و بهش گفتم كه ميدونم به قولت عمل نكردي و هميشه به بهانه هاي دروغ واسه مصرف مواد بيرون مي رفتي اما من هيچي نميگفتم و به روت نمي آوردم به اميد اينكه خودت بفكر ترك بيفتي ولي انگاراز سكوت و اعتماد من سوء استفاده كردي و به كارت ادامه دادي .. و اگه ميتونستي خودت ترك كني تو اين دو سال اين كار رو مي كردي و بهونه نمي آوردي .
بهش گفتم كه اگه تصميم به ترك بگيري از همه لحاظ پشتت هستم و بدون اينكه كسي بفهمه سلامتيتو بدست بياري . اگه نه مجبور ميشم به پدرت بگم چون اين حق خانوادته كه بدونن .و گفتم من اجبارت نمي كنم بخاطر من بفكر ترك بيفتي ميتوني قبول كني ميتوني نكني ، منم همون طور كه يكماهه باهات ازدواج كردم درعرض يكماه هم ازت جدا ميشم و خيالت راحت باشه هيچي ازت نميخوام .
اول كه گفت تا زماني كه نريم خونه خودمون و عروسي نگيريم نميشه ...و ناراحت شد .البته اينو بگم كه وسط حرفام گريه ام گرفت و گفتم من نميخوام چند سال ديگه با يه بچه ازت جدا شم بهتره همين الان تكليفمونو مشخص كنيم . چون من با هرچي كنار بيام با اعتيادت كنار نميام حتي اگه ده سال بگذره !
اما بعد از دو ساعت كه بينمون سكوت برقرار بود و من هيچي ديگه نگفتم خودش اومد معذرت خواهي كرد گفت منو ببخش من اين همه بدم كه تو رو اينقدر اذيت ميكنم و بهت قول ميدم كه شنبه با هم بريم كلينيك و هر چي كه تو گفتي همون كار رو انجام ميدم ..اما بعدش كم كم گفت كه بخدا اون جور كه تو فكر ميكني نيست من نيازي به بستري و كمپ رفتن ندارم من اگه خودم نخوام ديگه نميرم و با قرص حل ميشه . بهت قول ميدم كه آخرين باري باشه تنهات ميزارم و ميرم ...اينقدر التماس كرد و از اونجايي كه ميگن نبايد بهشون فشار بياري اگه نه بدتر ميشن ، گفتم باشه .. قبول ميكنم و رو قولت حساب مي كنم .الان هم چند روزي هستش كه خيلي رفتارش خوب شده و منم خيلي هواشو دارم و وانمود ميكنم كه باور كردم و....
امروز هم با يك مشاور تلفني صحبت كردم گفتن يك ماه يا دو ماه بهش فرصت بده و اصلا بهش گير نده بعد از دوماه تو يك زمان مناسب ازش بخواه كه برين آزمايش تي ال سي بده .
و تو اين مدت مثلا بهش يادآوري كن كه حواست بهش هست نه اينكه مستقيما بگي مثلا شماره مشاوره و يا كلينيكي رو بهش معرفي كن تا بدونه كه تو يادت نرفته و حواست هست .
بنظر شما چكار كنم ؟؟؟؟؟
آيا درسته كه صبر كنم تا دو ماه ديگه ؟
از آنجايي كه اكثر دوستاي صميميش اعتياد دارن و فكر ميكنم اونا دليل تمايل اون ميشن آيا درسته كه شماره يكيشون كه خيلي باهاش رابطه داره رو بردارم از تو گوشيش و بهش بگم كه اگه واقعا دوستش دارين بگين كه بخاطر زندگيش ترك كنه حالا كه زنت كنار نمياد با اين موضوع ؟ يا بهشون بگم تا ميتونين جواب تلفن و قرارايي كه باهاتون ميذاره رو ندين ؟
يا اينكه موضوع رو به پدرش بگم و ازش بخوام كه بيشتر هواشو داشته باشه از نظر مالي و بقيه نظرها تا تشويق بشه به ترك . اماپدرت به روش نياره كه ميدونه و من گفتم ..يعني بين خودمون باشه ..
تو رو خدا راهنماييم كنين .
اجرتون با خدا
در ضمن ميدونم كه پدرش به يه چيزايي پي برده اما دقيق نميدونه كه به چي اعتياد داره .
پدرش مرد خوبيه . فكر كنم اگه بهش بگم هم خيال من راحت ميشه كه كسي از من دفاع ميكنه و باهام موافقه هم فكر ميكنم واسه همسرمم بهتره كه ديگه نگراني قسطاش و ... كمتر ميشه وقتي پدرش هواشو بيشتر داشته باشه .
مطمئنم اگه بين من و پدرش ميمونه و اون متوجه نميشه كه به پدرش گفتم .
آخه كسي رو نميشناسم كه بخواد تشويقش كنه به ترك ..

[رجبيان]

با سلام و تشكر بابت راهنمايي هاي قبلي تان .
همانطور كه گفتم باهمسرم بطور جدي صحبت كردم و بهش گفتم كه ميدونم به قولت عمل نكردي و هميشه به بهانه هاي دروغ واسه مصرف مواد بيرون مي رفتي اما من هيچي نميگفتم و به روت نمي آوردم به اميد اينكه خودت بفكر ترك بيفتي ولي انگاراز سكوت و اعتماد من سوء استفاده كردي و به كارت ادامه دادي .. و اگه ميتونستي خودت ترك كني تو اين دو سال اين كار رو مي كردي و بهونه نمي آوردي .
بهش گفتم كه اگه تصميم به ترك بگيري از همه لحاظ پشتت هستم و بدون اينكه كسي بفهمه سلامتيتو بدست بياري . اگه نه مجبور ميشم به پدرت بگم چون اين حق خانوادته كه بدونن .و گفتم من اجبارت نمي كنم بخاطر من بفكر ترك بيفتي ميتوني قبول كني ميتوني نكني ، منم همون طور كه يكماهه باهات ازدواج كردم درعرض يكماه هم ازت جدا ميشم و خيالت راحت باشه هيچي ازت نميخوام .
اول كه گفت تا زماني كه نريم خونه خودمون و عروسي نگيريم نميشه ...و ناراحت شد .البته اينو بگم كه وسط حرفام گريه ام گرفت و گفتم من نميخوام چند سال ديگه با يه بچه ازت جدا شم بهتره همين الان تكليفمونو مشخص كنيم . چون من با هرچي كنار بيام با اعتيادت كنار نميام حتي اگه ده سال بگذره !
اما بعد از دو ساعت كه بينمون سكوت برقرار بود و من هيچي ديگه نگفتم خودش اومد معذرت خواهي كرد گفت منو ببخش من اين همه بدم كه تو رو اينقدر اذيت ميكنم و بهت قول ميدم كه شنبه با هم بريم كلينيك و هر چي كه تو گفتي همون كار رو انجام ميدم ..اما بعدش كم كم گفت كه بخدا اون جور كه تو فكر ميكني نيست من نيازي به بستري و كمپ رفتن ندارم من اگه خودم نخوام ديگه نميرم و با قرص حل ميشه . بهت قول ميدم كه آخرين باري باشه تنهات ميزارم و ميرم ...اينقدر التماس كرد و از اونجايي كه ميگن نبايد بهشون فشار بياري اگه نه بدتر ميشن ، گفتم باشه .. قبول ميكنم و رو قولت حساب مي كنم .الان هم چند روزي هستش كه خيلي رفتارش خوب شده و منم خيلي هواشو دارم و وانمود ميكنم كه باور كردم و....
امروز هم با يك مشاور تلفني صحبت كردم گفتن يك ماه يا دو ماه بهش فرصت بده و اصلا بهش گير نده بعد از دوماه تو يك زمان مناسب ازش بخواه كه برين آزمايش تي ال سي بده .
و تو اين مدت مثلا بهش يادآوري كن كه حواست بهش هست نه اينكه مستقيما بگي مثلا شماره مشاوره و يا كلينيكي رو بهش معرفي كن تا بدونه كه تو يادت نرفته و حواست هست .
بنظر شما چكار كنم ؟؟؟؟؟
آيا درسته كه صبر كنم تا دو ماه ديگه ؟
از آنجايي كه اكثر دوستاي صميميش اعتياد دارن و فكر ميكنم اونا دليل تمايل اون ميشن آيا درسته كه شماره يكيشون كه خيلي باهاش رابطه داره رو بردارم از تو گوشيش و بهش بگم كه اگه واقعا دوستش دارين بگين كه بخاطر زندگيش ترك كنه حالا كه زنت كنار نمياد با اين موضوع ؟ يا بهشون بگم تا ميتونين جواب تلفن و قرارايي كه باهاتون ميذاره رو ندين ؟
يا اينكه موضوع رو به پدرش بگم و ازش بخوام كه بيشتر هواشو داشته باشه از نظر مالي و بقيه نظرها تا تشويق بشه به ترك . اماپدرت به روش نياره كه ميدونه و من گفتم ..يعني بين خودمون باشه ..
تو رو خدا راهنماييم كنين .
اجرتون با خدا
در ضمن ميدونم كه پدرش به يه چيزايي پي برده اما دقيق نميدونه كه به چي اعتياد داره .
پدرش مرد خوبيه . فكر كنم اگه بهش بگم هم خيال من راحت ميشه كه كسي از من دفاع ميكنه و باهام موافقه هم فكر ميكنم واسه همسرمم بهتره كه ديگه نگراني قسطاش و ... كمتر ميشه وقتي پدرش هواشو بيشتر داشته باشه .
مطمئنم اگه بين من و پدرش ميمونه و اون متوجه نميشه كه به پدرش گفتم .
آخه كسي رو نميشناسم كه بخواد تشويقش كنه به ترك ..