سلام
من 4 ماه هست که با یه نفر آشنا شدم که رابطه ی خوبی دارم ، و با اینکه آدمی هستم که زود وابسته میشدم با کمک ایشون که بهم یاد دادن منطقی فکر کنم وابسته نشدم. با اینکه علاقه دارم بهشون
تو این مدت بنا به درخواست من قرار ملاقات نداشتیم چون خواستم بیشتر بشناسمش بعد
البته قصد من دوستی بود تا ازدواج برای چند سال بعد ولی ایشون میخوان که هرچه زودتر ازدواج کنیم ولی سن من خیلی کمه الان 18 سالمه ایشون مخوان سال بعد نامزد کنیم.
و ایشون 24 سالشونه، البته هر دوتامون از لحاظ تحصیلی خیلی بالا هستیم افکار مشابهی داریم و ایشون خودشون خونه و کار دارن
فقط هنوز تصمیم جدی نگرفتن . بعضی وقتا زیاد احساسی برخورد نمیکنن مثلا اس ام اس نمیفرسته میگه من اس ام اس فرستادنو دوست ندارم، و حتی میگن اگه آزمایش ازدواجمون منفی بشه حاضر به ازدواج نیست یا میگه باید با خانوادم هم بتونه جور بشه تا باهام ازدواج کنه،
من هم میگم ادمی که کسی و دوس داشته باشه نباید چنین چیزایی براش مهم باشه، اما اون میگه بخاطر سنم این افکارو دارم و باید منطقی فکر کنم! البته علاقه ی بینمون دوطرفس اما بنظر اون عقل مهم تر از عشقه
نظر شما چیه تن دادن به چنین ازدواجی درسته؟