با سلام تمامی این مقاله هایی که با عنوان شیعه در روایات اهل سنت میزارم از قران و اهل سنته
و بعید میدونم اهل سنت بتونن ردش کنن چون اگه رد کنن کتابها و روایاتی که بزرگانی که خودشون نقل کرده ان رو رد میکنن
در قرآن کریم این لفظ با واژه های هم خانواده اش دوازده بار به کار رفته است. کلمه ی شیعه در اصل به معنای یک یا چندی از پیروان است.به عنوان مثال؛ در سوره ی قصص، خداوند دربارهی یکی از پیروان حضرت موسی (علیه السلام) تعبیر به شیعه ی موسی کرده و می فرماید: «فَوَجَدَ فیها رَجُلَینِ یَقتَتِلان هذا مِن شیعَتِهِ وَ هذا مِن عَدوِّهِ…»[۱] و در سوره ی صافّات، حضرت ابراهیم (علیه السلام) به عنوان شیعه ی نوح (علیه السلام) معرفی شده است. «وَ إنَّ مِن شیعَتِهِ لَإبراهیم…».[۲] از کاربرد این لغت در قرآن کریم بر می آید که متضادّ آن «عدوّ» است. یعنی شیعه در مقابل واژه ی عدوّ قرار دارد.در آغاز تاریخ اسلام، لفظ «شیعه» به معنای اصلی یا لغوی اش، برای پیروان افراد مختلفی به کار می رفت، اما این لفظ به تدریج معنای ثانوی یا اصطلاحی پیدا کرد و بر اساس این معنا تنها بر پیروان علی (علیه السلام) که به امامت او معتقدند شیعه اطلاق میگردد.
[۱] . سورهی قصص، آیه ی ۱۵٫
[۲] . سورهی صافّات، آیه ی ۸۳٫
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک