کارما نیست
شناسایی راز گل سرخ...
کارماشاید این است که
در افسون گل سرخ..
شناور باشیم
پشت دانایی اردو بزنیم
دست
در جذبه یک برگ بشوییم
وسرخوان برویم
صبح ها وقتی خورشید در می آید...متولد بشوییم
هیجانها را پرواز دهیم
روی ادراک فضا زنگ صدا پنجره گل نم بزنیم
آسمان را بشناسیم میان دو هجای هستی
رویه را از ابدیت پروخالی بکنیم
بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم
نام را باز ستانیم از ابر ازچنار ازپشه از تابستان
روی پای تر باران به بلندای محبت برویم
در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم
کار ما شاید این است:
که میان گل نیلوفر و قرن
پی آواز حقیقت
برویم.