سلام بچه ها
نامزدم میگه باید از همه کارات باخبر باشم
از لباس پوشیدنت و خوردنت و بیرون رفتنت و و و و
میگه موقعی ک داری میری بگو و موقع رسیدت هم خبرم کن وووو
ولی من جوری بزرگ شدم ک جای بخام برم اطلاع میدادم و میرفتم
ولی اون میگه اول باید از من بپرسی
وقتیم ازش میپرسم میپرسه ک چرا و واسه چی و و و
بعد میگه برو
من سختمه این اخلاقش
میخوام باهاش صحبت کنم
بگید چجور قانعش کنم ک انقد
نخوام برا هرکاری بهش بگم؟؟؟
همههههه اخلاقاش خوبه این اخلاقشم بد نیس ولی تحمل این رفتارش سخته برام چون اینجور بزرگ نشدم...
شازده کوچولو گُفت
گُلِ مَن گاهی بَداَخلاق و کَم
اَما ماندَنی بود این بودَنَش بود که او را تَبدیل به گل مَن کَرده بود
I
ببین پری دیگه شوهرت
بشین باهاش صحبت کن راجب این. اخلاقش
ولی خودت هم. وقتی. میخوای بری بیرون بهش بگو میخوام برم فلان جا فلان کار دارم
چندبار که بهش بگی احترامش نگه اشتی و بهش نشون میدی براش ارزش قائلی. شرایط عادی میشه اونم سخت گریش کم کم میذاره کنار
ولی لج بازی کنی بدتر میکنه .
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
همیشه ک بهش گفتم و میگم
ولی وقتی میگم انقد سوال میپرسه ک
از رفتنم پشیمون میشم
گُلِ مَن گاهی بَداَخلاق و کَم
اَما ماندَنی بود این بودَنَش بود که او را تَبدیل به گل مَن کَرده بود
I
....
باهاش صحبت. کن
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
بهاش صحبت کن.همه ی اقایون نسبت به عشقشون حساس هستن.اما به تدریج حساسیتشون کمتر میشه.خوبه گاهی بتونی اونو باخودت به جایی ببری که کار داری.مثلا اگه قراره بری خیابون ی پارچه بخری ایشونم باخودت ببر .سعی کن باهاش وقت بیشتری بگذرونی و خیالش رو راحت بکنی که فقط اونو دوست داری.گاهی اقایون با این کارشون میخوان ثابت کنن که دختر مورد نظرشون رو دوست دارن.
توهم سعی کن از این موضوع که حواسش بهت هست لذت ببری وشاد باشی.
...!
شوهرته...دلش میخواد احساس مردی کنه و ببینه زنش ازش اجازه میگیرهه...اجازه بگیر کم کم عادی میشه براش...نمیخواد باهاش صحبت کنی بگو چشم..کم کم براش عادی میشه
خداحافظ
این ایدی دیگه دست من نیست..خصوصی نفرستید..
اینم از سعید021 ک ب پایان رسید.....
با سعید موافقم . من جات باشم اندر بهش میگم کجا میرم چکار میکنم که دیکه خودش خسته بشه بگه بسته دیگه برو
پری جون چون اول زندگیتون هست اینجوری داره میپرسه
واسه اطمینان خودشه این کار
بعد ی مدتی ک بگذره و دستش بیاد و توام اون اطمینان قلبی ک باید داشته باشه و بهش برسه دیگه بهت نمیگه کجا میری و . . .
ولی بازم شوهرته عزیزم، باید از رفت و آمدات با خبر باشه
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
متاسفانه تو این مملکت حقوق شما خانوما به راحتی ضایع می شه. علت
اصلی ش هم همین کم کاری ها و کوتاه اومدن های شماست. اون از خانومی
که میگه نامزدم کتکم می زنه ولی میخوام باهاش ازدواج کنم اینم از شما!
خانوم دوست داشتن یعنی نامزدتون به شخصیت و هویتتون احترام بذاره، برای
حریم خصوصی ت حرمت قائل باشه. درسته ازدواج محدودیت هایی میاره، ولی این که
میگه از همه چیزت باید خبر داشته باشم در اصل داره مستقیم به شعورت توهین
می کنه. داره مثل یه برده باهات رفتار می کنه. چرا شما باید به میل ایشون
رفتار کنی؟ چرا ایشون نباید خودش رو با شما وفق بده؟ الان که نامزد هستین
این جوری میگه، چه تضمینی هست وقتی ازدواج کردین نیاد بهت بگه حق نداری
از خونه بری بیرون؟! اون موقع که هم وابستگی عاطفی ت و هم وابستگی مادی ت
به ایشون بیش تره میخوای چیکار کنی؟ چرا شما خانوما این قدر کم میارین؟ چرا
همیشه نگاهتون به همسر از پایین به بالاست؟ از چی می ترسین؟
به نظر من دفعه بعد که این حرفو زد، خیلی محترمانه و با مهربانی بهش بگو: عزیزم،
من چون دوستت دارم و برات احترام قائلم هر جا برم خودم بهت میگم. ولی بایدی
وجود نداره. چون خودم میل دارم بهت میگم نه این که چون تو می خوای.
حتی اگه تا مرز جدایی هم پیش رفتین باید مواضع خودت رو مشخص کنی.
به نظرم
هرجا میخای بری خودت بهش بگو
بگو ب فلان دلیل میخام برم فلان جا
اجازشم بگیر
این حساسیتا اول ازدواج هی
ب مرور خوب میشه
باید یکبار به خاطر همه چیز گریه کرد
آن قدر که اشک ها خشک شوند
باید این تن اندوهگین را چلاند
و
بعد دفتر زندگی را ورق زد
به چیز دیگری فکر کرد
باید پاها را حرکت داد
و
همه چیز را از نو شروع کرد
آدم اگر خودش رو در کنار شریک زندگیش قرار بده نه در مقابل او
،هرگز از اجازه گرفتن ها یا مشورت کردن ها یا ایثار و فداکاری ها متنفر نمیشه
و اون رو توهین به خودش تلقی نمیکنه بلکه حق مسلم شریک زندگیش میدونه
پری من شدیدا با این حرف موافقمنوشته اصلی توسط farimah
آدم اگر خودش رو در کنار شریک زندگیش قرار بده نه در مقابل او
،هرگز از اجازه گرفتن ها یا مشورت کردن ها یا ایثار و فداکاری ها متنفر نمیشه
و اون رو توهین به خودش تلقی نمیکنه بلکه حق مسلم شریک زندگیش میدونه
جدی بگیر حرف فریماه خانومو
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
عزیزم حرف دلمو زدی
امشب نشستم باش حرف زدم
تازه دراومد گفت بعد عقد اصلا تنها جایی نمیری کاری داشتی جای بری
فقط با مامانت میری حتی با داداشمم نه
گُلِ مَن گاهی بَداَخلاق و کَم
اَما ماندَنی بود این بودَنَش بود که او را تَبدیل به گل مَن کَرده بود
I
پری جان جوری رفتار کن فقط یه اطلاع دادن بهش باشه که درجریان کارات قرار بگیره همین اطلاعات بیشتر اگه مهم و حیاتی نیست دلیلی نداره بهش اونم اگه خیلی حساسه لابد میخواد ببینه کاریه که از دست خودش برمیاد برات انجام بده و میخواد ازت خبر داشته باشه ولی خب توام بهش بگو که چه توقعی داره و چی خوشحالت میکنه
آجی فریماه جونم درستهآدم اگر خودش رو در کنار شریک زندگیش قرار بده نه در مقابل او
،هرگز از اجازه گرفتن ها یا مشورت کردن ها یا ایثار و فداکاری ها متنفر نمیشه
و اون رو توهین به خودش تلقی نمیکنه بلکه حق مسلم شریک زندگیش میدونه
ولی من عادت ندارم ب اینجور اخلاقا یعنی ایجور بار نیومدم
برام واقعا سخته
گُلِ مَن گاهی بَداَخلاق و کَم
اَما ماندَنی بود این بودَنَش بود که او را تَبدیل به گل مَن کَرده بود
I
اینجور بش گفتم چنبار ک مثلا: من دارم میرم خرید
گفت مواظب خودت باش
ولی بعد ک اومدم گفت تو ک کار خودتو میکنی چ من بگم چ نگم
و اصن مشورت نمیکنی
گُلِ مَن گاهی بَداَخلاق و کَم
اَما ماندَنی بود این بودَنَش بود که او را تَبدیل به گل مَن کَرده بود
I
اوا.اینقدرم حساس خوب نیست بگو خب توام اگه جای من بودی بدت نمیومد اینهمه بهت سخت میگرفتم بگو میخوام عادی زندگی کنم نه اینکه تو تنگنا باشم بعدشم ازش دلیل بخواه ببین منطقی میگه اگه منطقی بود پس قبول کن
خوشحالم که مشکلت رو باهاش مطرح کردی. از تاپیکایی که قبلا ازت خوندمعزیزم حرف دلمو زدی
امشب نشستم باش حرف زدم
تازه دراومد گفت بعد عقد اصلا تنها جایی نمیری کاری داشتی جای بری
فقط با مامانت میری حتی با داداشمم نه
فکر می کنم دختر باانرژی و آزادی باشی. زندگی با چنین همسری تو رو وارد
یک دو راهی می کنه: یا نمی تونی محدودیت هاش رو تحمل کنی و نهایت
چند سال بعد طلاق می گیری، و یا این که از همه خواسته ها، علایق و
امیال خودت می گذری بقیه عمرت رو با غم و افسردگی و خودخوری ادامه
میدی. به نظر من که بشین با خانواده مشکلت رو مطرح کن. یا باید نامزدت
تعهد رسمی بده که این اخلاقش رو ترک می کنه و یا این که بهتره جدا شی.
ازدواج مساله یه عمر زندگیه، قرار نیست نیمچه علاقه ای که بین و ما و هر کس
دیگه ای به وجود اومد باعث بشه همه مسائل رو نادیده بگیریم و ازدواج کنیم!
خوب باید عادت کنید گلم زندگی مشترک تفاوت های زیادی با دورانه مجردیتون داره
که باید باهاشون کنار بیاین وقبولشون کنید
درسته اینجور باراومدین ولی باید با شرایط خودتونووفق بدین تادرآینده هم اعتماد همسرتونو جلب کنید
وهم آرامشی که میخواین وتو زندگی داشته باشین
والبته باید بگم این یه حکمه شرعیه که زن نباید بدون اجازه همسرش از خانه خارج بشه
مطمئنا بعدازدواج این حساس بودن کمترمیشه واین بستگی به رفتارخودتون داره که چطور باسیاست
سعی کنید اعتمادشوجلب کنیدونظرشو تغییربدین
خودت داری میگی تو این مملکت
به هر حال شرایط اینجوریه برای زن ها اینجا..
از جنگ که بهتره میشه با این سیاست که خیلی ها در پست های بالا راه حل دادن از بدتر شدنش جلوگیری کرد و حتی به مرور درستش کرد
منم اوایل اینجوری بودم. به شوهرم میگفتم یه ساعت یه بار باید زنگ بزنی و به من اطلاع بدی که کجا میری. جوری که اگه 5 دیقه دیر زنگ میزد قیامت به پا میکردم.
خیلی حرف و بحث و اینا داشتیم ولی در آخر همسرم اومد پیش مامانم اینا و گفت که وضعیت اینجوریه و شما بگید که حق با کیه و اگر من وظیفه دارم این کارو بکنم اشکالی نداره ادامه میدم
اما مامانم اینا گفتن که من مقصرم و خواسته م خیلیییییییی بیجاست. هفته های اول خیلی برام سخت بود که نمیدونستم چیکار میکنه و کجاست اما بعد دیگه عادی شد و الان اصلا دقت نمیکنم که کی زنگ زده و اینا.
پری عزیز این ک نگرانی ندارهعزیزم حرف دلمو زدی
امشب نشستم باش حرف زدم
تازه دراومد گفت بعد عقد اصلا تنها جایی نمیری کاری داشتی جای بری
فقط با مامانت میری حتی با داداشمم نه
خودت ک وضعیتا رو بهتر میدونی گلم
نمونه ش رو هم خودت بارز داری دور و برت ( متوجه شدی کی رو میگم؟؟؟)
واسه همین موضوعات هست ک حساس شده
بهت قول میدم بعد مدتی بری توو زندگیش اون حساسیاتش کم میشه
چون ب اون اطمینان قلبی ک باید برسه رسیده
پس حالا موضع نگیر و ناراحت نباش
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
