سلام
حدوداً 4 ساله یه پسری دوست هستم...
در مورد ارتباطمون هم خونواده من هم خونواده ی اون در جریان هستن.. هدفمون اینه که ازدواج کنیم و داریم کم کم شرایطش رو فراهم میکنیم....
ما خیلی بم علاقه داریم و اوقات خوب زیادی با هم داریم..
مشکل اینه ک هر چندوقت یه آتیشی توو رابطمون به پا میشه!!!!!!!!!!
نمیدونم...
نمیدونم مقصر منم یا اون...
ما در هفته حداکثر دو روز با هم هستیم.... یکروز وسط هفته.. یک روز هم آخر هفته که معمولا جمعه هاست..
این آخرین مشکلی که پیش اومده اینه:
چهارشنبه با دوستاش یکی دوساعت رفتیم بیرون... برای جمعه من با خونوادم برنامه داشتم و نمیتونستم باهاش باشم فکر کردم اگه پنجشنبه موقعیت داشته باشه حتما بهم میگه حتی خودم یه اشاراتی کردم که با هم باشیم که به شکل نا محسوسی رد شد...
اما وقتی عصر گفت که میخواد با دوستش بره بیرون من خیلی ناراحت شدم.... چون دلم میخواد بفهمه که حرفه من چیه...
بارها بهش گفتم وقتی موقعیت نداری بهم بگو...نذار من فکر کنم که میتونستی با من باشی اما یه برنامه دیگه چیدی...
خلاصه باهاش خوب برخورد نکردمم تا دیشب که منفجر شدم ...
اونم طبق معمول گفت من کار اشتباهی نکردم.... ما اصلا برنامه ای نداشتیم که با هم باشیم ... چهارشنبه با هم بودیم دیگه !!!
بهش میگم اصلا مگه قراره ما از قبل قرار بزار که همو ببینیم
میگه ما به فلان علت اصلا نمیتونستیم با هم باشیم....
نمیدونم.... اینکه ازش میخوام قبل از منفجر شدنه من خودش بهم توضیح بده اشتباست؟
اینکه میخوام بیشتر دوسم داشته باشه.. بیشتر برام وقت بزاره.... اشتباشت؟
یه وقتایی به نظرم خیلی خودخواهه...
خیلی مغرور میشه...
بازم همون لحظه های مسخره...
رابطمون بازم به مو رسیده!!!!!!!!!!!!
خسته شدم...