نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

موضوع: پندهای پدری به فرزندش

797
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jun 2015
    شماره عضویت
    17235
    نوشته ها
    346
    تشکـر
    66
    تشکر شده 306 بار در 174 پست
    میزان امتیاز
    9

    پندهای پدری به فرزندش

    پيش از فرود، جاى فرودت را هموار كن
    پسرم!

    1 در رابطه با ديگران، دل خودت را ميزان قرار بده؛
    2 هرچه براى خودت مى خواهى، براى آنها هم بخواه؛
    3 هرچه براى خودت نمى خواهى، براى آنها هم نخواه؛
    4 همان جور كه خوش ندارى به تو ظلمى شود، ظلمى نكن.
    5 همان جور كه دوست دارى به تو خوبى كنند، خوبى كن.
    6 هرچه فكر مى كنى مردم اگر بكنند بد است، براى خودت هم بد حساب كن.
    7 هر چه را براى خودت مى پسندى، براى آنها هم بپسند.
    8 هر چه نمى دانى، نگو؛ حتى اگر آن چه مى دانى كم است.
    9 هر چه نمى خواهى درباره ات بگويند، درباره كسى نگو.
    10 از خود راضى بودن، خلاف درستى و آفت انديشه هاست.
    11 پس (به اين كه هستى، راضى نباش) و تمام سعى ات را بكن و ذخيره ساز ديگران نباش.
    12 به مقصد هم كه رسيدى، بيشتر از هميشه، در برابر پروردگارت، خاشع باش.
    بدان!
    13 بدان راهى طولانى و دشوار، پيش رو دارى
    14 قطعا به توشه كافى نياز دارى؛ به سبك بارى،
    و به اين كه قدم هايت درست و در مسير باشند؛
    15 بيش از طاقتت، بار برندار
    16 كه مبادا در راه، سنگينى بار، دست و پا گيرت شود.
    17 اگر بين نيازمندان، كسى را يافتى كه توشه ات را برايت به قيامت ببرد و توشه را، فرداى محشر، در لحظه احتياج، به تو برگرداند،
    وجودش را غنيمت بشمار(انفاق كن؛ انفاق كن)، بار را بگذار بر دوش او.
    18 تا مى توانى، بار و كوله اش را سنگين كن؛
    19 شايد بعدها، كسى را با اين مشخصات، پيدا نكنى.
    20 هر كسى روز دارايى ات از تو وام مى خواهد، وجودش را غنيمت بشمار؛
    21 تا در آن روز تنگ دستى، روز گرفتارى، وام را به تو پس دهد.
    بدان!
    22 گردنه و گذرگاهى دشوار، پيش رو دارى
    23 كه حال و روز سبك باران، وقت عبور از آن، بهتر از اوضاع مردم سنگين بار است.
    24 هركه كند و آهسته عبور مى كند، از آن كه شتابان رد مى شود، حال بدترى دارد.
    25 بعد از اين گذرگاه، ناگزيرى يا در بهشت فرود آيى يا در جهنم.
    26 پس، پيش از فرود، قاصدى بفرست تا برايت، جايى آماده كند.
    27 پيش از فرود، جاى فرودت را هموار كن
    28 كه بعد از مرگ، نه مى توان خدا را راضى كرد و نه مى توان به دنيا برگشت.
    بدان!
    29 كسى كه گنجينه هاى آسمان و زمين به دست اوست، به تو اجازه خواستن، و اجازه دعا داده،
    30 ضمانت كرده كه خواهش هاى تو را جواب مى دهد،
    31 فرمان داده، كه بخواهى، تا بدهد.
    32 پى مهرش باش، تا به تو مهر بورزد.
    33 بين تو و خودش، نگذاشته كسى حجاب و فاصله باشد.
    34 تو را به كسى ديگر حواله نداده، پس لازم نيست يكى بين او و تو واسطه باشد.
    35 وقتى بد مى كنى، راه بازگشتت را نمى بندد.
    36 در عذابت عجله نمى كند.
    37 وقتى توبه مى كنى و باز مى گردى، سرزنشت نمى كند.
    38 حتى اگر رسوايى حق توست، باز، رسوايت نمى كند.
    39 وقتى بازمى گردى، سخت نمى گيرد و مى پذيردت.
    40 وقتى بازمى گردى، با جريمه و جزا، آزارت نمى دهد
    و از لطفش، نااميدت نمى كند؛
    41 بلكه بازگشتت را، برايت ثواب حساب مى كند.
    42 هر گناهت را يكى و هر كار خوبت را ده تا حساب مى كند.
    43 برايت درِ بازگشت را باز گذاشته است.
    44 صدايش كه مى كنى، صدايت را مى شنود.
    45 در دل، اگر با او نجوا كنى، نجوايت را مى فهمد.
    46 نيازت را مى برى پيش او.
    47 سفره دلت را پيش او وا مى كنى.
    48 از غم و غصه هايت، به او شكايت مى كنى.
    49 براى گرفتارى هايت، از او چاره مى خواهى.
    50 در كارهايت، از او كمك مى خواهى.
    51 چيزهايى از گنجينه هاى لطفش درخواست مى كنى كه هيچ كس ديگر نمى تواند آنها را بدهد؛
    52 مثل طول عمرها، سلامتى بدن ها و وسعت روزى ها.
    53 كليد همه گنجينه هايش را گذاشت در دو دست تو؛
    وقتى به تو اجازه دعا و خواهش داد.
    54 حالا هر وقت بخواهى، با دعا، درهاى نعمتش را باز مى كنى
    55 و انبوه مهر و لطفش را به روى خودت، سرازير مى كنى.
    56 دير آمدن پاسخ دعاها، نا اميدت نكند... .
    57 خيلى وقت ها، دعايت را دير اجابت مى كند؛ چون در اين تأخيرها، پاداش دعا كننده و عطايى كه به اميدوار، مى دهند، بيشتر مى شود.
    58 خيلى وقت ها، چيزى مى خواهى، نمى دهند؛
    59 اما، در دنيا يا آخرت، بهتر از آن را به تو مى بخشند؛
    60 يا آن را نمى دهند؛ چون به صلاحت نيست.
    61 خيلى وقت ها، اگر چيزى كه خواسته اى بدهند، دينت از بين مى رود.
    62 پس چيزى بخواه كه زيبايى اش برايت بماند و رنج و سختى اش، از تو دور باشد؛
    63 كه نه ثروت براى تو باقى مى ماند و نه تو براى ثروت باقى مى مانى.

    پى نوشت:
    يَا بُنَيَّ اجْعَلْ نَفْسَكَ مِيزَاناً فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ غَيْرِكَ (1) فَأَحْبِبْ لِغَيْرِكَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِكَ (2) وَ اكْرَهْ لَهُ مَا تَكْرَهُ لَهَا (3) وَ لَا تَظْلِمْ كَمَا لَا تُحِبُّ أَنْ تُظْلَمَ (4) وَ أَحْسِنْ كَمَا تُحِبُّ أَنْ يُحْسَنَ إِلَيْكَ (5) وَ اسْتَقْبِحْ مِنْ نَفْسِكَ مَا تَسْتَقْبِحُهُ مِنْ غَيْرِكَ (6) وَ ارْضَ مِنَ النَّاسِ بِمَا تَرْضَاهُ لَهُمْ مِنْ نَفْسِكَ (7) وَ لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ وَ إِنْ قَلَّ مَا تَعْلَمُ (8) وَ لَا تَقُلْ مَا لَا تُحِبُّ أَنْ يُقَالَ لَكَ (9) وَ اعْلَمْ أَنَّ الْإِعْجَابَ ضِدُّ الصَّوَابِ وَ آفَةُ الْأَلْبَابِ (10) فَاسْعَ فِي كَدْحِكَ وَ لَا تَكُنْ خَازِناً لِغَيْرِكَ (11) وَ إِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ (12).
    وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ طَرِيقاً ذَا مَسَافَةٍ بَعِيدَةٍ وَ مَشَقَّةٍ شَدِيدَةٍ (13) وَ أَنَّهُ لَا غِنَى بِكَ فِيهِ عَنْ حُسْنِ الِارْتِيَادِ وَ قَدْرِ بَلَاغِكَ مِنَ الزَّادِ مَعَ خِفَّةِ الظَّهْرِ (14) فَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَى ظَهْرِكَ فَوْقَ طَاقَتِكَ (15) فَيَكُونَ ثِقْلُ ذَلِكَ وَبَالًا عَلَيْكَ (16) وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ (17) وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ (18) فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ (19) وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فِي حَالِ غِنَاكَ (20) لِيَجْعَلَ قَضَاءَهُ لَكَ فِي يَوْمِ عُسْرَتِكَ (21).
    وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ عَقَبَةً كَئُوداً (22) الْمُخِفُّ فِيهَا أَحْسَنُ حَالًا مِنَ الْمُثْقِلِ (23) وَ الْمُبْطِئُ عَلَيْهَا أَقْبَحُ حَالًا مِنَ الْمُسْرِعِ (24) وَ أَنَّ مَهْبِطَكَ بِهَا لَا مَحَالَةَ إِمَّا عَلَى جَنَّةٍ أَوْ عَلَى نَارٍ (25) فَارْتَدْ لِنَفْسِكَ قَبْلَ نُزُولِكَ (26) وَ وَطِّئِ الْمَنْزِلَ قَبْلَ حُلُولِكَ (27) فَلَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ وَ لَا إِلَى الدُّنْيَا مُنْصَرَفٌ (28).
    وَ اعْلَمْ أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ (29) وَ تَكَفَّلَ لَكَ بِالْإِجَابَةِ (30) وَ أَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ (31) وَ تَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ (32) وَ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُكَ عَنْهُ (33) وَ لَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكَ إِلَيْهِ (34) وَ لَمْ يَمْنَعْكَ إِنْ أَسَأْتَ مِنَ التَّوْبَةِ (35) وَ لَمْ يُعَاجِلْكَ بِالنِّقْمَةِ (36) وَ لَمْ يُعَيِّرْكَ بِالْإِنَابَةِ (37) وَ لَمْ يَفْضَحْكَ حَيْثُ الْفَضِيحَةُ بِكَ أَوْلَى (38) وَ لَمْ يُشَدِّدْ عَلَيْكَ فِي قَبُولِ الْإِنَابَةِ (39) وَ لَمْ يُنَاقِشْكَ بِالْجَرِيمَةِ وَ لَمْ يُو?يِسْكَ مِنَ الرَّحْمَةِ (40) بَلْ جَعَلَ نُزُوعَكَ عَنِ الذَّنْبِ حَسَنَةً (41) وَ حَسَبَ سَيِّئَتَكَ وَاحِدَةً وَ حَسَبَ حَسَنَتَكَ عَشْراً (42) وَ فَتَحَ لَكَ بَابَ الْمَتَابِ وَ بَابَ الِاسْتِعْتَابِ (43) فَإِذَا نَادَيْتَهُ سَمِعَ نِدَاكَ (44) وَ إِذَا نَاجَيْتَهُ عَلِمَ نَجْوَاكَ (45) فَأَفْضَيْتَ إِلَيْهِ بِحَاجَتِكَ (46) وَ أَبْثَثْتَهُ ذَاتَ نَفْسِكَ (47) وَ شَكَوْتَ إِلَيْهِ هُمُومَكَ (48) وَ اسْتَكْشَفْتَهُ كُرُوبَكَ (49) وَ اسْتَعَنْتَهُ عَلَى أُمُورِكَ (50) وَ سَأَلْتَهُ مِنْ خَزَائِنِ رَحْمَتِهِ مَا لَا يَقْدِرُ عَلَى إِعْطَائِهِ غَيْرُهُ (51) مِنْ زِيَادَةِ الْأَعْمَارِ وَ صِحَّةِ الْأَبْدَانِ وَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ (52) ثُمَّ جَعَلَ فِي يَدَيْكَ مَفَاتِيحَ خَزَائِنِهِ بِمَا أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلَتِهِ (53) فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ نِعْمَتِهِ (54) وَ اسْتَمْطَرْتَ شَآبِيبَ رَحْمَتِهِ (55) فَلَا يُقَنِّطَنَّكَ إِبْطَاءُ إِجَابَتِهِ ... (56) وَ رُبَّمَا أُخِّرَتْ عَنْكَ الْإِجَابَةُ لِيَكُونَ ذَلِكَ أَعْظَمَ لِأَجْرِ السَّائِلِ وَ أَجْزَلَ لِعَطَاءِ الْآمِلِ (57) وَ رُبَّمَا سَأَلْتَ الشَّيْءَ فَلَا تُو?تَاهُ (58) وَ أُوتِيتَ خَيْراً مِنْهُ عَاجِلًا أَوْ آجِلًا (59) أَوْ صُرِفَ عَنْكَ لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَكَ (60) فَلَرُبَّ أَمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ فِيهِ هَلَاكُ دِينِكَ لَوْ أُوتِيتَهُ (61) فَلْتَكُنْ مَسْأَلَتُكَ فِيمَا يَبْقَى لَكَ جَمَالُهُ وَ يُنْفَى عَنْكَ وَبَالُهُ (62) فَالْمَالُ لَا يَبْقَى لَكَ وَ لَا تَبْقَى لَهُ (63).


    http://www.porseman.org/showarticle.aspx?id=1152
    امضای ایشان
    حضرت محمد(ص) فرمودند:
    برای هر چیزی قلبی است و قلب قران سوره یس است.

  2. کاربران زیر از دریا071 بابت این پست مفید تشکر کرده اند


  3. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    Jun 2015
    شماره عضویت
    17322
    نوشته ها
    3,619
    تشکـر
    3,638
    تشکر شده 6,747 بار در 2,688 پست
    میزان امتیاز
    13

    پاسخ : پندهای پدری به فرزندش

    واما زیباترین پند پدرانه پند لقمان به فرزندش(سوره لقمان آیه 18)

    وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ [٣١:١٨]

    (پسرم!) با بی‌اعتنایی از مردم روی مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبّر مغروری را دوست ندارد.

  4. 2 کاربران زیر از ستیلا بابت این پست مفید تشکر کرده اند


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد