وسواس فکری رفتاری و ازدواج

[lili123456]

با سلام خدمت مشاور عزیز دختری 25 ساله هستم چندین ساله که وسواسهای مسخره ای دارم یا شاید هم عادتهای بد به اینکه اب دهنمو تند و تند قورت میدم یا موقع صحبت کردن دهنم کف میکنه یا با صدا اب دهنم قورت میدم و مدام سعی دارم ترکش کنم اما نمیشه و بیشتر روز درگیرشم یه مدت سیتالوپرام و پروپرانول خوردم ولی هنوز مشکل دارم سوالم اینه خواستگار خوب دارم و به نوعی همه چیز اکی هست ولی نگرانی من به خاطر این مشکل هست که بعد از ازدواج همسرم متوجه بشه از طرفی برام سخته بهش کامل بگم یه مدت به خاطر اضطراب و اینا دارو خوردم اونو میخوام بهش بگم ولی نمیدونم چه جوری وسواسو بهش بگم ممکن بعد از ازدواج مشکلم بهتر شه چون روانپزشکم میگفت به خاطر تنهایی زیاد هست با ازدواج خوب میشی تو رو خدا راهنماییم کنین چیکار کنم

[farokh]

با سلام خدمت مشاور عزیز دختری 25 ساله هستم چندین ساله که وسواسهای مسخره ای دارم یا شاید هم عادتهای بد به اینکه اب دهنمو تند و تند قورت میدم یا موقع صحبت کردن دهنم کف میکنه یا با صدا اب دهنم قورت میدم و مدام سعی دارم ترکش کنم اما نمیشه و بیشتر روز درگیرشم یه مدت سیتالوپرام و پروپرانول خوردم ولی هنوز مشکل دارم سوالم اینه خواستگار خوب دارم و به نوعی همه چیز اکی هست ولی نگرانی من به خاطر این مشکل هست که بعد از ازدواج همسرم متوجه بشه از طرفی برام سخته بهش کامل بگم یه مدت به خاطر اضطراب و اینا دارو خوردم اونو میخوام بهش بگم ولی نمیدونم چه جوری وسواسو بهش بگم ممکن بعد از ازدواج مشکلم بهتر شه چون روانپزشکم میگفت به خاطر تنهایی زیاد هست با ازدواج خوب میشی تو رو خدا راهنماییم کنین چیکار کنم

نمونهٔ جالبی از درمان Exposure and response prevention درمورد بیماری اتفاق افتاد که حساسیت شدیدی به رنگ قرمز داشت.

او در منزل خود، هیچ شیء یا وسیله‌ای به رنگ قرمز نگهداری نمی‌کرد و به هیچ وسیلهٔ قرمزرنگی هم دست نمی‌زد.

روانشناس از او درخواست کرد تا گوشی تلفن همراه قرمزرنگش را بردارد و برای مدت ۱۰ دقیقه در دست نگاه دارد. بیمار در ابتدا از این کار خودداری می‌کرد.

در مرحلهٔ بعد و وقتی با اجبار روانشناس روبه‌رو شد، دست خود را به‌سمت گوشی برد، اما نتوانست آن را لمس کند. روانشناس در یک برخوردِ تقریباً خشن، او را وادار کرد تا به گوشی دست بزند. بیمار چشمان خود را بست و به گوشی قرمزرنگ دست زد. در مرحلهٔ بعد، روانشناس او را وادار کرد که گوشی را بردارد و در دست نگاه دارد. او گوشی را با زحمتِ فراوان برداشت و پس از لحظه‌ای دوباره روی میز گذاشت، اما براثر اصرار روانشناس ، مجدداً آن را برداشت و با چشمان بسته، به‌مدت ۱۰ دقیقه در دست نگاه داشت. با گذشت زمان، بیمار کم‌کم به در دست نگاه داشتن گوشی قرمزرنگ عادت کرد و یاد گرفت که چشمان خود را هم باز کند و گوشی قرمزرنگ را بنگرد. این فرایند به‌مدت ۳۰ دقیقه به‌طول انجامید و از همین لحظه بود که بیمار مبتلا به اختلال وسواس ، حساسیت خود به رنگ قرمز را از دست داد، و البته با توجه به اینکه مدتی نیز تحت دارودرمانی بود، تا حدود زیادی بهبود یافت.
به گفتهٔ پژوهشگران وروانشناسان، درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ در یک فرایند ۲۰ تا ۹۰ دقیقه‌ای اتفاق می‌افتد و احساس اجبار برای انجام کاری که از اضطراب جلوگیری می‌کند، حداکثر ۹۰ دقیقه به‌طول می‌انجامد؛ در نتیجه بیمار درصورتی‌که بتواند ۹۰ دقیقه در برابر فکر وسواسیِ خود مقاومت کند، بر بخش اعظمی از بیماری خود غلبه کرده‌است.
درمان دارویی برای اختلال وسواس اجباری نیز یکی از مراحل مهم در فرایند بهبودی بیمار است.
برای درمان اختلال وسواس از داروهایی در گروه Selective Serotonin Reuptake Inhibitor (SSRI) استفاده می‌شود.
این داروها که اصطلاحاً آنها را مهارکنندهٔ انتخابی بازجذب سروتونین می‌نامیم، مقدار ترشح سروتونین در مغز را افزایش می‌دهند.
در مغز بیماران مبتلا به اختلال وسواس ، سروتونین بسیار کمی ترشح می‌شود و یا مقدار ترشح شده توسط عصب‌های presynaptic جذب و نابود می‌شود.


این داروها همان‌طور که از نامشان پیداست، از بازجذب یا دفع سروتونین در مغز جلوگیری می‌کنند.

این دفع در محل سیناپس‌ها اتفاق می‌افتد یعنی جایی که سلولهای عصبی (نورون‌ها) به یکدیگر متصل هستند.

سروتونین یکی از مواد شیمیایی در مغز است که پیامهای عصبی را از یک نورون به نورون دیگر در طول سیناپس‌ها منتقل می‌کند.


از این داروها در درمان افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات خلقی نیز استفاده می‌شود. SSRIها میزان تراکم سروتونین در سیناپس‌ها را افزایش می‌دهند.

آنها این کار را با جلوگیری از بازجذب سروتونین در سلول عصبی که یک پالس مغزی را منتقل می‌کند انجام می‌دهند. بازجذب سروتونین عامل پایان یافتن تولید سروتونین جدید است.


از جمله داروهای رایجی که برای درمان اختلال وسواس اجباری تجویز می‌شوند و در گروه SSRIها جای می‌گیرند،

می‌توان به فلوکستین (Fluoxtine)، سرترالین (Sertraline)، سیتالوپرام (Citalopram)، پاروکستین (Paroxetine) و اسیتالوپرام(Escitalopram) اشاره کرد.

در درمان اختلال وسواس همچنین از دارویی‌هایی چون اولانزاپین (Olanzapine) و رسپریدون (Respridone) استفاده می‌شود.


این گروه از داروها معمولاً بازخورد بسیار خوبی در درمان اختلال وسواس می‌دهند و اثرات جانبی بسیار کمی دارند. سردرد، کم‌خوابی، اسهال و هیجان از جمله اثرات جانبی این داروها هستند.

در این مورد میتونید با این شماره مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

021-22354282

021-88422495

021-88472864