سلام دوستان
من دوتا از دندونام به عصب رسیده وهنگام عصب کشی اصلا بی حس نمیشه
10سالم بود عصب کشی کردم که از درد کم مونده بود بیهوش شم یادم نمیره اصلا
الان 17 سالمه چندروزه دچار دندون درد شدیدشدم شک ندارم هردوتاش به عصب رسیدن
نمیدونم چیکار کنم
سلام دوستان
من دوتا از دندونام به عصب رسیده وهنگام عصب کشی اصلا بی حس نمیشه
10سالم بود عصب کشی کردم که از درد کم مونده بود بیهوش شم یادم نمیره اصلا
الان 17 سالمه چندروزه دچار دندون درد شدیدشدم شک ندارم هردوتاش به عصب رسیدن
نمیدونم چیکار کنم
عزیز دلم...بهتره حتما دکتر بری چون اگه به عصب رسیده باشه و اقدام نکنی شک نکن لثه هات عفونی میشه اون موقع مشکلت دو برابر میشه...من خودم 13 سالگی یه عصب کشی کردم ولی اصن درد نداشت فک کنم خیلی میترسیدی اون موقع ها و تلقین میکردی...ولی دندون دردتو جدی بگیر...اگه هم درد داشته باشه فوقش چند دقیقست...
خب اولا اینکه 7سال پیش خاطره بدی از دندونپزشکی داری دلیل نمیشه اینبار هم به همون اندازه دردت پیدا کنی
چون اولا اون موقع بچه بودی و آستانه تحمل دردت کمتر بوده، دوما عوامل زیادی میتونه وجود داشته باشه که داروی بی حسی روی دندون اثر نکنه
که اگه اینبار اون عامل بر طرف بشه شاید آمپول بی حسی اثر کنه
تجربه بد از دندان پزشکی:
یک تجربه بد از مراجعه به دندانپزشک در دوران کودکی کافی است تا بقیه عمر از مراجعه به دندانپزشک بترسید! این یکی از دلایل اصلی که مردم از مراجعه به دندانپزشک میترسند همین است.
راهکار:
بسیاری از خاطرات بد مردم از دندانپزشکی مربوط به دوران کودکی و نوجوانی است؛ زمانی که هنوز دیدن یک فرد با روپوش سفید یا وسیلهای فلزی در دست باعث وحشت و اضطرابشان میشد. اما با فاصله گرفتن از دوران کودکی بسیاری از تصویرها، صداها و بوهای دندانپزشکی از حالت مبهم و وحشتآور خارج شدهاند پس دیگری دلیل برای ترس از آنها وجود ندارد.
قسمت دوم خاطرات بد از دندان پزشکی مربوط به تجربیات ناخوشایند و همراه با درد و زجر از حضور در مطب دندانپزشک است. معمولا این تجربیات مربوط به زمانی هستند که مشکل دندانی افراد به وضعیت حاد خود رسیده است و بالاجبار و برای رهایی از درد و عفونت به دندانپزشک مراجعه کردهاند. طبیعی است در چنین مواقعی آستانه تحمل درد بسیار کاهش مییابد، ماده بیحسی دیر اثر میکند و انجام هر عملی از سوی دندانپزشک تبدیل به یک محرک بسیار دردناک میشود.
اگر یک تجربه بد از حضور در محیط دندانپزشکی داشتهاید دلیلی بر آن نیست که دوباره این تجربه برای شما تکرار شود. بهتر است خاطرات کهنه و ناخوشایند خودتان از حضور در مطب دندانپزشکی را دور بریزید!
اگر از کار دندانپزشک قبلیتان راضی نیستید و معتقدید طرز رفتار و شیوه درمانی او باعث شکلگیری یک تصویر بد از دندانپزشکی در ذهن شما شده است، بهتر است دندانپزشک خود را عوض کنید.
۲- ترس از درد
یکی از دلایل درد، داشتن دندانهای خیلی حساس یا داشتن بیماریهای لثه است. فکر دردی که در طول معاینه دندانپزشک به وجود میآید از خود درد هم بدتر است. وقتی دندانپزشک کار خود رو شروع میکند افراد دچار استرس میشوند و منتظر شروع درد هستند.
راهکار: علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد؛ پس پیش از درد گرفتن دندان و حاد شدن مشکل دندانتان به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشکی را انتخاب کنید که رفتاری دوستانه و شیوه درمانی ارام و بدون خشونتی داشته باشد. در مرحله آخر میتوانید از دندانپزشک بخواهید پیش از جلسه درمانی برای شما داروی مسکن و آرامبخش تجویز کند.
۳- ترس از سوزن
بسیاری از مردم بیشتر از آنکه از دندانپزشک بترسند از آمپول دندانپزشک میترسند. دیدن یک سوزن ظریف و تجسم ورود آن به داخل نسج مو بر تن هر آدمی راست میکند!
راهکار: برای از بین بردن این درد از دندانپزشکتان بخواهید پیش از تزریق ماده بی خسی، به لثهتان مقداری داروی بیحسی موضعی بمالد تا درد ناشی از تزریق را حس نکنید. بسیاری از دندانپزشکان از سوزنهای بدون درد و شیوههای تزریقی خاصی استفاده میکنند که درد ناشی از تزریق را تا حد زیادی کاهش میدهد. میتوانید چشمانتان را حین تزریق ببندید تا دستکم از دیدن سوزن وحشت نکنید!
۴- عدم کنترل و اشراف روی درمان
وقتی که به دندانپزشک مراجعه میکنید باید به او اعتماد کامل داشته باشید. البته کمی سخت است؛ چون در حالتی قرار گرفتید که نمیتوانید ببینید چه اتفاقی در حال افتادن است و کنترلی روی آن ندارید.
راهکار: از دندانپزشکتان بخواهید پیش از شروع درمان، مراحل آن را برای شما توضیح دهد و شما را با وسایل دندانپزشکی آشنا کند. وقتی کاربرد و تعریف هر وسیله را بدانید از دیدن آن احساس وخشت نخواهید کرد.
۵- دریل دندانپزشکی
صدای دریل دندانپزشکی مثل صدای ناخن کشیدن روی تخته است و وقتی که با صدای ساکشن مخلوط میشود باعث استرس میشود.
راهکار:
دریلهای دندانپزشکی با هوا کار میکنند. صدای وحشتناک دریلهای دندان پزشکی ناشی از عبور هوا از بین پرههای دستگاه است. پس بیدلیل از صدای عبور جریان هوا نترسید! اگر دریلهای دندانپزشکی کهنه نشده باشند و پیش از استفاده، کاملا روغنکاری شوند صدای ناهنجار آنها کمتر خواهد بود.
راهکار هملی برای نشنیدن صدای دریل دندان پزشکی گرفتن گوشها یا گوش کردن به موسیقی بهوسیله هدفن است. البته یادتان باشد صدای موسیقی را تا حدی بلند کنید که بتوانید صدای دندان پزشکتان را بشنوید!
چرا بعضی دندان ها بی حس نمی شوند؟
علل زیادی برای بی حس نشدن دندان وجود دارد؛ مثلا عفونت در محل تزریق آمپول ، زیرا در اثر عفونت، محیطی اسیدی به وجود می آید که اثر داروی بی حسی را خنثی می کند یا وقتی که عفونت وجود دارد، تعداد پالس های دردناک به قدری زیاد است که داروی بی حسی نمی تواند تمام آنها را بلوکه کند. در شرایط عفونی همچنین به علت التهاب، عروق خونی اطراف ناحیه عفونت زیادتر می شود و داروی بی حسی را خیلی سریع از محیط خارج می کند. گاهی بعضی از نواحی فک دارای عصب گیری چندگانه است و وقتی ناحیه با روش معمول بی حس می شود، عصب های فرعی ناحیه بی حس نمی شوند و بیمار هنوز درد دارد. ضمن این که فک همه آدم ها مثل هم نیست و تفاوت های آناتومیک زیادی بین آن ها وجود دارد. از آنجایی که دندان پزشکان به طور معمول برای بیماران تزریقات مشابهی را انجام می دهند، این تفاوت آناتومیکی می تواند باعث شود تا تزریق در محل مناسب صورت نگرفته باشد. همچنین در مواردی که بیماران از داروهای مخدر، آرام بخش و مواد اعتیادآور استفاده می کنند، آستانه تحمل دردشان کاهش پیدا می کند. به همین دلیل این افراد با میزان مصرف داروهای متداول بی حسی، بی حس نمی شوند و نیاز به مقدار بیشتری تزریق برای رسیدن به بی دردی کامل دارند. در خصوص موارد دیگر هم باید گفت که گاهی تکنیک های غلط تزریق توسط دندان پزشک یا استفاده از داروهای تاریخ گذشته باعث می شود داروی بی حسی، اثر خودش را از دست بدهد.
شاید محل تزریق اشتباه بوده!عوامل محیطی در دندانپزشکی یکی از مواردی است که می تواند باعث شود بیمار به خوبی بی حس نشود. برای مثال ممکن است تزریق در محل صحیح صورت نگرفته باشد یا حجم مواد تزریقی برای بی حسی کافی نباشد. برخی افراد نیز آستانه دردشان خیلی پایین است یعنی با این که یک یا دو بار تزریق صورت می گیرد باز هم احساس درد می کنند. علاوه بر این ها عاد به مصرف برخی داروها تاثیر بی حسی را کم می کند به خصوص داروهای اعصاب و داروهایی که جنبه مواد مخدر دارند در واقع افرادی که معتاد هستند دیرتر به بی حسی جواب می دهند.
شاید دندان تان عفونی باشد
در صورتی که دندان دچار عفونت، آبسه یا آماس حاد شده باشد ماده بی حسی نمی تواند به خوبی در آن ناحیه تاثیر بگذارد. در این صورت فرد باید 3 تا 4 روز تحت درمان و آنتی بیوتیک تراپی قرار گیرد. بعد از این که عفونت یا آبسه حاد تقلیل پیدا کرد می توان اقدام به تزریق بی حسی، کشیدن دندان، ترمیم دندان و عصب کشی و ... کرد.
اگر بیماری خاصی دارید...
افرادی که بیماری های قلبی و عروقی یا اختلال در جریان گردش خون دارند، همچنین کسانی که عمل قلب باز داشته اند یا قبلا انفارکتوس کرده اند حتما باید قبل از انجام اعمال دندانپزشکی گواهی پزشک شان را نزد دندانپزشک بیاورند. برای بسیاری از این افراد معمولا انتی بیوتیک تراپی تجویز می شود تا عفونت ثانویه ایجاد نشود. همچنین کسانی که فشار خون بالا دارند باید از آمپول بی حس کننده فاقد آدرنالین (آمپول سیتانست) استفاده کنند. آدرنالین فشار خون را بالا می برد و باعث انقباض عروق در ناحیه مورد نظر می شود بنابراین تاثیر ماده تزریقی کمی بیشتر می شود. در کل افرادی که مشکل قلبی دارند حتما باید از آمپول های بدون آدرنالین استفاده کنند تا مشکلی در رابطه یا بالا رفتن فشار خون برای شان ایجاد نشود. برای برخی افراد نیز احتمال حساسیت نسبت به مواد تزریقی بی حسی وجود دارد که البته موارد بروز و گزارشات آن خیلی کم است. این حساسیت معمولا با علائم تورم، درد و قرمزی در ناحیه همراه است.
اعتیاد به مسکن
جدا از آستانه تحمل، عدم بی حسی می تواند دلیل تکنیکی داشته باشد یعنی ممکن است تزریق در محل صحیح انجا نشده باشد یا دارو تاریخ گذشته باشد و مسائلی از این قبیل. علاوه بر این کسانی که عادت به مصرف داروهای مسکن دارند یا معتاد به مواد مخدر هستند هم دیرتر بی حس می شوند. یکی دیگر از عواملی که باعث می شود بی حسی به خوبی صورت نگیرد، وجود عفونت است. عفونت باعث می شود ph ناحیه پایین بیاید بنابراین در نفوذپذیری دارو به داخل سلول اختلال ایجاد می شود یعنی دارو کمتر وارد سلول می شود. به همین دلیل در کسانی که عفونت فعال دندانی دارند، محل مزبور دیرتر بی حس می شود.
اگر وحشت دارید...
افرادی که از دندانپزشکی و تزریق داروی بی حسی ترس دارند می توانند چند ساعت قبل از انجام کار دندانپزشکی از داروهای ضداضطراب (گروه دارویی بنزودیازپین ها) استفاده کنند تا کمی حالت بی تفاوتی پیدا کنند. استفاده از ژل و اسپری بی حس کننده در این موارد خیلی موثر نیست و بیشتر برای بیمار جنبه روانی دارد. ژل بی حس کننده مدتی طول می کشد تا جذب مخاط شود و پزشکان معمولا بلافاصله بعد از زدن ژل، تزریق را انجام می دهند به اضافه اینکه داروی تایید شده ای برای بی حس کردن مخاط وجود ندارد. معروف ترین داروی بی حسی در موارد جلدی، emla است که آن هم برای پوست ساخته شده است و نه برای مخاط. پس در حقیقت خیلی قابل قبول نیست که اول ژل زده شود و بعد تزریق صورت گیرد. از طرفی اسپری ب یحس کننده هم آنقدر بدمزه است که اصلا به بی حس شدن نمی ارزد.
بستگی به آستانه تحمل دارد!
رایج ترین روش بی حسی در دندانپزشکی، استفاده از داروهای بی حس کننده مثل ترکیب لیدوکائین و اپی نفرین است. با این حال در برخی موارد از اعمال پیشرفته تری مثل بیهوشی کردن یا خواب کردن نیز استفاده می شود. در حالت عادی اگر فرد سالم باشد و مشکل خاصی نداشته باشد تنها موضوعی که می تواند باعث شود بی حسی به خوبی عمل نکند، آستانه تحریک فرد است. کسانی که آستانه تحمل درد پایینی دارند، بی حس شدن برای این افراد دشوارتر است. البته این طور نیست که اصلا بی حس نشوند بلکه فقط ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بی حس شوند.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)