والدين مي بايستي به نوجوانان رفتارهاي مناسب را ياد داده، زمان استفاده از عواطف، زمان بروز عواطف، زمان بروز حالتهاي دفاعي را آموزش داده و به آنها بفهمانند که در صورت نياز، درخواستهاي خود را با آرامي مطرح کرده و نيازي به تهديد و خشونت نيست.

[replacer_img]
تعريف پرخاشگري

پرخاشگري در واقع يک رفتار دفاعي آموخته شده در انسان است که هنگام تهديد سازگاري در وي ديده مي شود . در دوره نوجواني معمولاً پرخاشگري شايع بوده و رفتاري است که اکثر والدين از آن شکايت مي کنند .


علل پرخاشگري

علل پرخاشگري نوجوانان عبارتند از :
1-مقابله با تهديدهاي جسمي و رواني
2-الگو برداري : هنگامي که در محيط اجتماعي نوجوان ، خشونت حکمفرما است وي نيز پرخاشگري را ياد گرفته و در موقعيتهاي گوناگون نشان مي دهد. براساس نظريه يادگيري مشاهده " بندورا " نوجوانان با مشاهده رفتار پرخاشگرانه ، اين رفتار را ياد گرفته و تمايل به نشان دادن آن دارند.
3-اختلالات رواني : هنگامي که نوجوان دچار اختلالات رواني است ، قادر به کنترل خود نبوده و کنترل هيجاني کمتري دارد و در نتيجه از خود پرخاشگري نشان مي دهد.
4-نياز به قدرت : نوجوان گاهي اوقات نياز به نمايش قدرت طلبي هاي خود دارند. و از آنجا که نوجواني دوره کسب استقلال است ، کسب قدرت نيز راهي براي رسيدن به استقلال بوده و در نتيجه نوجوان براي نشان دادن استقلال خود پرخاشگري مي کند .
5-رسيدن به اهداف ، گاهي فرد بار ها از اين روش استفاده کرده و به نتيجه رسيده و بعداً آنرا تکرار مي کند . علت تفاوت پرخاشگري نوجوان در محيط خانه و بيرون از خانه اين است که نوجوان در جايي که آزادتر است رفتارها و حالات خود را بيشتر بروز مي دهد ، و شايد هم در خانه عادت به پرخاشگري کرده است ، و در جاهايي که احساس مي کند حاکميتي برقرار است کمتر اين نوع رفتارها را انجام مي دهد و احساس کمرويي و خجالت مي کند.

والدين مي بايستي به نوجوانان رفتارهاي مناسب را ياد داده، زمان استفاده از عواطف، زمان بروز عواطف، زمان بروز حالتهاي دفاعي را آموزش داده و به آنها بفهمانند که در صورت نياز، درخواستهاي خود را با آرامي مطرح کرده و نيازي به تهديد و خشونت نيست.

راههاي مقابله با پرخاشگري

از جمله راهکارهاي مقابله با رفتارهاي پرخاشگرانه مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:

1-از بين بردن خطرات تهديد کننده نوجوان .

2-ايجاد تغيير نگرش در نوجوان نسبت به خطر و تهديد .

3-ارزيابي شناختي رفتارهاي نوجوان براي پي بردن به مشکل و درمان آن.

4-تشويق پيشرفت هاي تحصيلي نوجوان در مدرسه .

5-تشويق نوجوان به انجام فعاليتهاي فرهنگي – اجتماعي و ورزشي .

6-آموزش خانواده ها در زمينه تغيير و اصلاح رفتار