اگر بخواهیم زمان را از صحنه اعدام به گذشته برگردانیم به صحنه ای می رسیم که یک نفر به دلیل گذشت نکردن و فوران آنی خشم خود و قاتلش و یا جنون آنی قاتل از صحنه زندگی حذف می شود. در واقع، دلیل حذف دو نفر ( یعنی مقتول و قاتل) گذشت نکردن هر دو یا یکی از ایشان است. در حالی که اگر گذشتی صورت می گرفت، حذف و مرگی صورت نمی گرفت!
حالا که بعضی گذشت های شیرین و شریف دارد مد می شود، کاش اصل گذشت مد می شد!
آدمیزاد به صورت طبیعی از محیطش تأثیر می پذیرد. به همین سبب، پس از تلاش چندین ساله رسانه ها و چهره های مشهور، اکنون، در مناطق مختلف، اعدامی ها یکی پس از دیگری در پای چوبه دار بخشیده می شوند. طبیعی است که هر کسی از این امر خرسند می شود.
بنا بر این گزارش، اگر بخواهیم زمان را از صحنه اعدام به گذشته برگردانیم به صحنه ای می رسیم که یک نفر به دلیل گذشت نکردن و فوران آنی خشم خود و قاتلش و یا جنون آنی قاتل از صحنه زندگی حذف می شود. در واقع، دلیل حذف دو نفر ( یعنی مقتول و قاتل) گذشت نکردن هر دو یا یکی از ایشان است.
در حالی که اگر گذشتی صورت می گرفت، حذف و مرگی صورت نمی گرفت! از مرگ و قتل که بگذریم و به زندگی روزمره خود هم که بنگریم، باز هم می بینیم که اغلب ما نسبت به یکدیگر کم-گذشتیم... و در کمتر موردی حاضریم کمترین گذشتی در حق دیگران داشته باشیم؛ در عین حال، همیشه از دیگران انتظار گذشت داریم و از افرادی هم که اهل گذشت هستند خوشمان می آید.
آری زندگی باید نظم و هر کاری باید اندازه ای داشته باشد. همیشه نمی شود از همه چیز گذشت. این درست. اما بسیاری چیزها هست که باید برای چیزهایی مهم تر از آنها بگذری. گرچه در نهایت از اصل زندگی و اصول آن نمی توان گذشت.
خلاصه این نوشته این است: با گذشت می توانیم زندگی را بر خود و دیگران آسان کنیم....و کار را به جایی نرسانیم که یا گذشت ممکن نباشد یا بسیار دشوار باشد!
نظرت چیه؟
