با افزایش فردگرایی در جامعه، سطح مسئولیت‌پذیری افراد کاهش می‌یابد و نسبت به خانواده احساس مسئولیت کمتری می‌کنند، بنابراین روابط دوستی را به روابط قانونمند و هدفمند در خانواده ترجیح می‌دهند.





یک جامعه‌شناس گفت: با شروع زندگی مشترک، بین دختر و پسری که پیش از ازدواج با هم دوست بودند، تفاوت‌های فرهنگی و طبقاتی بروز می‌کند و خانواده‌های آنان فشار زیادی به دو طرف تحمیل می‌کنند. در این شرایط وضعیت دختر و پسر نسبت به پیش از ازدواج تفاوت بسیاری پیدا می‌کند.






دکتر فروزنده جعفرپور در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: برخی افراد در دوران جوانی بدون توجه به ارزش‌های خانواده و ملاحظات لازم برای یک ازدواج موفق و فقط برای ارضای نیازهای خود با جنس مخالف روابط دوستی برقرار می‌کنند و معمولا پسران برای وقت‌گذرانی طرح دوستی می‌ریزند.

این جامعه‌شناس درباره علت دوستی زوجین با یکدیگر پس از طلاق نیز گفت: با افزایش فردگرایی در جامعه، سطح مسئولیت‌پذیری افراد کاهش می‌یابد و نسبت به خانواده احساس مسئولیت کمتری می‌کنند، بنابراین روابط دوستی را به روابط قانونمند و هدفمند در خانواده ترجیح می‌دهند.

وی با بیان اینکه تغییرات ارزشی که در جامعه ما رخ داده، موجب شده که فردگرایی تقویت شود، اظهارکرد: در این شرایط بیشترین دغدغه افراد مسایل فردی‌شان است، بنابراین با گذشت دوران طلایی ازدواج - که چند ماه تا یک سال به طول می‌انجامد- شرایط بسیار تغییر می‌کند و فردگرایی هر یک از زوجین موجب می‌شود که آنان از یکدیگر دور شوند.
این مدری دانشگاه درباره راه‌های تغییر این وضعیت، اظهار کرد: لازم است مجموعه‌ای از تغییرات به وجود آید، بطوریکه هم خانواده‌ها به تربیت فرزندان توجه بیشتری کنند، هم کتاب‌های درسی تعلق و تعهد را از طریق هویت‌پذیری به کودکان آموزش دهند و هم اولیای مدرسه در زمینه تقویت این موارد عمل کنند.

جعفرپور در پایان اظهار کرد: اگر تمام زیرساخت‌ها اصلاح شود و الگوهای موجود در جامعه بدرستی عمل کنند، در آینده کمتر شاهد روابط خارج از محدوده ازدواج خواهیم بود، البته دستیابی به این اهداف ایده‌آل گرایانه است که در حال حاضر امیدی به دستیابی به آن‌ها نیست.