با عرض سلام وخسته نباشيد.
من20سال دارم كه فرزند دوم خانواده هستم پدرم52سال دارهاما همينطور كه سن او داره بالا ميره دارم متوجه ميشم كه دچار افسردگي ميشه
گوشه گير ميشه متاسفانه نزد مشاور هم نميرهمجبور شدم با شما مطرح كنم تا كمكم كنيد.
براي مثال اگر از اقوام يا همشهري كسي فوت كنه اون تا چند روز دچار نوعي دگانگي ميشه بهم ميريزه به مرگ فكر ميكنه اگر اون كسي كه مرده دوستش بوده غصه ميخوره كه تو دوران جواني با هم چقدر رابطه داشتن.
يا
ميگه من پير شدم همه اش غصه ميخوره هرچي من ومادرم ميگيم دوتا نوه داري دوتا پسر داري دوتا دختر داري خوشحال باش اما فايده نداره.
راستش زندگيمون خيلي خوبه مادرم خيلي مراقب پدرم هس خيلي وقت ها كه ميبينيم حال پدرم خوب نيس اونو ميبريم مسافرت اما توي طول سفر گوشه گير ميشه وسكوت ميكنه.
من ومادرم خيلي عذاب ميكشيم ميخواستم منو راهنمايي كنيد
نظرت چیه؟
