پدر را ببین، پسر را بگیر
خواستگارتان یک جوان رؤیایی است که تا ابد عاشق تان می ماند یا یک مرد خیالباف و ناتوان که قرار است یک عمر شما را در شکست هایش شریک کند؟ پاسخ دادن به این سؤال آسان نیست اما شاید بد نباشد، رفتارهای پدرش را هم زیر ذره بین بگذارید و از گذشته او سر در بیاورید.
روانشناسان می گویند، بسیاری از مردها واقعا نمونه کپی شده پدرشان هستند و نه تنها خوبی ها و توانایی های او را به ارث می برند بلکه حتی اگر خودشان هم بی خبر باشند، ویژگی های ناخوشایندش را با خود به خانه بخت می برند، پس مراقب باشید و قبل از جواب مثبت دادن، برای شناخت پدر شوهر آینده تان تلاش کنید.
از ازدواج فراری است؟
نامزدم در کار و تحصیلش موفق است و در اجتماع هم همه او را به عنوان مردی قابل اعتماد می شناسند و به او احترام می گذارند. انگار تنها کسی که در رابطه با این مرد احساس آرامش نمی کند، من هستم. نمی دانم چرا به حرف هایم اعتماد نمی کند و قرار ازدواج مان را هر روز به بهانه ای به تاخیر می اندازد!
شاید زندگی گذشته این مرد باعث بی اعتماد شدنش به خانم ها و گریزان بودنش از تشکیلخانواده شده است. روانشناسان می گویند اگر در زندگی پسر, پدر نقشی خوب و موثر داشته باشد اما ارتباط کودک با مادرش بد و مخرب باشد، پسر بچه تنها از نعمت داشتن یک الگوی هم جنس خوب بهره مند است؛ چنین فردی در بزرگسالی در ایفای نقش مردانه مشکلی ندارد اما از نزدیک شدن به جنس مخالف خود می ترسد. عجیب نیست اگر پسری که با این الگو زندگی کرده ازازدواج گریزان شود یا بعد از تشکیل خانواده به همسرش اعتماد کامل را نداشته باشد.
به خاطر عشق از همه دل می کند؟
یک سال است با هم آشنا شده ایم. تمام تلاشش را برای راضی کردن خانواده اش به این ازدواج به خرج می دهد اما آنها هنوز هم با پیوند ما مخالفند. خودش می گوید با ارزش ترین دارایی زندگی اش من هستم و وقتی به اندازه تشکیل زندگی پول جمع کند، برای همیشه از آن خانه بیرون می زند و حتی با وجود مخالفت آنها با من ازدواج می کند.
شاید حرف های این مرد چندان هم بی اساس نباشد و او برای رسیدن به دختری که دوستش دارد، بتواند از همه دل بکند اما زندگی در کنار چنین مردی زیاد هم آسان نیست. بر اساس نظرروانشناسان اگر مادر کودک در زندگی او چهره ای مثبت داشته باشد اما پدر حمایتگر و مایه افتخار پسر نباشد، فرد در بزرگسالی نمی تواند نقش های مردانه را به خوبی برعهده بگیرد. چنین پسری به راحتی دل به یک دختر می بندد و حتی از اینکه برای ازدواج با او از همه ببرد نمی ترسد، چرا که فکر می کند همه دختر ها مثل مادرش هستند و آسان به زنی که سر راهش قرار می گیرد، اعتماد می کند. اما زندگی کردن با چنین پسری به خاطر ناتوانی اش در حمایت از شریک زندگیو ایفای نقش های مردانه آسان نخواهد بود.
به همه بی اعتماد است؟
به مردی دل بسته ام که انگار هیچ ارزشی برای رابطه مان قائل نیست حتی در سخت ترین روزهای زندگی ام برای آرامش من قدمی برنمی دارد. به راحتی مرا می رنجاند و با بهانه های ساده به من توهین می کند. نمی دانم این مشکلات بعد از ازدواج کمتر می شود یا نه!
شاید امید داشتن به اصلاح چنین رابطه ای چندان منطقی نباشد. بسیاری از آسیب هایی که در کودکی به روان و شخصیت فرد می رسد به سادگی در بزرگسالی جبران نمی شود. یکی از شدید ترین این آسیب ها با ایجاد فاصله ای میان کودک و والدینش ایجاد می شود و گاهی تا پایان زندگی با فرد همراه می ماند. روانشناسان معتقدند اگر کودک از نعمت داشتن پدر و مادر خوبی که الگوی ارزشمندی برایش باشند، بی بهره باشد، نه در بزرگسالی قهرمانی دارد که از او الگو بگیرد و با او همانند سازی کند و نه توانایی نزدیک شدن به جنس مخالف و اعتماد کردن به او را دارد. به عبارت دیگر چنین پسری نه از پس ایفای درست نقش های مردانه برمی آید و نه می تواند با غیر همجنس خود رابطه موثری برقرار کند.
همسر و پدری ایده آل است؟
کسانی که این همه در مورد بی وفایی مرد ها حرف می زنند، خودشان هم در ایجاد اختلافات باهمسرشان بی تقصیر نیستند. من و همسرم 8 سال است که زیر یک سقف زندگی می کنیم و پسری 4 ساله داریم. حالا بیشتر از سال اول همدیگر را دوست داریم. همسرم نه تنها شریکی خوب برای زندگی مان است بلکه الگوی خوبی برای فرزندمان هم هست.
درست است که در ایجاد اختلافات در زندگی مشترک، هر دو طرف مقصرند اما نمی توانید نقش یک انتخاب درست را در ایجاد این رابطه آرامش بخش بی اثر بدانید. احتمالا بخت با همسرتان یار بوده و در کودکی زیر سایه پدر و مادر خوبی که رابطه ای همدلانه و صمیمی با یکدیگر و با او داشته اند، پرورش یافته است. زندگی در چنین خانواده ای پسر را مسئولیت پذیر بار می آورد و نمی گذارد به سادگی به توانایی هایش شک کند. او در بزرگسالی می تواند با دید باز همسر آینده اش را انتخاب کند و ازدواجی موفق داشته باشد. چنین مرد مسئولیت پذیری می تواند از شریک زندگی اش حمایت کند و در آینده پدری خوب برای فرزندش باشد.
اشتباهات پدرش را تکرار می کند؟
همسرم هیچ قدمی برای بهتر شدن وضعیت زندگی مان برنمی دارد. او حتی در خانه هم هیچ کمکی به من نمی کند. گرچه پدرشوهرم و همسرم رابطه خوبی با هم ندارند اما گاهی فکر می کنم شریک زندگی ام ناخواسته به همان کسی تبدیل شده است که همیشه از رفتارهای نادرستش شکایت می کرده، با این تفاوت که از پدرش ناتوان تر و بی دست و پا تر است.
فرزند پدری که همیشه در مقابل پسرش می ایستد و عبارات نکن، نمی شود، نمی توانی و... را مدام به زبان می آورد در همه ابعاد زندگی اش تردید و نگرانی را با خود به همراه می آورد. تصمیم گرفتن برای چنین پسری سخت است و همیشه و در انجام هر کاری با نگاهی به پدر به دنبال تایید او می گردد.
چنین پسری حتی برای کمک کردن به همسرش هم سعی می کند از الگوی پدر پیروی کند و اگر پدرش میانه ای با این موضوع نداشته باشد در مقابلش هیچ قدمی برای کم کردن بار مسئولیت همسرش بر نمی دارد. والد همجنس بیشترین تاثیر را بر فرزند می گذارد. به همین دلیل است که پسر تمام رفتار های پدرش را درونی می کند و آنها را تا سال های سال با خود به همراه می آورد.
شاید پسر هرگز از این الگوپذیری و شباهت غیرقابل انکاری که به پدرش پیدا می کند باخبر نباشد یا شاید تا مدت ها از رفتارهای پدرش انتقاد کند و هرگونه شباهتی به او را انکار کند اما در عالم واقعیت، پسر را تا حدودی می توانیم نمونه کپی شده پدر بدانیم و از رفتارهای درست و خوب گرفته تا اشتباهات پدر را در زندگی اش ببینیم.
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط پریماه.
این شکلک ها عصبانی 
