آیا آموزش نوروفیدبک می تواند برای التیام توهمات آزاردهنده شنوایی کلامی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی موثر باشد؟
با توجه به وجود تعداد زیادی از بیمارانی اسکیزوفرن که دارای توهمات شنوایی کلامی بوده و نسبت به درمانهای سنتی مقاوم هستند، نیاز فوری به توسعه مداخلات موثر و جدیدتر حس می شود. هدف از پژوهش حاضر این بوده است تا تکنیک نوروفیدبک را به عنوان روشی موثر بر روی توهمات شنوایی کلامی ارزیابی نماید.نوروفیدبک یک ارتباط بین مغز و کامپیوتر است که با استفاده از دادن اطلاعات مغز به فرد به اوکمک میکند کنترل درونی برامواج مغزی خود داشته باشد. نوروفیدبک روشی است که از طریق آن خود افراد می توانند فعالیت عصبی خود را در مناطق مختلف مغز و بر روی فرکانس های عصبی خاص تنظیم کنند، که بر پایه شرطی سازی صورت میگیرد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که نوروفیدبک میتواند بر توهمات شنوایی کلامی موثر میباشد و نسبت به روش TMS (دستگاه تحریک مغناطیسی مغز) ارجح تر میباشد چون استفاده کنندگان از TMS حس خوشایندی از فعالیت موتور دستگاه ندارند و این تکنیک یک درمان منفعل است که اجازه نمیدهد فرد احساس کنترل داشته باشد.در حالیکه نوروفیدبک به بیماران اجازه میدهد احساس کنند خودشان با تلاش خودشان میتوانند بر توهمات شنوایی کلامی کنترل داشته باشند . فرض بر این است که احتمالا نوروفیدبک باعث تغییرات مثبت شناختی /عاطفی نیز میشود و این اتفاق با تعمیر مکانیسم های شناختی/ عاطفی معیوب که بخاطر توهمات شنوایی کلامی بوجود امده است رخ خواهد داد. در این پژوهش پیشنهاد شد که نوروفیدبک از جنبه تحقیقاتی محض در زمینه توهمات شنوایی کلامی به سمت مداخلات درمانی در کلینیک برود تا به این ترتیب از تمام پتانسیل این تکنیک در جهت درمان بیماران استفاده شود.
Taking Back the Brain: Could Neurofeedback Training Be Effective for Relieving Distressing Auditory Verbal Hallucinations in Patients With Schizophrenia?