سلام من دختری 17 ساله هستم که حدود یک سال و 4 ماه پیش عشقم رو از دست دادم. از بچگی بهش یه علاقه خاصی داشتم که تا بهحال به هیچ کسی نداشتم.اون پسر عموم بود و اکثر مواقع میومد خونمون چون خونوادم خیلی دوسش داشتن و اونم خیلی باهامون راحت بود.اینقد دوسش داشتم که تا زمانیکه زنده بود به چشماش نمیتونستم نگاه کنم چون میترسیدم ناراحت شه و دیگه باهام حرف نزنه.حتی این حس رو به هیچکسی نگفتم تا زمانیکه فوت کرد همه علاقمو نسبت بهش فهمیدن.چون نابود شدم و دیگه هیچ حسی واسم نمونده.فقط مثه یه ربات شدم که کارهای روزانشو فقط انجام میده.نمیدونم چیکار کنم؟!! دیگه کم آوردم و از همه چیز بریدم.واسم هیچی مهم نیستخیلی سخته باورش واسم.چون تو این مدت خیلی تو خوابم میاد و همه خواب هام تعبیر میشه.بخدا نمیدونم دیگه چیکار کنم!!؟؟ میشه کمکم کنید زندگیم باز مثه سابق شه؟ البته مثه سابق که نمیشه اما بهتر از اینه که هرشب با چشمای خیس بخوابمو تنها دلخوشیم روزشماری واسه روز پنجشنبه باشه که برم سرقبرش.ممنون که به حرفام گوش دادید
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط مونا
