دكتر سعید شاملو بانی تجدید حیات انجمن روان‌شناسی ایران بوده و در دوره‌های اوّل، دوّم و پنجم ریاست هیئت مدیرة انجمن را نیز بر عهده داشتند. ایشان همچنین از پیشگامان طراحی سازمان نظام روان‌شناسی بودند.
دكتر سعید شاملو، بنیان‌گذار روان‌شناسی بالینی ایران، در سال ۱۳۰۸ در ملایر چشم به جهان گشود. پس از طیّ دوران دبستان و دبیرستان برای ادامة تحصیل به کشور امریکا رفت. در آن‌جا در دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه ایالتی واشنگتن و دانشگاه ایلی‌نویز به دریافت درجات کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکتری در روان‌شناسی بالینی و فوق‌دکتری در رواندرمانی نایل آمد. سپس در امریکا دو سال با سمت استادیاری به تدریس پرداخت و نیز در بخش روانپزشکی بیمارستان ایلی‌نویز به‌عنوان روان‌شناس بالینی بخش، به فعالیت پرداخت.
پس از بازگشت به ایران، از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ در دانشکدة پزشکی شهید بهشتی (دانشگاه ملّی ایران) به تدریس و تحقیق و فعالیت بالینی پرداخت. از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۷۳ در دانشگاه تهران، سپس دانشگاه علوم پزشکی تهران با سمت‌های استادیاری، دانشیاری و استادی به تدریس و تحقیق و ارائه خدمات بالینی اشتغال داشت. در سال ۱۳۷۳، گروه روان‌شناسی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی را تأسیس کرد و از آن سال استادی و مدیریت همان گروه را بر عهده داشت.
دكتر سعید شاملو بانی تجدید حیات انجمن روان‌شناسی ایران بوده و در دوره‌های اوّل، دوّم و پنجم ریاست هیئت مدیرة انجمن را نیز بر عهده داشتند. ایشان همچنین از پیشگامان طراحی سازمان نظام روان‌شناسی بودند.
دكتر سعید شاملو از سوی "مرکز بین‌المللی شرح‌حال‌نویسی" (IBC) در کمبریج انگلستان به‌عنوان نامزد مرد سال ۲۰۰۴ انتخاب شدند. این عنوان تنها به معدودی از برگزیدگان اعطا می‌گردد که دستآوردها و پیشگامی آن‌ها در جامعة بین‌المللی برجسته باشد و انتخاب دكتر شاملو از میان ده‌ها هزار فرد لایق دیگر، به درستی نشان‌دهندة قدر و ارزش اقدامات علمی ایشان است.
برگزاری دوّمین کنگرة بين‌المللي رواندرمانی در شرق و گفتگوي بين تمدن‌ها كه بيش از ۶۰ مهمان از تمام قاره‌هاي جهان در آن شركت داشته‌اند، برجسته‌ترین فعالیت علمی دكتر شاملو در آخرین پاییز زندگانی وی بود. دكتر شاملو ریاست و سمت دبیر کمیتة علمی این کنگره را برعهده داشتند.
پس از برگزاری دوّمین کنگرة بین‌المللی رواندرمانی در شرق، تعهد علمی و حساسیت دكتر شاملو به مسایل حرفه‌ای، وی را، که سال‌ها از بیماری قلبی رنج می‌برد و لازم بود از هر فعالیت همراه با استرس دوری جوید، برای چندمین‌بار روانة بیمارستان کرد. اما تن خسته و رنجور بنیان‌گذار روان‌شناسی بالینی ايران، که هفته‌ها بی‌خوابی و فشارروانی را تحمل کرده بود، این‌بار توان مقابله با بیماری را نداشت. دکتر شاملو يك هفته پس از برگزاري این كنگرة بين‌المللي دچار حملة قلبي شد.
در بیمارستان، همچون همیشه به ارتقای علم روان‌شناسی کمر همّت بسته بود و ریاست مسئولانة وی در جلسات پنجمین هیئت مدیرة انجمن روان‌شناسی ایران از آن جمله است.
دكتر شاملو بلافاصله پس از ترخيص از بيمارستان و با وجود توصية پزشك معالج مبنی بر استراحت، به دانشگاه مراجعه كرد تا به امور جاري گروه، دانشجويان و انجمن روان‌شناسي ايران رسيدگي كند. چند روز پس از مراجعت به دانشگاه بار دیگر دچار حملة قلبي شد و از آن پس در بيمارستان بستري بود تا سرانجام در صبح‌گاه روز دهم دی‌ماه ۱۳۸۳ قلبی که به دل‌ها آرامش می‌بخشید به آرامش ابدی پیوست. روز یازدهم دی‌ماه، دانشجویان دكتر شاملو که بسیاری از آن‌ها خود به کسوت استادی درآمده‌اند با "پدر روان‌شناسی بالینی ايران" وداع گفتند و ایشان را تا قطعة هنرمندان بهشت زهراء بدرقه نمودند.
نام و كارهايش جاودان و راهش پررهرو باد
خدمات دكتر شاملو به اختصار:
الف) تألیف و ترجمة کتب زیر:
- بهداشت روانی
- روان‌شناسی بالینی
- روش‌های نو در روانکاوی
- کاربرد رواندرمانی
- مکاتب و نظریه‌های شخصیت
- آسیب‌شناسی روانی
- روش تهیة شرح‌حال
- مصاحبة تشخیصی
- تاریخ علم روان‌شناسی
- رواندرمانی کودک
- شخصيت ايراني (ناتمام )
ب) تألیف بیش از یکصد مقالة نظری و پژوهشی در روان‌شناسی
ج) تأسیس اوّلین کلینیک مرکز مشاوره و راهنمایی در دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۴
د) راه‌اندازی اوّلین دورة فوق‌لیسانس و دکتری روان‌شناسی بالینی در ایران
ه) برگزاری دوّمین کنگرة بین‌المللی رواندرمانی در شرق
سمت‌های دكتر شاملو در چند مؤسسه:
- بانی تجدید حیات و رئیس چند دوره از هیئت مدیرة انجمن روان‌شناسی ایران
- عضو آکادمی علوم نیویورک از سال ۱۹۷۶
- عضو انجمن روان‌شناسی امریکا (APA) از سال ۱۹۷۰
- عضو انجمن رواندرمانی امریکا از سال ۱۹۷۲
- عضو انجمن هیپنوتیست‌های آزمایشگاهی از سال ۱۹۶۷
- عضو مشاوره در هیئت تحریة دائرة‌المعارف بین‌المللی روانکاوی، روانپزشکی، اعصاب و روان‌شناسی از سال ۱۹۷۳
نظرت چیه؟