دلم واسه زندگی ام تنگ شده .تا وقتی دانشگاه میرفتم خیلی خوب بود چون همه فکرم درسم بود اما حالا که فقط پایان نامه ام مونده و مجبورم تو خونه باشم خیلی عذاب می کشم.پدر و مادرم سن شون بالاست و مدام بهونه می گیرن.
خواهرام همه سر زندگی شونن میرم بهشون سر می زنم اما اونام منو نمی فهمن البته باهاشون راحت نیستم که بگم اونام مشکلات خودشون دارن
شما میگین چیکار کنم؟
سلام دنبال کار باش چه مربوط به رشتت چه غیر مربوط.یا اگه دوس نداری کار کنی کلاسای مختفی هس که بتونی بری و چیزای جدید یاد بگیری
ممنون دوست من پدرم نمی زاره برم سرکار میگه هرچی می خوای خودم برات تهیه می کنم
برم کلاس ان میاد اونجا ابرو ریزی می کنه
میگی پدرو مادرت سنشون بالاست...خب...کاراتو جوری انجام بده که اونا آرامش پیریشونو داشته باشن.. به خواهرات بگو کمکت کنن
عزیزم سعی کن یه دوست پیدا کنی که مثل خودت باشه
هیچ کی مثل یه دوست خوب نمی تونه به آدم کمک کنه
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟